گفت وگو با عليرضا معيني گوينده پيشكسوت راديو فرهنگ
گفت وگو با عليرضا معيني گوينده پيشكسوت راديو فرهنگ
عليرضا معيني متولد 1335 در شهرستان اصفهان، فارغ التحصيل رشته توليد برنامه هاي راديوئي و تلويزيوني از دانشكده صدا و سيما است. وي يكي از گويندگان صاحب سبك و متبحر به ويژه در حوزه شعر خواني و دكلمه آثار فاخر ادبي ايران و جهان مي باشد.
سابقه درخشان اين گوينده پيش كسوت راديو بهانه اي دست داد تا با وي در خصوص فعاليتش در حوزه صدا به گفتگو بنشينيم كه ماحصل اين گفتگو را در ذيل مي خوانيم:
با كداميك از پيش كسوتان هم دوره بودید و برنامه اجرا كرده ايد؟
من با همه پيش كسوتان و صدا هاي ممتاز راديو كار كردم و در حين كار بعضي از آنها را در جايگاه استادي مي ديدم و برايشان شاگردي مي كردم همچون زنده ياد استاد حميد عاملي، خانم فيروزه امير معز و استاد امير نوري.
كداميك از برنامه هائي كه تا به حال اجرا كرديد بيشتر به دلتان نشسته است ؟
برنامه راديوئي «آواز پر جبرئيل» كه در اين برنامه به غير از گويندگي،نويسندگي و سردبيري آن را به عهده دارم. اين برنامه نزديك هفت سال است كه هر روز صبح از شبكه فرهنگ به روي آنتن مي رود.
علت جذابيت اين برنامه براي من، دقت و وسواس خاص در تهيه مطالب وانتخاب اشعار است. چرا كه بهترين اشعار را در اين زمينه با حساسيت ويژه برمي گزينم و با شيوه خاص خودم نيز گويندگي مي كنم.
شروع فعالیتتان با راديو فرهنگ از چه زماني بوده؟
از ابتداي تشكيل شبكه فرهنگ من به طور جدي به كار گويندگي و سردبيري و تهيه كنندگي برنامه پرداختم حتي الان هم كه نزديك به سه سال از بازنشستگي ام مي گذرد همچنان پر كارتر از گذشته فعاليت دارم.
چرا ديگر شاهد ظهور و حضور صداهاي طلايي دوره 40 و50 كشورمان نيستيم؟ آيا مشكل در گزينش و انتخاب گويندگان است يا در آموزش آنها؟
مشكل در گزينش و آموزش غير كاربردي به آنهاست. راه حل نيز استفاده از همين معدود پيشكسوتان براي آموزش و انتقال تجربياتشان به گويندگان نسل جوان است.
نكته قابل توجه ديگر در اين زمينه هم عدم وجود كتاب و راهنماي قابل توجهي در اين باره است. اخيرا من كتابي در اين زمينه به نام «پرنيان بيان» در دست نگارش دارم كه در آن بسياري از تجربياتم در كلاسهاي گويندگي با شاگردانم را در آن جمع آوري كردم. همچنين به صورت كارگاهي نيز آموزش مي دهم و گويندگان برجسته اي هم داشته ام كه اكنون مشغول گويندگي در صدا وسيما هستنند. همچنين به تازگي انجمني به نام انجمن گويندگان ايران تشكيل شده كه در آن بيش از صد نفر از گويندگان راديو و تلويزيون عضو هستند. و در انتخابات عمومي چند گوينده از جمله پيش كسوتاني مانند بهروز رضوي، فاطمه آل عباس، عليرضا خضرائي و كيوان همتي را به عنوان هيئت رئيسه انجمن انتخاب كردند و من نيز به عنوان رئيس انجمن گويندگان انخاب شدم اين انجمن براي رفع اين معضل برنامه هائي را در دست اقدام دارد، كه آموزش كارگاهي به گويندگان و علاقه مندان واجد شرايط ، از آن جمله است.
نظرتان در مورد برگزاري جشنواره هاي راديوئي چيست آيا كمك و الگوئي به گويندگان جوان ارائه مي شود تا آنها نقاط ضعف خود را جبران كنند؟
به صورت اين شيوه هاي متداول و خالي از نو آوري و كليشه اي خير، ولي به صورت كلي اين جشنواره ها محلي براي ارتقائ كيفيت برنامه سازي در راديو و شناخت روشهاي تازه در تهيه وتوليد برنامه هاست. از آنجائي كه انتخاب گويندگان برتر در اين جشنواره ها معمولا با انصاف و عدالت همراه نيست و بسياري از گويندگان جوان و آينده دار زمبنه اي براي معرفي و فرصتي براي بروز و تشويق نمي يابند، تاثير چنداني هم در پرورش و تربيت گويندگان ندارد، لااقل تا حالا نداشته است.
وكلام آخر؟
من صدايم را در اين دم شسته ام
من، من خود را به شبنم شسته ام
من نمي خوانم مگر نازم كني
ساكتم من تا تو آوازم كني
گفتگو وتنظيم:ژاله ايزدي خبرنگار پايگاه اطلاع رساني راديو فرهنگ
منبع :