يک شرط حياتي در سخنوري ، احترام به مخاطبان
از جمله امورى كه لازم است همواره مورد توجه خطباى بليغ و موقع شناس باشد، اين است كه شخصيت مستمعين را قولاً و عملاً محترم بشمرند.
بايد طورى سخن بگويد و رفتارشان به گونهاى باشد كه شنوندگان از آن برداشت حقارت و پستى نكنند و خويشتن را ناچيز و موهون احساس ننمايند، علاوه بر اين، آرام و متين سخن گفتن، زمينه را براي درک و فهم بهتر مخاطب فراهم مي‌کند.
سخنراني متين، اين مطلب را براي مخاطبين القا کرده که سخنران، بر سخن خود تسلط داشته و با آرامش و به رواني، سخن مي‌گويد.
بعلاوه، سخن درشت، و تند گويي، از آن جهت که سيره جهال و کم خردان است، با جايگاه و شان سخنوري تناسب نداشته و مخالف توقع مخاطبين از يک سخنور پخته و . . .
+ نوشته شده در چهارشنبه ۳ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۵۳ ب.ظ توسط سید محمد فقیه سبزواری
|
مثل خردمندان فكر كنيد اما با مردم به زبان خودشان حرف بزنيد.