لطفا عفت کلام داشته باش


... لطفا عفت کلام داشته باش


«لطفا درست صحبت کن»، «حرف دهنت رو بفهم...»، «چه خبرته چرا دعوا داری؟!...»، «عفت کلام داشته باش» و... این عبارت ها می تواند مقدمه یک جر و بحث جدی تا دعوا و کتک کاری جدی تر باشد که یک چیز در تمام آنها مشترک خواهد بود؛ «فحاشی».

«آقا همین کنار پیاده می شوم» مسافر این جمله را می گوید و آماده باز کردن در خودروست، با دست دیگر ۲ اسکناس ۲۰۰ تومانی را در کف دست راننده می گذارد، راننده که مرد میانسال ۵۰ و چند ساله ای است نگاهی به ۲ اسکناس می اندازد و سریع می گوید: «آقاجون، ۱۰۰ تومن دیگه بدی درست میشه...»

با شنیدن این جمله صورت مسافر جمع می شود: «چی؟ من هر روز این مسیر رو می رم و می آم، از این خبرها نیست!»، «من هم این مسیر کارمه و روزی ۲۰۰ تا مسافر می برم و می یارم، آقاجون جر و بحث نکن، کرایه ها زیاد شده، خبر نداری بپرس...»، «حالا می خوای زیادی بگیری، بگو، چرا دروغ می گی مرد حسابی»، «مرد حسابی باباته، مرتیکه چرا سر صبحی پا رو اعصابمون می ذاری» و... حالا دیگر خودرو متوقف شده و مرد مسافر از شیشه جلو، راننده را آماج حرف هایی قرار می دهد که مسافران دیگر مجبور به شنیدن آن هستند و راننده برای این که کم نیاورد، صدایش را روی سرش انداخته و در آستانه پیاده شدن از سمت دیگر خودرو، اعضای خانواده مرد مسافر را با الفاظ رکیک یاد می کند و... .

بوستان شمال شهر در شب های جمعه جای سوزن انداختن نیست، از ترافیک خودروهایی که می خواهند وارد بوستان شوند تا همهمه خانواده ها که با بار و بنه دنبال گوشه دنجی برای پهن کردن اسباب و اثاثیه می گردند، همگی نشان می دهد که ورود به این بوستان صبر و حوصله زیادی می طلبد ۲ خودرو کنار هم متوقف می شوند، زن و بچه از آنها پایین می آیند، ۱۰، ۱۲ نفری هستند؛ از نوجوان ۱۶ ساله تا کودک ۴ ساله و از پیرمرد ۷۰ ساله تا زن باردار و... پر سر و صدا هستند و شلوغ، اثاث پهن می کنند و بخشی از چمن پارک را در قرق دارند، منقل و  ...   ...   ...  

ادامه نوشته

دهان خوش بو

 

بسم الله الرحمن الرحیم

انس با قرآن برکات زیادی را برای ما خواهد داشت . با خواندن آن هم خودمان از ناسزا گفتن دور بشویم و هم این که این فرصت را برای دیگران بسوزانیم و اجازه ندهیم که آنها در مورد ما بد بگویند.

فحش و ناسزاگویی

فحش و ناسزاگویی از گناهان بزرگ است كه در آیه ده سوره حجرات، خداوند آن را نهی نموده است و پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود كه ورود به بهشت بر هر كسی كه فحش و ناسزا گوید، حرام است.( كنزالعمال، ج3، ص598)

امام باقر علیه السلام می فرماید: ناسزاگویی، اسلحه فرومایگان بدكار است.( سفینةالبحار، ج2، ص346)

مقتضای اطلاق روایات، حرام بودن فحش است با هر كس كه باشد، خواه مسلمان و مومن، یا كافر و فاسق، كوچك یا بزرگ.( شهید دستغیب، گناهان كبیره، ج2، ص299)

با توجه به حرام و گناه بودن فحش و ناسزاگویی، نمی توان پاسخ كار حرام و معصیتی را با حرام و معصیت داد.

روزی امیرالمومنین(علیه السلام) شنید كه مردی به جناب قنبر دشنام می دهد و قنبر خود را آماده كرد او را فحش بدهد، حضرت فریاد زد: قنبر، آرام باش! دشنام گویت را با خواری واگذار كه با این كار خدا را خشنود میكنی و شیطان را خشمگین می سازی و دشمنت را كیفر می دهی.

سپس امام سوگند یاد كرد كه «هرگز شخص با ایمان، پروردگار خود را از چیزی همانند« حلم و خویشتن داری» راضی نساخته، شیطان را با سكوت خشمگین نكرده، احمق را با خاموشی، مجازات ننموده است.( سفینةالبحار، چاپ قدیم، ج1، ص300، واژه حلم)

در روایات برای فحش و ناسزاگویی یا ترك آن به خاطر اطاعت از خدا و ترس از عذاب الهی، آثار و نتایجی ذكر شده است.

امام صادق(علیه السلام)فرمود: هر كه به مسلمانی فحش دهد، خدا بركت را از روزی اش می گیرد و لطف و رحمتش را از او بر می دارد او را به خودش واگذار می نماید، و . . . .

ادامه نوشته

عفت کلام

درباره "عدم رعایت عفت کلام" در احادیث و روایات چه آمده است؟


در متون و منابع غني اسلامي و روايات پيشوايان دين عليهم السلام صحبت رکيک ٬فحش دادن و عدم عفت کلام ٬بسيار مذمت شده و نهي گرديده است.
عقیق:آيا سزاوار است كسي انساني را به خاطر مشكلات و خطا و اشتباه مورد فحش و لعن قرار دهد؟ جواب فحش دادن و دشنام انساني كه به آدمي فحش مي دهد، چیست؟

فحش دادن و دشنام عملی زشت و گناه مسلم است و هرگز درخوراهل ايمان و انسان های خدا جو و با وقار و مودب به ادب اسلامی نمی باشد. مقابله به مثل در امثال اين مورد كه گناه و زشتي آن مسلم است، نيز شايسته مومن نيست، بهترين برخورد با آدم فحاش بي توجهي كريمانه به او است. قرآن كريم در صفات مومن مي فرمايد: و اذا مرو باللغو مرو كراما. هنگامي كه با لغو برخورد مي كنند، كريمانه از آن عبور مي كنند.

توضيح بيشتر درباره فحش:
1- فحش عبارت است از اظهار كردن امور زشت و قبيح با الفاظ و عبارت صريح ، و بيشتر اوقات به وسيله الفاظ وقاع (آميزش ) و آلات و متعلّقات آن به كار مى رود، و اهل فساد و بى شرمان آن عبارات را صريحا اظهار مى كنند، و اهل صلاح و شرف متعرّض آنها نمى شوند، بلكه اگر ذكر آنها ضرور شود به كنايه و با رمز به آنها اشاره مى كنند. يكى از صحابه گفته است : ((خداوند با حيا و كريم است عفّت مى ورزد و .........

ادامه نوشته