اصول مصاحبه



اصول مصاحبه

مصاحبه یکی از جنجالی ترین و خبرسازترین بخش های کار مطبوعاتی و رادیو تلویزیونی است که اصول، تکنیک ها و انواع خاص خود را دارد و در عین آگاهی، تسلط و خبرگی، جرأت و جسارت مصاحبه کننده را می طلبد.

عمده ترین خبرهای روز دنیا که تیتر درشت روزنامه ها و سرفصل خبرهای رادیو و تلویزیون را می سازد از طریق مصاحبه با شخصیت های مختلف درباره مسائل و موضوعات داغ سیاسی، نظامی، اجتماعی و ... توسط خبرنگاران و روزنامه نگاران زبده تهیه می شود و گاه یک مصاحبه کوتاه به دلیل اهمیت و جایگاه ویژه اش، خبری جهانی می شود و تا روزها و گاه هفته ها، تفسیرها، اظهار نظرها، مخالفت ها و موافقت ها و جنجال های زیادی را سبب می شود و بسیاری از اخبار دیگر را تحت الشعاع قرار می دهد. بنابراین مصاحبه شونده و مصاحبه کننده، دو عامل اصلی در تعیین ارزش، جایگاه و دامنه انعکاس مصاحبه هستند، که اگر هر یک از آنها به دلیلی دستمایه و تسلط لازم را بر موضوع مورد نظر نداشته باشد یا فاقد جرأت و   ....    ...   ...

ادامه نوشته

تاریخچه مصاحبه



تاریخچه مصاحبه

واژه «دیدار» (entrevue) ظاهرا در زبان فرانسه می تواند ترجمه ای باشد برای واژه آنگلوساکسون مصاحبه ( interview ).اما این واژه در زبان فرانسه معنای دیگری دارد و نوعی ابهام را در خود حمل می کند که جنبه سودمندانه و مفید دارد، عنصری برای انطباق دادن خود با مصاحبه و شرایط استثنایی و بهر تقدیر برای بیان مفهوم «مدیریت یک دیدار ".

اما واژه گفتگو(entretien) بیشتر با مفهوم انگلیسی مصاحبه در فرانسه هماهنگی دارد. مصاحبه در زبان محاوره نوعی جنبه ژورنالیتسی دارد ، جنبه ای اغلب نمایشی ، در حالی که گفتگو مشخصه علمی تر و محرمانه تر را نشان می دهد. اما عنصر مشترکی که برای ما اهمیت دارد این است که بهر حال در هر دو حالت با رو در رو شدن دو فرد یعنی رابطه ای کلامی میان آن دو سروکار داریم، دو نفری که یکی از آنها به دیگری اطلاعاتی را منتقل می کند. بدین ترتیب نظم و انضباط فنی روش شناختی است که بین گفتگو در معنای عامیانه و   ...    ...   ..

ادامه نوشته

۶ اشتباه شایع مصاحبه‌های شغلی


هر وقت صحبت از مصاحبه شغلی می‌شود، تصویر یک فرد مضطرب و ناچار که باید در چند دقیقه شایستگی و توانایی خود را ثابت کند در ذهن ما شکل می‌گیرد؛
 

 هر وقت صحبت از مصاحبه شغلی می‌شود، تصویر یک فرد مضطرب و ناچار که باید در چند دقیقه شایستگی و توانایی خود را ثابت کند در ذهن ما شکل می‌گیرد؛
 

در حقیقت فکر می‌کنیم مصاحبه شغلی فقط برای فرد مصاحبه شونده چالش برانگیز بوده و کوچکترین اشتباهی از جانب او می‌تواند منجر به از دست رفتن یک موقعیت کاری مناسب شود؛ چه بسا بسیاری از ما در موقعیتی قرار گرفته یا خواهیم گرفت که حتی برای تامین یک نفر پرسنل، در نقش مصاحبه‌کننده ظاهر می‌شویم و بدیهی است که ممکن است به علت بی‌تجربگی در انجام مصاحبه و انتخاب فرد مورد نیازمان دچار اشتباه شویم.

در اینجا شش اشتباه رایج در مصاحبه‌کنندگان شغلی را بررسی کرده و سعی می‌کنیم راه‌حل‌هایی برای این اشتباهات ارائه دهیم.

در مورد احتمالات اغراق نکنید
همه ما به شغل و پیشرفت کاری‌مان علاقه‌مندیم. بنابراین ممکن است در روز مصاحبه شانس‌ها و برنامه‌های تعریف نشدۀ پروژه‌های شرکت را به صورت اغراق شده و شگفت‌انگیز برای متقاضی شرح دهیم؛ غافل از اینکه فردی که در موقعیت درخواست برای یک شغل جدید قرار گرفته است، تمام «احتمالات» و «ممکن»‌ها را «قطعی» تصور می‌کند. بنابراین در روز مصاحبه در متقاضی انتظاراتی به وجود آورید که بعدها بتوانید آنها را برآورده کنید. به جای پرو بال دادن به پروژه‌های آینده که هنوز برای آنها هیچ برنامه مدونی ندارید، در مورد پروژه‌های فعلی و کلیات اهداف آینده صحبت کنید.

از غافلگیر کردن داوطلب پرهیز کنید
ممکن است شما برای سنجیدن یک داوطلب، در جمع کارکنان با او مصاحبه کنید؛ البته که این روش برای انجام کارهایی که نیاز به کار گروهی دارند، مناسب است اما علاوه بر اینکه این روش به داوطلب فشار روانی زیادی وارد می‌کند، به نکته‌ای دیگر حتما توجه کنید‌: داوطلب در چنین محیطی در مقابل اکثریتی قرار گرفته است که نسبت به آنها در موضع ضعف قرار دارد، بنابراین تصمیمات، نظرات و واکنش‌هایش تحت تاثیر جمع قرار می‌گیرد؛ پس اگر می‌خواهید یک فرد را به همراه توانایی‌ها، استعدادها و نوآوری‌هایش به خوبی ارزیابی کنید، با او به صورت فردی مصاحبه کنید.

معذب بودن داوطلب به معنی ناتوانی او نیست
در بسیاری از موارد داوطلب دچار استرس می‌شود، خجالت می‌کشد، علائم اضطراب را نشان می‌دهد و قادر نیست تصویر خوبی از خود ایجاد کند. در این شرایط کار شما کمی ‌دشوار می‌شود، چراکه باید مهارت ناکافی در برقراری رابطه یا استرس قرار گرفتن در موقعیت جدید را، از ناتوانی و ناکارآمدی داوطلب تشخیص دهید. ممکن است چنین فردی در شرایط عادی بسیار کارا و قدرتمند ظاهر شود و شما نباید به عنوان یک مدیر، حتی یک فرد مناسب و شایسته را به دلایل سطحی از دست بدهید. اگر این اتفاق در انجام مصاحبه با داوطلبان مکررا برای شما تکرار می‌شود، شما باید در روش و حالات خود، حین مصاحبه تجدید نظر کنید چون به احتمال زیاد این شما هستید که با رفتارتان تولید اضطراب می‌کنید.

در مطرح کردن سوالات‌تان انعطاف‌پذیر باشید
شما به عنوان مصاحبه‌کننده باید لیستی از سوالات مورد نظرتان را از پیش آماده کرده باشید اما تمام توجه‌تان را به پرسیدن لاینقطع این سوالات معطوف نکنید. بهتر است از داوطلب یک سوال بپرسید، سپس به پاسخ او فکر کنید و اگر نکته تاریک یا جدیدی در صحبت‌های او یافتید؛ به پرسش و پاسخ در همان زمینه ادامه دهید؛ چرا که با این روش دسترسی به شناخت عمقی‌تر، از داوطلب ممکن می‌شود. هم چنین با داوطلب در مورد شرایط دشوار کاری یا نوع روابط با همکاران در شرایط بروز اختلاف نظر، صحبت کنید چون در این صورت به اطلاعاتی دست خواهید یافت که شاید او قصد نداشته با شما در میان بگذارد.

۹۰ به ۱۰
ممکن است شما به عنوان مصاحبه‌کننده در انجام مصاحبه به شکل متکلم وحده ظاهر شوید و داوطلب هم از آنجایی‌که می‌خواهد خوب به نظر برسد، حرف شما را قطع نمی‌کند. نهایتا در پایان مصاحبه شما می‌توانید در مورد اینکه آیا داوطلب شنونده خوبی هست یا نه؟ تصمیم‌گیری کنید! بهتر است به جای توضیحات فراوان در مورد شرکت، موقعیت کاری و پروژه‌های‌تان را به بحث بگذارید. در حقیقت شما باید قانون ۹۰ به ۱۰ را رعایت کنید، به این معنی که در یک مصاحبه کاری ۹۰درصد از مکالمه از سوی داوطلب و تنها ۱۰درصد از سوی شما باشد.

به دنبال بهترین فرد باشید نه فرد قابل قبول
در پایان مصاحبه از یک چک لیست با مضامین‌: ظاهر، صحبت کردن، مدرک، مسئولیت‌پذیری و... استفاده نکنید؛ چراکه ممکن است یک نفر تمام این امتیازات را کسب کند اما هیچ خصوصیت فوق‌العاده و چشم‌گیری نیز نداشته باشد، شما باید به دنبال بهترین فرد با خصوصیات منحصر به فرد باشید، نه کسی که امتیاز حداقل‌ها را در تمام زمینه‌ها کسب می‌کند.


منبع: کسب و کار

در مصاحبه استخدامی چگونه راجع به حقوق صحبت كنیم  ؟


در انجام هر مصاحبه کاری، قطعا با یک سوال روبه‌رو خواهید شد: «میزان دستمزد مورد نظر شما؟» و پاسخ به این سوال در تعیین نتیجه مصاحبه بسیار موثر خواهد بود. در پاسخ به این سوال ابتدا به این نکته توجه کنید که شما فردی حرفه‌ای و دارای سابقه کار هستید یا در این حرفه، تازه‌کار و مبتدی محسوب می‌شوید.

در انجام هر مصاحبه کاری، قطعا با یک سوال روبه‌رو خواهید شد: «میزان دستمزد مورد نظر شما؟» و پاسخ به این سوال در تعیین نتیجه مصاحبه بسیار موثر خواهد بود. در پاسخ به این سوال ابتدا به این نکته توجه کنید که شما فردی حرفه‌ای و دارای سابقه کار هستید یا در این حرفه، تازه‌کار و مبتدی محسوب می‌شوید.

اگر حرفه‌ای و دارای سابقه کار هستید‌ و فرد مصاحبه‌گر در آغاز مصاحبه در مورد میزان دستمزدتان از شما پرسید، برای حرفه‌ای‌تر به نظر رسیدن، بهتر است به او یادآوری کنید مایلید ابتدا در مورد روند کار و جزئیات آن صحبت کنید و چنانچه او برای دریافت پاسخ این سوال پافشاری کرد، شما از او بخواهید بودجه‌ای که برای این کار در نظر گرفته‌اند را اعلام کند، سپس با توجه به این بودجه و مبلغ مورد نظر خود دستمزدی را تعیین کنید.

هم چنین اگر تا پایان مصاحبه، مصاحبه‌گر در مورد دستمزد صحبتی نکرد، شما گفت‌وگو در این مورد را حتما آغاز کنید، در غیر این صورت به نظر می‌رسد که دستمزد برای شما اهمیتی ندارد. به خاطر داشته باشید در ابتدای مصاحبه در مورد پول صحبت نکنید چرا که از خود تصویر یک فرد پول دوست را به جا می‌گذارید اما در عین حال موضوع دستمزد را نیز مسکوت نگذارید و با در نظر گرفتن میزان حقوق قبلی و انتظار خودتان برای دستمزد دریافتی، از یک محدوده قیمت استفاده کنید.

 اگر فرد حرفه‌ای نیستید‌ و تازه‌کار محسوب می‌شوید، باید با دقت به کسب اطلاعات در مورد دستمزد مناسب این شغل بپردازید، در مورد دستمزد مشاغل مشابه تحقیق کنید و سپس به ارائه یک محدوده قیمت معقول به فرد مصاحبه‌گر اقدام کنید، هم چنین اگر برای مشغول شدن در این کار نیاز به جابه‌جایی، به شهر دیگر دارید در مورد هزینه‌های زندگی در محل جدید به خوبی تحقیق کنید و سپس دستمزد درخواستی‌تان را تعیین کنید.

http://www.vivannews.com/Pages/News-21055.aspx

هنر مصاحبه کردن با رسانه ها


باید با رفتارتان او را به این جمع بندی برسانید که؛ چرا که نه! باید وقتی با مصاحبه شونده در حال گفت و گو هستید بتوانید نقش یک مصاحب را ایفا کنید نه یک خبرنگار ؛ اشتباه نکنید، این دو نفر یکی نیستند! باید بدانید که چه طور مصاحبه خودتان را شروع کنید ، چه طور ادامه دهید و چه طور آن را به پایان برسانید....
 
دكتر احمد توکلی

می گویند: اگر روزنامه نگاری یک صنعت است، مصاحبه کردن interviewing یک هنر است؛ چرا ؟ شاید به این دلیل که شما در کسوت یک خبرنگار باید با هنرمندی تمام ، قادر باشید دیگران را وادار ، ترغیب و یا تشویق کنید که بنا به میلشان یا به رغم میلشان اطلاعاتی را در اختیار شما بگذارند، با شما درد دل کنند و یا به افشای مطالبی بپردازند که می تواند برای رسانه شما و جامعه مفید باشد. مخاطبان شما را مطلع، ارضاء و یا سرگرم کند. شما باید بتوانید مصاحبه شونده را به شوق وادارید، و کاری کنید که او از مصاحبت با شما لذت ببرد و تشویق به همصحبتی با شما شود. وقتی که او مردد است ؛ آیا اطلاعات را به این خبرنگار سمج بدهم یا نه؟

باید با رفتارتان او را به این جمع بندی برسانید که؛ چرا که نه! باید وقتی با مصاحبه شونده در حال گفت و گو هستید بتوانید نقش یک مصاحب را ایفا کنید نه یک خبرنگار ؛ اشتباه نکنید، این دو نفر یکی نیستند! باید بدانید که چه طور مصاحبه خودتان را شروع کنید ، چه طور ادامه دهید و چه طور آن را به پایان برسانید. چه طور در حالیکه به سخنان او گوش می دهید همزمان حاشیه ها  را نیز زیر ذره بین داشته باشید : آیا وقتی این سوال را شنید ناراحت شد ؟ آیا در این بخش از پاسخ خود تلاش کرد چیزی را از من پنهان کند ؟ راستی ! چرا به یکباره صدایش ضعیف شد ؟ و...

همچنین باید قادر باشید از مواد و مطالب بدست آمده، تولید قوی و تنظیمی اصولی و مناسب داشته باشید تا مخاطب را جذب کند و به شوق وادارد. به نظر شما انجام  همه این کارها به طور اصولی یک هنر نیست؟ اگر هست،- که هست - تکنیک های انجام حرفه ای آن کدام است ؟ و شیوه های انجام درست یک مصاحبه قابل قبول و هنرمندانه چگونه ممکن است.

تعریف مصاحبه
 
مصاحبهinterview برای رسانه ها ، به عنوان اهرم موثر و مستقیم کسب اطلاعات و خبر، تولیدی است که از برایند تعاملات دو سوی ارتباط ( مصاحبه کننده و مصاحبه شونده ) بدست می آید. به زبان دیگر ، مصاحبه عبارت است از پرسش و پاسخ میان دو یا چند نفر به منظور انتقال یک پیام ارتباطی ( خبر یا غیر خبر)  که یک سمت آن نماینده رسانه قرار دارد.  مصاحبه ها در یک تقسیم بندی کلی دو گروهند؛ مصاحبه های خبری و مصاحبه های شخصی(غیر خبری).

وجه مشخصه مهم مصاحبه های خبری news interviews ، خبری بودن آن هاست، همانطور که از اسمشان پیداست مصاحبه هایی هستند که در آن تازگی  اطلاعات نقش اساسی را ایفا می کند .پیرامون اخبار و رویدادهایی که همزمان واقع شده یا در حال وقوع هستند. خبرنگار در این مصاحبه ها  به دنبال یافتن پاسخ سوال هایی است که از ۶ عنصر خبری(چه ، چرا ، چگونه، که ،کی،کجا) ناشی می شود. مصاحبه های خبری از جمله متداول ترین شیوه های کسب خبر محسوب می شوند.
 
مصاحبه های شخصی personal interviews   مصاحبه هایی هستند که بر محور شخص متمرکز هستند. گفت و گو با شخصیت های معروف سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، ورزشی و یا تیپ های اجتماعی مانند یک راننده کامیون ،یک گل فروش ، یک رفتگر یا یک مرده شور و ....این گونه مصاحبه ها بعضی مواقع به گزارش از شخص نزدیک می شوند، چرا که درباره شخص مصاحبه شونده و زندگی شخصی او کنجکاوی می کنند.   

شیوه های انجام مصاحبه
 
مصاحبه ها به شیوه های گوناگونی انجام می شوند ؛

- چهره به چهره face-to face interview

- تلفنی telephone interview

- کتبی letter interview

- از طریق ایمیل E-mail interview

مصاحبه چهره به چهره کامل ترین شکل مصاحبه است ، اما لزوما بهترین شکل انجام مصاحبه نیست . چرا که هر یک از انواع مصاحبه ها، در جای خود کارکرد مناسب خود را دارد . مثلا نمی توانید با فردی که کیلومترها با شما فاصله دارد رو در رو مصاحبه انجام دهید ؛ طبعا شیوه های دیگر می توانند مناسب تر باشند. انجام یک مصاحبه خبری برای اطلاع رسانی سریع به یک مصاحبه رو در رو ارجحیت دارد. در عین حال هر یک از شیوه های انجام مصاحبه ریزه کاری های مخصوص خود را دارد و خبرنگاران باید آن را در جریان انجام مصاحبه بکار گیرند.

مصاحبه چهره به چهره
 
فرایند تولید یک مصاحبه رو در رو ، درست مثل فرایند تولید فیلم است ، و نقش خبرنگار در این میان بی نظیر است . یک فیلم خوب دارای عوامل و دست اندرکاران متعددی است. یک سناریو نویس خلاق ، یک کارگردان خوش فکر، هنرپیشگانی که کارشان را به خوبی بلدند. و ....شما در جریان مصاحبه نقش همه آن ها را یکجا بعهده دارید.

ü       نقش خبرنگار به عنوان یک سناریو نویس و یک کارگردان چیست؟

ü       یافتن سوژه ای بکر که مردم علاقه ای به شنیدنش داشته باشند.

ü       سپس طراحی سوال ها ( چه باید پرسیده شود و چرا؟ )

ü       ساختار بخشیدن به سوال های مصاحبه ( چه سوال هایی چه موقع پرسیده شود؟ )

ü       تعیین مکان مصاحبه و زمان آن، تا جایی که مصاحبه شونده، دست شما را باز گذاشته است.

و در مکان مصاحبه ؟

۱٫ تعیین محل نشستن ( ترجیحا روبرو و نزدیک مصاحبه شونده قرار بگیرید،دریک شرایط مساوی؛ مثلا با مسئولان در پشت میز کارشان مصاحبه نکنید.) 

۲٫ توجه به جزئیات محل مصاحبه ( فراموش نکنید! شما کارگردان هستید. اگر فکر می کنید جزئیات محل در تنظیم و تولید نهایی مصاحبه به کارشما خواهد آمد، به آن ها توجه کنید ویادداشت بردارید.)

نقش خبرنگار به عنوان یک هنرپیشه چیست؟

1)      پوشیدن لباس مناسب

2)      بکارگیری زبان مناسب

3)      توجه داشتن به مصاحبه شونده و نگاه کردن به چشمان او

4)      لبخند زدن به موقع

5)      جدی شدن به موقع

6)      سکوت کردن به موقع

7)      سرتکان دادن و تایید سخنان مصاحبه شونده به موقع 

8)      قطع کردن به موقع صحبت مصاحبه شونده

9)      شوخ طبعی و بذله گویی به موقع

10)   در مصاحبه های تلویزیونی توجه به  فیزک بدن

11)   در مصاحبه های رادیویی توجه به تن صدا

همزاد پنداری در جریان مصاحبه از سوی مصاحبه شونده به شما کمک می کند تا ارتباط بهتری با او برقرار کنید؛ لذا پوشیدن لباس رسمی هنگام مصاحبه با آدمهای رسمی و لباس راحت تر درگفت و گو با افراد عادی و غیر رسمی به پیشبرد جریان مصاحبه کمک می کند. بکارگیری زبان مناسب نیز در جریان مصاحبه لازم است . با چه کسی صحبت می کنید؟ مصاحبه شونده نماینده کدام نسل و طبقه است؟ممکن است در شرایطی بکارگیری اصطلاح خفن در گفت وگو با جوانان داخل پارک بلامانع باشد، اما آیا صلاح است آن را در مصاحبه با وزیر خارجه هم بکار گیریم؟ در اولی یعنی: خبرنگار هم از خودمان است ! اما در دومی : ببخشید! چی شد؟
 
می گویند از جمله مشخصه های یک خبرنگار خوب و یک مصاحبه کننده حرفه ای این است که بتواند مصاحبه شونده را تشویق به حرف زدن کند. لذا، تو را خدا کمی سکوت کنید تا او هم حرف بزند؛ مدام صحبت او را قطع نکیند . لبخند بزنید . به سخنان او توجه کنید. به چشمانش نگاه کنید. آن ها نیازمند توجه ما هستند، بویژه هر چه شهرت آنان بیشتر باشد، نیاز بیشتری به توجه ما دارند.
 
بعضی وقت ها لازم است که با تکان دادن سر، صحبت آن ها را تایید کنید؛ این که خرج ندارد، لذا دریغ نکنید.
 
خیلی پرحرفند؟ حتما لازم است که آنان را متوقف کنید ؟ در یک جای مناسب ، جایی که می خواهند نفس تازه کنند، جایی که مثلا می خواهند یک جرئه آب بنوشند؛ محترمانه حرف آنان را قطع کنید . شوخ طبعی به موقع فضای مصاحبه را تلطیف می کند . طبیعی است که هر سخن جایی وهر نکته مکانی دارد؛ لذا در مصاحبه بایک آدم جدی و یا یک آدم عزادار شوخی نکیند؛ موقع سنجی لازمه و ابزار مناسب کار روزنامه نگاری است.
 
در مصاحبه های تلویزیونی استفاده از فیزیک بدن، متناسب و بجا، لازم است و حتی بخش مهمی از کار مصاحبه و ایفای نقش هنرپیشگی به معنای حرفه ای تر آن است ؛ شما در مصاحبه مطبوعاتی وقتی ژست تعجب به خود می گیرید، پیام خود را تنها به مصاحبه شونده منتقل کرده، تنها او را تحت تاثیر قرار می دهید، اما در یک مصاحبه تلویزیونی این حرکت هم برای او و هم برای مخاطب دارای پیام است.در یک مصاحبه تلویزیونی یک لبخند و گاه یک حالت در لب ها و صورت ممکن است کل فرایند مصاحبه و پیام مصاحبه شونده را به تمسخر بگیرد. در مصاحبه تلویزیونی تکان دادن دست ها ، دست به سینه نشستن ، روی دست ها تکیه کردن ، دست را روی چانه قرار دادن ، دست ها را به هم قلاب کردن ، با تعجب نگاه کردن ، لبخند زدن ، تکیه دادن به صندلی یا مبل ، بدن را به جلو خم کردن ، توی چشمان مصاحبه شونده نگاه کردن ، به دوربین نگاه کردن و ... بجا و بموقع لازمه حرفه مصاحبه گری است.
 
در مصاحبه رادیویی، صوت و صدا نقش مهمی ایفا می کند. لذا از فاکتور صدا استفاده کنید. وقتی تعجب می کنید بکار بردن یک کلمه "عجب " می تواند تا حدودی کمبود تصویر را جبران کند.و البته تن صدا مهم است . استفاده از صدایی که یکنواخت نیست، فراز و فرود دارد و به دل می نشیند ، بخشی از این خصلت ها، ذاتی و بخشی اکتسابی و قابل فراگیری و تمرین است .
 
خبرنگار تمام این نقش ها را بازی می کند که چی ؟ بازی می کند که بتواند از مصاحبه شونده بهتر بازی بگیرد.پس یادتان باشد که نقش اول را به او بدهید. فراموش نکنید مصاحبه ما را می خوانند ، می بینند و می شنوند تا از نظرات مصاحبه شونده بهره ببرند، پس او را برجسته کنید . به قولی، مثل عکاس ها متواضع باشید، سوژه را برجسته می کنند درحالیکه خودشان پشت دوربین سنگر گرفته اند. درون عکس وجود دارند ، اما دیده نمی شوند !

 مصاحبه تلفنی
 
اگر مصاحبه رو در رو را به غذای کامل تشبیه کنیم ، مصاحبه تلفنی نوعی ساندویچ و یا غذای حاضری است، زیرا هدفی را در کمترین زمان ممکن محقق می سازد.در مصاحبه تلفنی شما باید به گونه ای عمل کنید که مصاحبه شونده در تمام مدت بداند که به سخنان او توجه دارید ، لذا هر چند لحظه یکبار با بکار بردن اصوات کلامی مثل بله ، ها ، همینطور است ، درست و.... سعی کنید او را به ادامه سخن تشویق کنید . سوال های خود را به دو گروه اصلی و فرعی تقسیم کنید . محققان، متوسط زمان یک مصاحبه تلفنی را  ۲۰ دقیقه می دانند، لذا با سوال های اصلی شروع کنید و اگر وقت اجازه داد به سوال های ذخیره بپردازید. فهم اطلاعات در مصاحبه تلفنی به نسبت مصاحبه رو در رو مشکلتر است، بنابراین در پرسیدن مجدد آن چه که خوب درک نکرده اید، تردید به خود راه ندهید. ترتیب سوال ها در مصاحبه تلفنی به سبک هرم وارونه است. بویژه جایی که احتمال قطع ارتباط را به لحاظ مشکلات فنی می دهید ، پس سوال های مهم را ابتدا بپرسید.

مصاحبه کتبی 
 
مصاحبه کتبی ، مصاحبه ای است که طی آن، جواب سوال ها، از سوی مصاحبه شونده به صورت مکتوب به خبرنگار تحویل می شود. این گونه مصاحبه ها یا به لحاظ دروی مسافت و یا تمایل به انجام یک مصاحبه دقیق تر از سوی خبرنگار - که جنبه های علمی، آموزشی آن می تواند بر جنبه های ژورنالیستی مصاحبه غلبه کند ،صورت می گیرد. در مواقعی نیز به دلیل محافظه کاری مصاحبه شونده و تمایل وی به فرار از مصاحبه رو در رویی که ممکن است تبعات غیر قابل پیش بینی برای وی به همراه داشته باشد، صورت می گیرد. مصاحبه کتبی امکان یک گفت و گوی زنده و پویا را از خبرنگار می گیرد.

در مصاحبه کتبی به چالش کشیدن موضوع و شخص مصاحبه شونده عملا غیر ممکن است . و در مصاحبه های حساس و سخت ممکن است مصاحبه شونده به سوال و یا سوال های سخت شما پاسخ ندهد.از مزایای آن می توان به صرفه جویی در وقت هنگام مصاحبه همزمان با گروهی از افراد که قرار است به سوال های مشترک پاسخ دهند، اشاره کرد .در مصاحبه کتبی سعی کنید از سوال های بسته استفاده نکنید. و اگر حساسیت زمانی برای چاپ وجود ندارد از مصاحبه شونده بخواهید در صورت وجود ابهام در جواب ها ، امکان رفع آن را به صورت کتبی و شفاهی بپذیرد.

 مصاحبه از طریق ایمیل
 
مصاحبه از طریق ایمیل به مصاحبه کتبی شبیه است . در عین حال در مسافت های طولانی مشکل زمان را برای خبرنگار حل می کند. شما می توانید در کمترین زمان ممکن با دورترین نقطه دنیا تماس اینترنتی برقرار کرده و پاسخ سوال های خود را دریافت کنید. در مصاحبه از طریق ایمیل سعی کنید سوال ها را کوتاه تر و شفاف تر بیان کنید .و البته هرچه تعداد سوال ها کمتر باشد بهتر است. در شروع و قبل از طرح سوال ها برای او کاملا در باره اهداف مصاحبه توضیح دهید و حتی ضرب الاجل انتشار را نیز گوشزد کنید. مانند مصاحبه کتبی از طرح سوال های بسته پرهیز کنید، مگر اینکه بخواهید حقایق یا اسنادی را تایید یا تکذیب کند.وقتی جواب ها را دریافت کردید، سند را باز کنید و پاسخ ها و کامل بودن آن را بررسی کنید، و اگر کم و کسری نداشت، تشکر از مصاحبه شونده را فراموش نکنید.

از کجا باید شروع کرد؟
 
اکنون که با مبانی ورود به بحث مصاحبه آشنا شدیم، بهتر است شیوه های اصولی انجام یک مصاحبه حرفه ای را مرور کنیم. از کجا باید شروع کرد؟

قبل از هر چیز باید یک موضوع داشته باشیم که اصطلاحا روزنامه نگار ها از آن به عنوان سوژه یاد می- کنند. مشخصات یک سوژه خوب چیست ؟

ü       تازه باشد.

ü       بکر باشد.

ü       آموزش دهنده ، اطلاع رسان و یا سرگرم کننده باشد.

ü       به یک ابهام عمومی پاسخ دهد.

ü       نسبت به یک رویداد واقع شده یا در حال وقوع آگاهی دهد.    

ü       نهایتا مخاطب پسند باشد.

اکنون باید یک نفر را پیدا کنیم تا سوژه ما تکمیل شود . بهترین مصاحبه شونده چه کسی است ؟

فردی که :

۱- حاضر باشد با ما مصاحبه کند.

۲- مطلع باشد و بخواهد اطلاعاتش را در اختیار ما قرار دهد .

۳- بهترین گزینه برای پاسخگویی به سوال ها و موضوع مورد بحث باشد.

۴- اگر چه لزوما مشهورترین افراد همیشه بهترین افراد برای انجام مصاحبه نیستند. اما فراموش نکنید که شهرت از جمله ارزش های مهم خبری است  

۵- قصد فریب مصاحبه کننده را نداشته باشد.  

 مرحله بعد طراحی سوال است . سوال های مصاحبه باید دارای چه ویژگی هایی باشند ؟
سوال ها ، مهمترین ابزار مصاحبه هستند، لذا باید هوشمندانه طراحی شوند. از جمله ویژگی های سوال خوب این است که کوتاه ، ساده و روشن باشد.  فرایند طراحی سوال بر دو محور اساسی شکل می گیرد: محتوا و شکل ؛ محتوای سوال ها را میزان تسلط شما به موضوع مصاحبه و تلاشی که برای بدست آوردن اطلاعات قبل از شروع مصاحبه انجام می دهید، تعیین می کند؛ پس معطل نکنید. قبل از رفتن به سمت مصاحبه شونده، کار تحقیق را شروع کنید .
 
به لحاظ شکلی، سوال ها را به طور کلی به دو گروه تقسیم می کنند: سوال هایی که تشویق کننده بحث و گفت و گو هستند و سوال هایی که باعث توقف گفت و گو می شوند. به عبارت دیگر:

- سوال های باز   open- ended questions

- سوال های بسته closed- ended questions

سوال های باز چراغ سبز green light   یک گفت و گو هستند. و معمولا سه عنصر از شش عنصر خبری در طراحی آن نقش دارند ؛ چه؟ what   چرا؟ why   چگونه یا چطور؟ how .

- چه شد که تصمیم گرفتید در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کنید؟

- بعد چه شد؟

- چرا؟

- چرا وقتی که از شما خواستند در این فیلم بازی کنید به آن ها جواب رد دادید؟

- چطور شد که تصمیم به ازدواج با او گرفتید؟

- چگونه این موضوع اتفاق افتاد؟

 در سوال های باز مصاحبه شونده را محدود نمی کنیم ویا به عبارت دیگر به مصاحبه شونده اجازه می دهیم که هر چه دل تنگش می خواهد بگوید. این گونه سوال ها ،مصاحبه شونده را تشویق می کند که به شرح و توصیف موضوع بپردازد ،سوال ها ی باز ،جواب توضیحی و مفصل می طلبند.
بر عکس، سوال های بسته چراغ قرمز red light لحظه ای هستند. مصاحبه شونده می تواند در جواب بگوید: بله یا خیر و یا جواب کوتاه بدهد.

ü       آیا به عنوان کاندیدا در انتخابات ریاست جمهوری شرکت می کنید؟

ü       آگر پیشنهاد جدیدی درباره بازی در یک فیلم به شما بدهند، خواهید پذیرفت ؟

ü       شما با این طرح موافق بودید، همینطور است؟

ü       در گروه شما چند نفر عضو هستند ؟

ü       آیا شما برای جلوگیری از حمله به عراق طرحی هم ارائه دادید؟

ü       شما متاهل هستید یا مجرد؟

سوال های بسته بیشتر پیرامون حقایق و ایده هایی مطرح می شوند، که جواب کوتاه می طلبند. سوال به گونه ای طراحی شده است که عملا به بن بست ختم می شود و مصاحبه شونده را موظف به پاسخ قاطع و مشخص می کند. از نظر شکل، نوع سومی سوال هم وجود دارد که اصطلاحا به آن ها سوال های دو وجهی  double-barreled questions می گویند:

- آیا شما در انتخابات ریاست جمهوری شرکت می کنید . نگران نیستید که رد صلاحیت شوید؟

- چه شد که تصمیم گرفتید در این فیلم بازی کنید. آیا رقم کلان پیشنهادی شما را وسوسه کرد؟

- می گویند شما قبل از حمله به عراق می دانسته اید که مسلح بودن صدام به سلاح های کشتار جمعی یک جنجال تبلیغاتی است . آیا نمی توانستید از وقوع جنگ جلوگیری کنید؟

-  فکر نمی کنید شما در قضاوت اشتباه کردید. آیا احساس گناه نمی کنید؟

- آیا این سفر برای شما جذاب بود ، توانستید از آن بهره لازم را ببرید؟

اشکالی که به این گونه سوال ها وارد می کنند، این است که در جریان آن دست مصاحبه شونده برای جواب دادن تنها به یک بخش از سوال باز است و مصاحبه شوندگان حرفه ای در چنین مواقعی سعی می کنند از تله خبرنگاران( با پاسخ ندادن به بخشی که برایشان سخت است ) بگریزند .سوال های دو وجهی در مواقعی نیز منجر به گیج شدن مصاحبه شونده غیر حرفه ای می شود.
اگر سوال های مصاحبه های حرفه ای را تجزیه و تحلیل کنید . حتما این تقسیم بند ی سه گانه را در آن خواهید دید .لذا یک مصاحبه خوب متشکل از سوال های بسته ، باز و دو وجهی است که باید هر یک هوشمندانه و متناسب در جای خود بکار گرفته شود.  البته پرسیدن سوال ها و چیدمان آن بر دو محور کلی تر قرار می گیرد که آن را ساختار بندی یا سبک مصاحبه هم می توان نام گذاری کرد. این دو سبک که به نظر می رسد از سبک های کلاسیک خبری الهام گرفته شده به سبک مصاحبه قیفی Funnel interview و سبک قیف وارونه Inverted-funnel interview   معروفند.

مصاحبه به سبک قیفی
 
الگوی قیفی مرسوم ترین و درعین حال ساده ترین نوع مصاحبه هم برای مصاحبه شونده و هم مصاحبه کننده است. زیرا مصاحبه با سوال های ساده شروع و در پایان به سوال های سخت تر منتهی می شود. این سبک برای مصاحبه های سخت و مصاحبه هایی که چالش در آن زیاد است و یا اصولا با مصاحبه شونده تند خو روبرو هستیم بهتر جواب می دهد. چون هر دو طرف مصاحبه درست مثل فوتبالیستی که قبل بازی به گرم کردن خود می اندیشید نیاز مند این گرم شدن با طرح سوال های ساده در ابتدای مصاحبه هستند. 

مصاحبه قیف وارونه
 
در مصاحبه به روش قیف وارونه ، سوال های کلیدی و سخت در ابتدای مصاحبه پرسیده می شود. این شیوه  بیشتر درمصاحبه های تلویزیونی کاربرد دارد. و برای قضات ، وکلا، نیروی های پلیس و مقامات دولتی و کسانی که در پاسخ به سوال های بسته مهارت دارند به کار می رود. این گونه شروع از آنجایی که پرسیدن سوال سخت در شروع مصاحبه از همان ابتدا به بحث جدی و درگیری در مصاحبه می انجامد و شروع جذابی را برای مخاطب در بر دارد، می تواند وسوسه کننده باشد.

 وصیت پایانی

* شروع خوبی داشته باشید . شروع خوب، یعنی طرح یک سوال جذاب و در عین حال راحت که هم باعث جذب شدن مخاطب شود و هم مصاحبه شونده را برای پاسخ به وحشت و زحمت نیندازد؛ لذا:

*مصاحبه خودتان را با سوال های سخت شروع نکنید . سوال سخت سوالی است که باعث آزار و گاه وحشت مصاحبه شونده می شود و می تواند باعث توقف مصاحبه در همان ابتدا شود . این یعنی شلیک تیر خلاص به خودتان.

* مصاحبه را با سوال های کلیشه ای شروع نکنید ؛" لطفا خودتان را معرفی کنید." پاسخ این گونه سوال ها برای مخاطب، خسته کننده هستند و وچنگی به دل نمی زنند. این یعنی شلیک تیر خلاص به مخاطب.

* پایان خوبی داشته باشید. برای پایان مصاحبه، یک سوال که حدس می زنید منجر به یک جواب جالب و قابل توجه شود، در آستین داشته باشید.

* به مصاحبه شونده - هر کس که می خواهد باشد - با احترام رفتار کنید .

* خوش قول باشید .

*در برخورد با جواب سوال ها - بویژه در مصاحبه با سیاستمداران - کمی شکاک بودن بد نیست.

* سوال های سخت خود را که باعث به زحمت افتادن مصاحبه شونده می شود و ممکن است او را عصبانی کند و یا حتی به قطع قهرآمیز مصاحبه بینجامد ، برای آخر مصاحبه بگذارید.

* حتما مصاحبه را ضبط کنید . به هزارو یک دلیل ، یک دلیلش اینکه حرفتان مستند باشد. و به دادگاه نروید.

گل طلایی     

 به عنوان یک مصاحبه گر ، به کارتان عشق بورزید ، شما یک هنرمندید.   

منابع :
 
توکلی ، احمد. مصاحبه خلاق ،تهران ، انتشارات خجسته، چاپ سوم زمستان ۱۳۸۳٫
توکلی ، احمد . بخشنده ، احسان. مصاحبه حرفه ای ، تهران ، چاپ دوم

Adams,Sally.(2001)With Wynford Hicks "Interviewing For journalist " Routlege .

 Itule Bruce D .& Douglas A.Anderson.(2003 ).News Writing and Reporting . (6th .ed)Mc Garow-Hill companies.Inc .

The art of news interviewing -part 1-Beginning Reporting.htm

The art of news interviewing -part2-Beginning Reporting.htm

Chip Scanlan.Poynter Online - Tools of the Trade The Question .htm

Chip Scanlan.Poynter Online - The Way We Ask .htm

Chip Scanlan.Poynter Online - The Power of Listening .htm

Chip Scanlan.Poynter Online - The Power of Good Questions .htm

Poynter Online - The Art of Asking Questions .htm

  Bob steele. Poynter Online - Interview Techniques .htm   

منبع: فصلنامه مطالعاتی و تحقیقاتی وسایل ارتباط جمعی (رسانه) سال شانزدهم ،‌ شماره ۱ ، شماره پیاپی ۶۱، بهار ۱۳۸۴

http://www.vivannews.com/Pages/News-21849.aspx

توصیه‌ هایی برای بهبود مصاحبه ‌های استخدامی

 

هر مدیری باید قادر به انجام مصاحبه‌های موثر و کارآمد باشد. تعداد بسیار اندکی، در حد صفر، به روشی غیر از مصاحبه استخدام می‌شوند. این روش، یگانه ابزار مورد استفاده گسترده برای غربال به این معنی که نتیجه مصاحبه با متقاضیان بیش از ارزش واقعی آن در تصمیم‌‌گیری راجع به استخدام یا عدم استخدام آنها موثر انگاشته می‌شود.
 
مهارت‌های مصاحبه‌گری موثر و کارآمد تنها به درد استخدام‌کنندگان افراد جدید در یک موسسه، یا افراد مشغول به کار در واحد منابع انسانی سازمان‌ها نمی‌خورد، بلکه هر مدیری در فرآیند استخدام افراد جدید برای واحد متبوعه خود درگیر است. بنابراین هر مدیری باید قادر به انجام مصاحبه‌های موثر و کارآمد باشد.
شما برای این که مصاحبه‌کننده موثر‌تری بشوید می‌توانید به چند توصیه عمل کنید:
نخست قبل از برگزاری جلسه مصاحبه با متقاضی، تقاضانامه و خلاصه سوابق (resume) او را مرور کنید. همچنین شرح وظایف شغل مورد نظر را مرور سپس دستور کار مصاحبه را تهیه کنید. به ویژه، از مجموعه پرسش‌های استاندارد استفاده کنید. به این معنی که باید از همه متقاضیان یک شغل پرسش‌های واحدی بکنید. پرسش‌هایی را انتخاب كنید که نتوان به آنها با واژه ساده «بله» یا «خیر» پاسخ داد. همچنین از طرح پرسش‌های جهت‌داری كه پاسخ مورد نظر شما را به طرف مقابل القا می‌کند (نظیر «آیا به نظر خودتان دارای مهارت‌های تعاملی خوبی هستید؟») خودداری کنید و به جای اینکه بپرسید «آیا ازدواج کردید؟» یا «فرزند دارید؟» می‌توانید سوال کنید «آیا به علت خاصی امکان اضافه کار مستمر ماهانه را ندارید؟»
در موقع ملاقات با مصاحبه‌شونده فرض کنید که او عصبی و مضطرب است. بنابراین سعی کنید او را آرام کنید. خود را معرفی کنید، رفتاری دوستانه داشته باشید، مصاحبه را با طرح پرسش‌ها یا اظهارنظر‌های ساده‌ای که می‌توانند یخ محیط را آب کنند، شروع کنید. سپس خلاصه‌ای از موضوعات مورد بحث در جلسه مصاحبه و مدت زمان مصاحبه ارائه دهید و متقاضی را به طرح پرسش‌هایی ترغیب کنید.
مصاحبه واقعی شامل مجموعه‌ای از پرسش‌های دوطرفه و بحث و گفت‌وگو است. پرسش‌های آماده شده توسط شما یک نقشه عمومی مسیر است که شما را در جلسه مصاحبه هدایت می‌کند. اطمینان حاصل کنید که پاسخ همه آنها را گرفته‌اید. پرسش‌های تبعی و ثانوی باید ناشی از پاسخ‌های داده شده به پرسش‌های استاندارد باشد. این پرسش‌ها باید به منظور بررسی دقیق‌تر و عمیق‌تر گفته‌های متقاضی طرح شوند. چنانچه احساس می‌کنید پاسخ متقاضی به پرسش‌های استاندارد شما مصنوعی یا ناکافی است، با طرح پرسش‌های تبعی و ثانوی برای روشن کردن آنها اقدام کنید.
نکته مهم این است که هرگز قدرت سکوت را در مصاحبه دست کم نگیرید. پس از پایان پاسخ متقاضی به هر پرسش، به مدت چند ثانیه سکوت کنید.سکوت شما متقاضی را به ادامه گفت‌وگو تشویق می‌کند.
زمانی که از طریق طرح پرسش‌ها و دریافت پاسخ‌ها و بحث و گفت‌وگو به نتایج مورد نظر خود از مصاحبه دست یافتید، آن را جمع کرده و به آن پایان دهید. اجازه دهید تا متقاضی از طریق عباراتی نظیر «بسیار خوب من پاسخ تمام پرسش‌هایم را گرفتم. آیا نکته‌ای در مورد شغل مورد نظر یا سازمان ما وجود دارد که هنوز برای شما نامشخص مانده باشد؟» متوجه پایان مصاحبه بشود. سپس برنامه بعدی کار را به متقاضی اعلام کنید.
قبل از اینکه مصاحبه را کامل شده بدانید و در حالی که نقطه نظرات متقاضی در ذهنتان ‌تر و تازه است، ارزیابی خود را بنویسید. پس از رفتن متقاضی یادداشت‌های خود را مرور کرده و پاسخ‌های متقاضی را مورد ارزیابی قرار دهید.
«هرب کلهر»، مدیرعامل پیشین «سوت وست ایرلاینز»، متوجه نکته‌ای شده است که از چشم بسیاری از مدیران نادیده می‌ماند: بعضی افراد به طور ذاتی دوستانه و شادکام‌تر از دیگران هستند. کلهر به درستی، معتقد است که آموزش انسان‌ها به ارائه خدمات دوستانه و مودبانه دشوار، اگر نگوییم غیر ممکن است. بنابراین شرکت سوت وست ایرلاینز متمرکز فرآیند استخدامی خود را بر عدم پذیرش کسانی که ذاتا خوشحال و خوشرو نیستند قرار داده است.
بسیاری از مدیرانی که در پی استخدام کارکنان هستند، تصور کرده‌‌اند که کارکنان خوشرو قابل آفرینش هستند. آنها مقدار زیادی از وقت خود را صرف طراحی مشاغل انگیزاننده، شرایط کار، یا برنامه‌های پاداش و جبرانی جذاب می‌کنند تا به این وسیله کارکنان خود را به ارائه رفتاری دوستانه و مودبانه تشویق و ترغیب کنید. علاوه بر آن، آنها میلیون‌ها دلار در زمینه آموزش‌های مربوط به اصلاح و شکل‌دهی کارکنان خرج می‌کنند. اکثر این برنامه‌ها موفق به حصول اهداف تعیین شده خود نمی‌شوند. برای اینکه شاد و خوشحال بودن یا مایوس بودن انسان‌ها فطری است و اصالتا ناشی از ساختمان ژنتیکی آنها است. بر طبق مطالعات انجام شده حدود 80 درصد تفاوت‌های انسان‌ها از نظر شادی و خوشحالی قابل انتساب به ژن‌های آنها است.
تجزیه و تحلیل داده‌های مربوط به رضایت افراد در یک دوره پنجاه ساله نشان‌دهنده ثبات حیرت‌آور نتایج انفرادی در طول زمان، حتی در موقع تغییر کارفرما و مشاغل توسط این افراد است. این تجزیه و تحلیل و سایر شواهد القا‌کننده این فرضیه است که رویکرد افراد به زندگی ناشی از ساختار ژنتیکی آنها است که در طول زمان ثابت باقی مانده و به رویکرد و موضع‌‌گیری آنها نسبت به کار منتقل می‌شود. اگر خواهان کارکنان خوشرو هستید، باید در مرحله استخدام به این موضوع توجه کنید و از طریق آزمون شخصیت آنها، مصاحبه عمیق و گسترده با آنها و بررسی دقیق سوابق کاری گذشته شان از استخدام افراد منفی، ناسازگار، ایراد‌‌گیر و مشکل‌آفرین که از موضوعات مربوط به شغل خود احساس رضایت و خشنود ناچیزی دارند، خودداری کنید.

منبع: كتاب كلیدهای طلایی مدیریت منابع انسانی

چگونه یک مصاحبه کاری را هدایت کنیم؟


هدردادن وقت هنگام مصاحبه ممکن است بیش از آنچه می‌پندارید به ضررتان باشد. از چارچوبی که پیش رو دارید می‌توانید تکنیک‌های مصاحبه را بیاموزید و از اشتباهات استخدام جلوگیری کنید.
 

در نگاه اول شاید مصاحبه کاری قرار ملاقات خیلی ساده‌ای به نظر برسد: دست می‌دهید، گپ می‌زنید، چند سوال می‌پرسید و نتایج را مقایسه می‌کنید، اما چطور می‌توان کسی را تشخیص داد که مهارت‌هایش به خوب جلوه کردن در مصاحبه محدود نمی‌شود؟

جنیس ویتیکر، نویسنده کتابی درباره همین موضوع می‌گوید:«برای یک مصاحبه حرفه‌ای درواقع نیاز به آمادگی‌های زیادی هست، خیلی‌ها نمی‌توانند خودشان را نشان بدهند.»
هزینه استخدام نامناسب خیلی زیاد است و فقط هم شامل دستمزدی که می‌پردازید نمی‌شود. هزینه انتخاب، زمان آموزش، مشکلات احتمالی با مشتریان و پیداکردن جایگزین همگی از جمله این موارد هستند. خیلی کارشناسان تخمین می‌زنند که هزینه استخدام بد از کل مبلغ دستمزد سالانه نیز بیشتر می‌شود.

برای اینکه جلوی چنین تجربه‌هایی را در شرکتتان بگیرید باید برنامه‌ای برای هدایت مصاحبه داشته باشید. اینجا می‌توانید بیاموزید که چطور سوال‌ها را ساماندهی کرده و فرآیندی ایجاد کنید که بیشترین اطلاعات را درباره داوطلبان بدهد.


دنبال چه هستید
قبل از اینکه دنبال بهترین گزینه بگردید بهتر است زمانی را برای فکرکردن درباره خود کار صرف کنید. کسانی که قبلا این شغل را داشته‌اند در نظر گرفته ببینید چه مهارت، دانش و ویژگی‌های شخصی داشته‌اند که باعث موفقیت یا عدم موفقیت‌شان شده است. فهرستی از این عوامل تهیه کنید و برسر آن با دیگر همکارانتان به توافق برسید.

جیم سالیوان رییس گروه مدیریتی گالاکسی که کارش یافتن مدیران توانا است، می‌گوید:«مهم است که همگی درباره ویژگی‌های مدنظر و اینکه آن پست سازمانی نیازمند چه مهارت‌هایی است توافق داشته باشند. درغیر این صورت ممکن است هرکس سوالات متفاوتی از داوطلبان بپرسد چون برداشت متفاوتی از آن شغل داشته‌اند.»

سوالات درست را بپرسید
وقتی معیارها مشخص شد، می‌توانید سوالات هدف داری بپرسید که از زمان مصاحبه با هرداوطلب به بهترین وجه استفاده شود. تام ترنر که یک مشاور مستقل اهل ونکوور متخصص طراحی سیستم‌های گزینش است، می‌گوید: او فهرستی از 7 تا 12 معیار تشکیل می‌دهد و سپس برای بررسی هرکدام حدودا چهار سوال می‌پرسد. دو سوال به شکل ایجابی بیان می‌شوند، یعنی از داوطلب می‌خواهند درباره کاری که خوب انجام داده است صحبت کند. یک سوال سلبی است، یعنی از داوطلب می‌خواهد درباره یکی از اشتباهات یا شکست‌هایش حرف بزند. سوال آخر هم حکم پشتیبان را دارد درصورتی که داوطلب به یکی از سوال‌های بالا جواب ندهد.

برای ایجاد پرسش‌های مصاحبه رویکردهای خیلی متفاوتی هست:

- سوال‌های واقعیت محور یا کلی: «چند سال در فلان شرکت کار کرده‌اید؟»
- سوال‌های موقعیتی یا فرضی:«مثلا اگر ببینید کسی از شرکت دزدی می‌کند چکار می‌کنید؟»
- سوال‌های استرس زا: «چرا باید شما را استخدام کنیم؟ شما هیچ تجربه‌ای ندارید.» هدف از این سوالات این است که ببینیم داوطلب چطور به استرس واکنش نشان می‌دهد.
- سوال‌های رفتاری: مثلا:«درباره پروژه‌ای که احیانا زمانی شروع کرده‌اید و با افزایش بهره‌وری روبه‌رو بوده است صحبت کنید.» تئوری پشت سوالات رفتاری این است که عملکرد گذشته نمایانگر خوبی برای عملکرد آتی است. در این حالت به جای پرسیدن سوالات کلی مصاحبه‌گر از تجربیاتی می‌پرسد که منعکس‌کننده مهارت‌ها هستند. ویتیکر می‌گوید: «نمی‌پرسید آیا کاری کرده‌اند، بلکه می‌پرسید چطور این کار را کرده‌اند. تقلب یا اغراق در این نوع مصاحبه خیلی خیلی دشوار است.

یک مزیت دیگر مصاحبه رفتاری هم این است که چون جواب‌ها ریشه در تجربیات گذشته دارند می‌توان بررسی‌شان کرد. اینجا درست همانجایی است که توجه به سوابق اهمیت می‌یابد. ترنر می‌گوید:«اگر احساس می‌کنید که برخی چیزها را تغییر می‌دهند یا از خودشان می‌سازند می‌توانید از کارفرمای قبلی سوال کنید که آنچه گفته‌اند درست است یا خیر. همچنین اگر داوطلب از شکست‌ها حرف نزند می‌توان برای پیداکردنشان به سوابق رجوع کرد.»

بیشتر استخدام‌کنندگان حرفه‌ای عمده وقت مصاحبه را به این طور سوالات اختصاص می‌دهند چون معلوم شده است که این سوالات عمدتا بهترین نتایج را به همراه دارند.


سالیوان البته یادآوری می‌کند که این تکنیک برای مصاحبه با افرادی که فرهنگ متفاوت دارند یا زبان دشواری دارند ممکن است خوب جواب ندهد.
سوالاتی هم هست که اجازه ندارید بپرسید. مثلا سوال

 درباره نژاد، وزن، مذهب، وضعیت شهروندی، تاهل، فرزندان و معلولیت‌ها و غیره. ویتیکر می‌گوید اینها سوالی است که اگر از همه داوطلب‌ها نپرسید نوعی تبعیض پیش می‌آید و اگر ارتباط کاملا مستقیمی به شغل نداشته باشد در آن صورت حتما تبعیض‌آمیز است.


ساختار مصاحبه
کارشناسان معتقدند در صورت امکان بهتر است با هر داوطلب بیش از یک نفر مصاحبه کند. وقتی چند مصاحبه‌گر داشته باشید می‌توانید سازگاری جواب‌ها را مقایسه کنید.
هرمصاحبه باید ترکیبی شبیه به این داشته باشد:


بخش اول: معرفی
با چند دقیقه گپ زدن استرس را از داوطلب دور کنید. درباره هوا یا ترافیک حرف بزنید (از سوال درباره فرزند و خانواده خودداری کنید.) سوال‌های کلی بپرسید و توضیح دهید که فرآیند مصاحبه چطور خواهد بود.
بخش دوم: سوال‌های رفتاری
بیشتر وقت مصاحبه باید صرف پرسیدن سوال‌های مشخص رفتاری شود آن هم براساس معیارهایی که پیش‌تر مشخص کرده‌اید.
بخش سوم: جمع‌بندی
اجازه بدهید داوطلب از شما سوالاتی بکند. توضیح بدهید که گام‌های بعدی چیست و چه وقت دنبال کار را خواهید گرفت. از آمدنشان تشکر کنید و آنها را بدرقه کنید.

افزودن یک آزمون را هم بررسی کنید
می توانید نتایج ارزیابی خودتان را با افزودن سایر روش‌های گزینش به روش مصاحبه ارتقا بدهید. آزمون مهارتی یا نوشتن یا ارائه مطلبی توسط داوطلب می‌تواند از جمله این روش‌ها باشد.

سیستم امتیازدهی داشته باشید
مصاحبه‌گرهای مبتدی ممکن است وسوسه شوند که برخورد اول با هر داوطلب را مبنای مقایسه افراد با یکدیگر قرار دهند. به چند دلیل این کار خطرناک است. اولین دلیل‌اش این است که شما دنبال کسی می‌گردید که کار را انجام دهد، نه اینکه دوست صمیمی بعدیتان بشود. اگر نتوانید قبل از مقایسه داوطلب‌ها امتیاز هر داوطلب را در هریک از معیارها مشخص کنید ممکن است کسی را انتخاب کنید که دلنشین است، اما الزاما به درد کارتان نمی‌خورد. شاید هم به دلیل ضعیف بودن همه داوطلب‌ها کسی را انتخاب کنید که بازهم به اندازه کافی بامهارت نیست. ترنر می‌گوید برای ارزیابی امتیازها باید یک سطح استاندارد داشته باشید، زیرا گاهی ممکن است برای تکرار نشدن مصاحبه‌ها وسوسه شوید که میان بد و بدتر یکی را انتخاب کنید.

سیستم امتیازدهی موثر به هرداوطلب در هر معیار نمره‌ای می‌دهد و او را با سطح استاندارد می‌سنجد. مثلا می‌توانید بگویید کسی را می‌خواهید که دقیقه‌ای 50 کلمه تایپ کند. البته کمی کردن برخی مهارت‌ها ممکن است دشوار باشد، اما با فکر زیاد بالاخره راهی پیدا می‌شود. مثلا برای سنجش توانایی مدیریتی، می‌توانید تعداد شرکت‌هایی که فرد در آن مدیر بوده است یا تعداد افرادی که زیردست داوطلب کار کرده‌اند را معیار قرار دهید. تا زمانی که تمام امتیازها و استانداردها مشخص نشده است داوطلبان را باهم مقایسه نکنید. بعد از اتمام فرآیند همه مصاحبه‌شوندگان می‌توانند برای جمع بندی و مقایسه برآوردها کنار یکدیگر قرار بگیرند.

نکاتی برای موفقیت
- تکالیفتان را انجام دهید: رزومه داوطلبان را پیش از مصاحبه بررسی کنید. سالیوان گاهی جستجوی نام افراد در گوگل را هم پیشنهاد می‌کند.
- مودب باشید: از حرکت‌های غیرزبانی مثل لبخند و به جلو خم شدن و سرتکان دادن برای استرس زدایی از داوطلب استفاده کنید. هرچه داوطلب راحت‌تر باشد ارتباط برقرار کردن ساده تر است و اطلاعات مفیدتری نیز می‌توان از او گرفت.
- یادداشت بردارید: بعد از چند مصاحبه خیلی راحت صحبت‌های داوطلبان را باهم اشتباه می‌کنید. حتما مطالب را یادداشت کنید.
- برای بررسی هرمعیار کل زمان مصاحبه را مدنظر بگیرید: چون سوال خاصی را برای ارزیابی یک عامل خاص پرسیده‌اید دلیل نمی‌شود که آن سوال نتواند ویژگی‌های دیگر فرد را آشکار سازد.
- زیاد حرف نزنید: می‌توانید افراد را در صحبت به سمت اطلاعات خاصی که می‌خواهید هدایت کنید، اما فراموش نکنید این داوطلبان هستند که باید بیشتر وقت را صحبت کنند.


منبع:www.inc.com

راهنمای طراحی مصاحبه استخدامی‌مدیر برنامه

 
اخیرا من برای استخدام دو نفر در سمت مدیر برنامه و مدیر پروژه مصاحبه‌ای داشتم. در صبح روز مصاحبه در تمام طول مسیر شرکت سعی داشتم تصمیم بگیرم، پرسیدن چه سوالاتی در یافتن فردی مناسب برای این سمت می‌تواند به من کمک کند. به محض رسیدن به شرکت، تمام سوالاتی را که به ذهنم رسیده بود را روی کاغذی نوشتم و به جلسه مصاحبه رفتم.

چند هفته بعد از آن مصاحبه سعی کردم، مجموعه‌ای جامع و دسته بندی شده از سوالاتی را جمع‌آوری کنم که می‌تواند دراستخدام یک فرد مناسب باشد. این سوالات و استدلال‌هایی که در پشت هر یک از آ‌نها وجود دارد، می‌تواند در استخدام پست مدیر برنامه به شما کمک کند.
بنابراین در اینجا به شرح این سوالات و دلایل آن می‌پردازم. من همیشه دوست دارم با اولین سوال این لیست مصاحبه خود را شروع کنم.

ظرف مدت 5 دقیقه موقعیت فعلی خود را شرح دهید؟ (البته گاهی اوقات ممکن است از آ‌نها بخواهم در 5 دقیقه زندگی حرفه‌ای خود تا به آن روز را شرح دهند و گاهی اوقات نیز هر دو سوال را می‌پرسم.)

من با طرح این سوال می‌خواهم تعیین کنم، آیا آ‌نها می‌توانند مباحث مهم و مورد توجه خود را از میان حجم زیادی از اطلاعات انتخاب کنند و ظرف مدت 5 دقیقه به صورت فشرده بیان کنند؟ علاوه بر این، من علاقه‌مندم ببینم آیا آ‌نها می‌توانند خود را به شیوه‌ای واضح و روشن توصیف کنند. این سوال بسیار مهم است، زیرا بخش مهمی‌ از کار یک مدیر برنامه جمع‌آوری اطلاعات پیچیده از منابع مختلف و برقراری ارتباط با سهامداران و توضیح ساده اطلاعات برای آ‌نها است.

اگر شما درکارتان مافوق همکار خود نباشید، چگونه او را متقاعد به حمایت از طرح پیشنهادی خود می‌کنید؟

منظور از طرح این سوال: در اینجا من امیدوارم ببینم، آیا داوطلبین می‌دانند چگونه می‌توانند تاثیرگذار باشند؟ این موضوع هنگامی‌ که با ذکر مثالی بیان می‌شود، بهتر درک می‌شود. البته راه‌های متفاوتی برای تاثیرگذاری وجود دارد و من به دنبال یک مورد خاص نیستم.

به نظر شما وظیفه یک مدیر برنامه چیست؟

منظور از سوال: ممکن است این سوال بسیار ساده به نظر آید ولی من بسیار متعجب می‌شوم، وقتی می‌بینم بسیاری از متقاضیان نمی‌توانند توصیفی دقیق از آنچه که وظیفه یک مدیر برنامه است، بدهند. البته من در این سوال به دنبال یک پاسخ کامل نبودم، اما دوست داشتم آ‌نها به عنوان مدیران برنامه ارتباط بین پروژه‌ها را مدیریت کنند نه آنکه برنامه‌های خود را پیش ببرند. همچنین مهم است که چنین مدیری به مدیریت سود وزیان‌ها توجه کند.

اگر من بخواهم وظیفه اجرای مدیریت برنامه‌های شرکت را به شما محول کنم، چگونه ممکن است این کار را مدیریت کنید؟

منظور از سوال : تمام آنچه که من در اینجا به دنبال آن هستم، این است که کاندیدای این شغل با خود بیندیشد آیا قادر است با تکیه بر خود و از راه‌های منطقی، تفکر و استدلال کند یا خیر. پس برای مثال شاید کاندیدایی در پاسخ بگوید که خود می‌داند که یک کسب وکار در ابتدا به مدیر پروژه احتیاج دارد تا به بهترین شکل ممکن اجرا شود و پس ازآن جنبه‌های دیگر مدیریتی باید اجرا شود. افراد با این شیوه نگرش (منطقی و استدلالی) به راحتی به پیروزی دست می‌یابند. اما واقعا هیچ پاسخ منطقی کاملا درستی وجود ندارد.

چگونه اطمینان حاصل می‌کنید که کل تیم شما با مدیریت ریسک پشتیبانی می‌شود؟ همچنین برای مدیریت ریسک‌ها در پروژه چه برنامه‌ای دارید؟

منظور از سوال: این سوال پرسیده می‌شود تا بفهمیم شیوه عملکرد آ‌نها در مدیریت ریسک چیست؛ زیرا مدیریت ریسک از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.

چه راهکاری برای تشکیل یک تیم کاری ارائه می‌دهید؟

منظور از سوال: در درجه اول باید بدانیم داشتن یک تیم موفق بسیار مهم است. شما حتی اگر بهترین مدیریت و پردازش را در جهان داشته باشید، در صورتی که تیم کارآمدی در اختیار نداشته باشید، تمام برنامه‌هایتان با شکست روبه‌رو می‌شود. در مقابل، تیم‌های موفق همیشه بدون توجه به موانع در پی یافتن راهکارهایی برای رسیدن به هدف خود هستند. علاوه بر این، من با طرح این سوال به دنبال رویکرد داوطلبان برای ساختن تیم هستم. آنها اغلب از شاخص «مایرز بریگز» (شاخصی برای تعیین ویژگی‌های شخصیتی افراد در تیم‌های کاری)، استفاده می‌کنند تا تیمی‌متعادل را بسازند.

فرض کنید به شما وظیفه ساخت یک مجموعه بازی جدید و توسعه آن در سطح جهانی داده شده است. شما در این تیم کاری چه نقشی را قبول خواهید کرد؟ و وظیفه هر یک از نقش‌ها چیست؟

منظور از سوال: این سوال یک پرسش عملی است که برای پاسخ به آن به یک تخته وایت برد احتیاج خواهید داشت. این سوال طوری طراحی شده است که برای شروع ، فضایی را برای بحث بین من و فرد داوطلب، در مورد برنامه‌ریزی تیم، ایجاد می‌کند. اگر در این بین من احساس کنم شکافی در تیم پیشنهادی فرد داوطلب وجود دارد، من از او در این مورد سوال می‌کنم و امیدوارم که وی نیز متوجه این مشکل شود و راه‌حلی برای آن ارائه دهد. بعد از آنکه ما توانستیم به سرعت به تیم مورد نظر خود دست یابیم‌، من اغلب بحث خود را با پرسیدن سوال دیگری ادامه می‌دهم و می‌پرسم: وظیفه اولیه‌ای که یک مدیر برنامه ممکن است در آغاز برنامه داشته باشد، چیست؟

علاوه بر سوالاتی که در بالا مطرح شد، واضح است که سوالاتی نیز در مورد نقاط ضعف و قدرت و مسائلی از این قبیل نیز پرسیده می‌شود. اما من احساس می‌کنم سوالات مطرح شده در بالا، سوالاتی مختص به مدیریت برنامه است و در حد کافی شناخت خوبی از تجربیات فرد در زمینه مدیریت برنامه و سطح فکری مصاحبه شونده به شما می‌دهد.

منبع: www.best job interview.com

پرسش‌هایی خلاقانه در یک مصاحبه شغلی

 

اینها سوالات یک مصاحبه شغلی عجیب هستند که کاملا غیرمرتبط با کار شما، به نظر می‌رسند. ولی ممکن است هر یک از آنها خیلی غیرمنتظره در یک مصاحبه شغلی از شما پرسیده شوند.
 
در برخی مصاحبه‌های شغلی ممکن است ، سوالات عجیبی چون «دوست دارید جای چه حیوانی باشید؟» از شما پرسیده شود. این نوع سوالات برای ارزیابی واکنش‌های شما در موقعیت‌های غیرمنتظره، حضور ذهن شما و توانایی شما در دادن پاسخی منسجم است. البته هیچ پاسخ درست یا اشتباهی برای این مصاحبه‌های روان‌شناختی وجود ندارد، اما بهتر است شما آمادگی لازم برای پاسخ دادن به این پرسش‌ها را که ممکن است به صورت تصادفی از شما پرسیده شوند، داشته باشید تا به عنوان یک داوطلب با اعتماد به نفس و مدبر شناخته شوید.

این سوالات غیرمعمول در مصاحبه ممکن است به نظر نامناسب بیایند، اما این سوالات طراحی شده‌اند که خلاقیت و دید شما نسبت به خودتان را آشکار کنند. با این حال «نحوه» پاسخ دادن به این سوالات مهم‌تر از خود پاسخ‌هایی است که داده خواهند شد. سعی کنید دستپاچه نشوید و با حفظ آرامش به پاسخ خود فکر کنید و سپس به شیوه‌ای مثبت و مختصر آن را بیان کنید. برخی از این جواب‌های روانشناسانه ممکن است در هر مصاحبه شغلی مورد استفاده قرار بگیرد. بنابراین راهکارهایی که در اینجا برای پاسخ دادن به این سوالات مطرح شده است می‌تواند به شما کمک کند تا از شنیدن سوالات غیرمتعارف یکه نخورید.

برای این نوع سوالات جواب غلطی وجود ندارد، اما شما باید بتوانید دلایل انتخاب یک حیوان مشخص یا انتخاب مواردی دیگر را توضیح دهید. فرد مصاحبه‌کننده با توجه به شیوه پاسخ‌های شما، متوجه نکاتی می‌شود که روش فکری، خلاقیت و نحوه روبه‌رو شدن شما با مشکلات را نشان می‌دهد.

در اینجا لیستی از سوالات غیرعادی را که معمولا در یک مصاحبه شغلی پرسیده می‌شود، بیان می‌کنیم. البته ممکن است دقیقا از همین عبارات استفاده نشود، ولی این مطالب شما را با این نوع پرسش‌ها که ممکن است درمصاحبه‌ای با آنها روبه‌رو شوید آشنا می‌کند و برای آنها پاسخ‌هایی خلاقانه ارائه می‌دهد.

اگر شما می‌توانستید به جای یک حیوان باشید، کدام حیوان را انتخاب می‌کردید؟

نوع حیوانی که انتخاب کرده‌اید مهم نیست، فقط کافی است برای انتخاب خود دلیل خوبی داشته باشید. با این حال بهتر است حیوان قوی و باهوشی مانند شیر یا دلفین را انتخاب کنید. همچنین سعی کنید ارزش‌های آن شغل با توانایی آن حیوان در ارتباط باشد. برای مثال شیر یک حیوان مقتدر و شجاع است و دلفین حیوانی باهوش با درک شهودی است.

دوست دارید جای کدام شخصیت داستانی باشید؟

شخصیتی را انتخاب کنید که اطلاعات کافی در مورد آن داشته باشید و برای شما قابل تحسین باشد. توضیح دهید چرا این شخصیت برای شما قابل تحسین است و چه ارتباطی با آرمان‌ها و ارزش‌های شخصی شما دارد.

برای مثال «من شخصیت شرلوک هولمز را انتخاب می‌کنم، زیرا تحلیل‌گری، مهارت‌های حل مساله، بینش و هوش او برای من قابل ستایش بوده است.»

اگر قرار باشد شما میهمانی‌ای ترتیب دهید ودر آن از سه شخصیت معروف دعوت به عمل آورید، آن سه نفر چه کسانی هستند؟

این سوال همانند سوال قبلی است. تعداد چنین افرادی بسیار زیاد است ، بنابراین در اینجا نیز به این نکته توجه کنید که دلایل خوبی برای انتخاب هر فرد داشته باشید. برای مثال من «نلسون ماندلا، دالایی لاما و رییس‌جمهور آمریکا را دعوت می‌کنم. تا آنها با گفت‌وگو با یکدیگر راه‌حل‌هایی را برای کاهش جنگ و خونریزی در کشورهای خاورمیانه و آفریقا و کشورهای دیگربه دست آورند.»

اگر خانه‌تان دچار حریق شود، سه وسیله‌ای را که پیش از سایر وسایل، همراه خود برمی‌دارید چیست؟

پاسخ شما باید انعکاسی از ارزش‌ها و اولویت‌های شما در زندگی‌تان باشد. ابتدا به مهم‌ترین چیزهایی که در خانه دارید فکر کنید. پاسخ‌های معمول عبارتند از حیوانات خانگی، عکس‌ها، مدارک مهم، کامپیوتر و کیف پول و اشیایی همانند آن. سپس باید توضیح دهید، چرا هریک از این اشیا را انتخاب کرده‌اید.

اگر پول زیادی در یک قرعه‌کشی پول برنده شوید، با آن چه خواهید کرد؟

این نوع سوالات طراحی می‌شوند تا ویژگی‌های مثبتی چون تنظیم هدف، برنامه ریزی، جاه طلبی، مسوولیت و سخاوت را در شما برجسته کنند. پاسخ‌هایی چون شروع کسب وکار برای خود، رفتن به مسافرتی یک ساله و گسترش افق‌های خود بهتر از پاسخ‌هایی چون خرید یک لامبورگینی یا صرف پول برای خوش‌گذرانی است.

این سوالات عجیب در مصاحبه‌های شغلی برای یافتن خصوصیات ویژه داوطلبین طراحی می‌شوند که با سوالات یک مصاحبه معمولی نمی‌توان متوجه آنها شد. هدف فرد مصاحبه‌کننده این است که ببیند آیا شما در مواجهه با این سوالات غیرمنتظره دستپاچه می‌شوید یا خیر. آنها می‌خواهند شما را به چالش بکشند و در شما استرس ایجاد کنند. بنابراین چگونگی پاسخ دادن شما به این پرسش‌ها بسیار مهم است.

نگران نباشید و با یک لبخند نفس عمیقی بکشید و یک دقیقه به خودتان فرصت دهید تا در مورد پاسخ خود فکر کنید. از گفتن اولین موضوعی که به ذهنتان می‌رسد، خودداری کنید و مدت زمانی را برای پاسخ خود در نظر بگیرید. لازم نیست پاسخ‌های شما خنده‌دار یا خیره‌کننده باشد فقط یک جواب صادقانه که مختصر و طبقه بندی شده باشد، کافی است.


منبع: best-job-interview.com

در مصاحبه شغلی از این پاسخ ها بپرهیزید

 

وقنی کارفرما با ما تماس می گیرد و قرار مصاحبه می گذارد، احساسات مختلفی همزمان به سراغمان می آیند. هم خوشحال می شویم، هم احساس آرامش می کنیم و هم مضطرب می شویم.
برترین ها: وقنی کارفرما با ما تماس می گیرد و قرار مصاحبه می گذارد، احساسات مختلفی همزمان به سراغمان می آیند. هم خوشحال می شویم، هم احساس آرامش می کنیم و هم مضطرب می شویم. یکی از راه های مبارزه با این استرس ها و هیجانات، آمادگی کامل برای جلسه مصاحبه است. بدین منظور، سعی کنید سوالاتی را که احتمالاً در این جلسه مطرح خواهد شد پیش بینی و خود را برای پاسخ به آنها آماده کنید. اگرچه گاهی سوالات زیرکانه یا گیج کننده هستند، ولی بیشتر اوقات کارفرمایان پرسش های کلیشه ای و روشنی می پرسند که با هدف شناخت شخصیت و توانایی شما پرسیده می شود. در اینجا 4 سوال رایج و چگونگی پاسخ به آنها معرفی می شود.



1. "بسیار خب، از خودتان بیشتر بگویید."

برای پاسخگویی به این پرسش، لازم است خلاصه ای 2 تا 3 دقیقه ای از سوابق حرفه ایتان آماده کنید و قبل از مصاحبه آن را با صدای بلند تمرین کنید. مراقب باشید همه نکاتی که مطرح می کنید به شغل موردنظرتان مربوط باشند و از گفتن چیزهایی که ارتباطی با این شغل ندارند بپرهیزید. همچنین از دادن اطلاعات بیش از حد خود داری کنید.

2. "چرا می خواهید شغل فعلیتان را رها کنید؟"

این سوال در واقع یک شمشیر دو لبه است. از یک طرف، اگر بگویید که به دنبال یک موقعیت و فرصت جدید هستید، ممکن است این ذهنیت برای مصاحبه کننده به وجود بیاید که حوصله تان از شغل فعلی سررفته و می خواهید از شرش خلاص شوید. بهتر است صریح تر و دقیق تر صحبت کنید مثلاً بگویید که در روش های مدیریتی آنجا تغییراتی به وجود آمده است، یا اینکه روند فعلی شرکت با اهداف شخصی شما سازگار نیست، یا تغییرات اخیر شما را نسبت به تداوم و ثبات شرکت دچار تردید کرده است. ضمناً بهتر است به جای ارائه یک دلیل، چند دلیل ارائه کنید. این کار نشان می دهد که تصمیم شما چندین بعد دارد و بدین ترتیب حداقل بعضی از آنها بر ذهنیت کارفرما تاثیری مثبت باقی خواهند گذاشت.



3. "بزرگترین نقاط ضعف و قوت شما چه چیزهایی هستند؟"

نگویید "من ایده آل گرا هستم" چون این جمله و جملات شبیه به آن تکراری و کلیشه است. سعی کنید به نقاط قوتی اشاره کنید که شما را از سایرین متمایز می کند و تناسب و قابلیت شما را برای شغل موردنظرنشان می دهد. هنگام اشاره به نقط ضعفتان واقع بین باشید و حتماً اشاره کنید که روی این جنبه شخصیتتان کار می کنید و سعی در برطرف کردن آن دارید. اما در عین صداقت مراقب باشید که نقطه ضعفتان مستقیماً با شغل موردنظر مرتبط نباشد.

4. "و اما در مورد حقوق... شما چه انتظاری دارید؟"

از اشاره به یک مبلغ خاص و معین خودداری کنید بلکه سعی کنید حقوق موردنظر خود را به صورت تقریبی تعیین کنید و مثلاً بگویید بین 600 تا 700 هزار تومان. قبل از اینکه این ارقام را بیان کنید، از خودتان بپرسید کمترین حقوقی که با سبک زندگی شما سازگار است چقدر است. پس از تعیین حداقل مبلغ، آن را 5، 10 یا 15 درصد افزایش بدهید و دو عدد به دست آمده را به عنوان حداقل و حداکثر حقوق موردنظر خود اعلام کنید.

 

کتاب اصول و فنون اجراي مصاحبه (استخدامي، ارزشيابي و باليني)

  
کتاب


 
اصول و فنون اجراي مصاحبه (استخدامي، ارزشيابي و باليني) 
 

پیشگفتار
ارزیابی ابعاد گوناگون شخصیت آدمی با شیوه ها و فنون مختلف انجام می گیرد. بعضی از شیوه های شناخته شده برای ارزیابی شخصیت، عبارتند از: پرسشنامه، امتحان کتبی، امتحان شفاهی، معاینه، مشاهده و مصاحبه. برای مثال: وقتی داوطلبی برای استخدام در یک سازمان مراجعه می کند، ابتدا به او پرسشنامه ای داده می شود تا در زمینه وضعیت خود، اطلاعاتی را از گذشته تا زمان حال، در اختیار سازمان استخدام کننده بگذارد. سپس از او دعوت می شود تا در امتحانات کتبی شرکت کند و طی آن به انواع آزمون های پیشرفت تحصیلی، اطلاعات عمومی، اطلاعات تخصصی و نیز به سئوال های انشایی یا شفاهی در رابطه با زمینه تخصصی مورد نظر، پاسخ دهد. اگر داوطلب شغل بتواند این مراحل را با موفقیت بگذراند، از وی خواسته می شود تا در جلسه مصاحبه استخدامی شرکت کند. مراحل بعدی فرآیند آزمایش و انتخاب را نیز انواع معاینات بدنی و پزشکی، مشاهده فرد در حال انجام وظایف شغلی و نظایر آن، تشکیل می دهد. وقتی داوطلب در مراحل مختلف امتحان استخدامی موفق از آب درآمد و برای کار در سازمان دعوت شد و مدت ها نیز به کسب تجربه پرداخت، لازم است نحوه عملکرد و شایستگی او در انجام وظایف شغلی به کمک فرم های ارزشیابی خاص، مورد ارزیابی قرار گیرد و بر اساس آن، ارتقاء یابد یا در دوره های آموزشی خاصی شرکت کند. اما حتی در این مرحله نیز قبل از دادن ترفیع به متصدی شغل یا پیش از آنکه مقدمات لازم برای شرکت دادن او در دوره های آموزشی خاص فراهم گردد، لازم است در جلسه مصاحبه ارزشیابی شرکت داده شود و سرپرست مستقیم او، با استفاده از شیوه های مختلف مصاحبه ارزشیابی، وی را از نتایج کارش مطلع سازد.
حال، موقعیت دیگر یعنی یک کلینیک یا دفتر مشاوره روانشناسی، روانپزشکی یا بخش پذیرش بیمارستان روانی را در نظر بگیریم. وقتی فرد دردمندی به عنوان یک مددجو یا بیمار روانی به این مرکز مراجعه می کند، ابتدا باید نوع مشکل یا احتمالاً اختلال و پریشانی روانی او مشخص شود. در این موارد هر چند کاربرد روش هایی نظیر مشاهده و معاینه و تشویق مددجو به ارائه پاسخ های صحیح به آزمون های روانی می تواند تا حدودی ما را در تشخیص مشکل فرد یاری دهد، اما مؤثرترین شیوه ارزیابی مشکل یا پریشانی روانی فرد دردمند، همان سخن گفتن با او یا شرکت دادن مددجو در جلسه مصاحبه بالینی می باشد.
در زمان معاصر، استفاده از فنون مختلف مصاحبه استخدامی، مصاحبه ارزشیابی و مصاحبه بالینی به ترتیب برای استخدام داوطلبان مورد نیاز سازمان ها، برای فراهم آوردن امکانات آموزشی یا ارتقای کارکنان واجد شرایط به پست های بالاتر و نیز به منظور تشخیص نوع و میزان اختلالات رفتاری و پریشانی های روانی به آن پایه از اهمیت رسیده است که باید گفت: بدون آگاهی از اصول و فنون مصاحبه و استفاده بهینه از آن نمی توان انتظار داشت کارکنان واجد شرایطی وارد یک سازمان شوند، نیروی انسانی موجود در سازمان به شیوه مؤثری بکار گرفته شود، یا به افراد دردمندی که به عنوان مددجو یا بیمار روانی به مراکز درمانی مراجعه می کنند، کمک مؤثری ارائه گردد. برای هیچ یک از ما، جه به عنوان مسئول آزمایش و انتخاب یک سازمان چه به عنوان یک واحد از سازمان و چه به عنوان یک نفر مشاور یا درمانگر، این امکان وجود ندارد که بدون برگزاری جلسات مصاحبه اثربخش با داوطلبان استخدام در سازمان، با شاغلین واجد شرایطی که هم اکنون مشغول به کار هستند و می بایست ارتقاء پیدا کنند، و نیز با افراد دردمند و طالب کمک و مداخله درمانی، کار مؤثری انجام دهیم و طی آن به توجیه و تبین صحیح رفتار آشکار، عقاید و افکار و کنش متقابل آنان بپردازیم. وقتی می خواهیم با استفاده از فنون استخدامی، ارزشیابی بالینی یا تشخیصی (نظیر آزمون های استخدامی، آزمون های شخصیت، آزمون های هوش، آزمون های استعداد و معلومات) به تبین یا توصیف یا توجیه رفتار دیگران بپردازیم نیز با همین مشکل مواجه هستیم. بدون انجام مصاحبه دقیق و اثربخش با داوطلبان استخدام با کارکنان واجد شرایط برای ارتقاء و نیز با دردمندان و مددجویان خواهان مداخله درمانی و تنها بر اساس نتایج حاصل از فنون مشاهده، معاینه، پرسشنامه و حتی آزمون های روانی، نمی توانیم به قضاوت صحیح درباره شخصیت افراد بپردازیم. به همین دلیل مشاهده می کنیم که هیچ مسئول آزمایش و انتخاب، مدیر، روانپزشک، روانشناس بالینی و پرستار روانی مسئول، آگاه و منصف، به خود اجازه نمی دهد بدون انجام مصاحبه دقیق و اثربخش استخدامی، ارزشیابی و بالینی درباره ابعاد مختلف و پیچیده شخصیت دیگری قضاوت کند. این نوع تعهد و احساس مسئولیت و پرهیز از قضاوت های ناصحیح بیشتر نزد مصاحبه کنندگانی دیده می شود که با شیوه تفکر علمی و نیز با روانشناسی کاربردی در زمینه های گوناگون روانشناسی صنعتی بالینی، آشنا هستند. نویسنده مثال های متعددی را به خاطر دارد که یک فرد بر اساس نتایج حاصل از امتحانات کتبی یا عملی و بدون شرکت در جلسه مصاحبه استخدامی در یک سازمان استخدام و مشغول بکار شده، ولی پس از شروع بکار به عنوان فردی بی نظم، پرخاشگر، پریشان و ناشایست شناخته شده و برای سازمان محل کار خود نیز جز زیان حاصلی نداشته است. "تشخیص بالینی" و "ارزیابی و تشخیص اختلالات در مصاحبه بالینی" به موضوعات کتاب و نیز ضمایمی تحت عناوین:"الگوی مصاحبه عمقی" "فرم کوتاه مصاحبه بالینی" و.... به بخش آخر آن اضافه گردید. امید است کتاب حاضر بتواند برای خواننده مفید واقع گردد و موضوعات آن بتواند به عنوان گره گشای پاره ای از مشکلات تمامی کسانی که در زمینه ارزیابی شخصیت اختلالات رفتاری و پریشانی های روانی به تحصیل یا انجام وظیفه مشغول می باشند، مفید واقع گردد. در اینجا لازم است از همسرم که در زمینه مقابله مطالب چاپ شده با متن اصلی، تنظیم و تایپ کامپیوتری لغتنامه و نیز مطالعه دست نویس کتاب و پیشنهاد برای اصلاح و تغییر بعضی از کلمات، جمله ها و اصلاحات یاری داده است، سپاسگزاری کنم.
محمود ساعتچی
چاپ اول / پاییز1372
چاپ سوم / تهران / تابستان 1386 / انتشارات امیرکبیر

فهرست مطالب:
پیشگفتار چاپ دوم
فصل اول: مصاحبه استخدامی چیست؟
فصل دوم: انواع مصاحبه استخدامی
فصل سوم: مراحل مختلف اجرای مصاحبه استخدامی انفرادی
فصل چهارم: خطاهای ارزشیابی در مصاحبه استخدامی
فصل پنجم: مدت و گزارش مصاحبه استخدامی
فصل ششم: انتخاب و آموزش مصاحبه کنندگان
فصل هفتم: اجرای عملی مصاحبه استخدامی
فصل هشتم: مصاحبه گروهی و نحوه اجرای آن
فصل نهم: ارزشیابی خصوصیات وصفات در مصاحبه استخدامی
فصل دهم: مصاحبه ارزشیابی، انواع و فنون اجرای آن
فصل یازدهم: مصاحبه بالینی
فصل دوازدهم: ارزیابی و تشخیص اختلالات در مصاحبه بالینی
ضمیمه
لغتنامه
فهرست اصطلاحات
فهرست منابع 

http://www.drmsaatchi.ir/?kind=book&news=9

روش های موفقیت در مصاحبه های استخدامی    

 
به همت کانون فارغ التحصیلان دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد:  
سمینارآشنایی با روش های موفقیت در مصاحبه های استخدامی   
سایت کانون فارغ التحصیلان  
 
 
خبرهاي كانون  - پنج شنبه اول مهرماه سالن علامه طباطبایی مرکز علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی میزبان شرکت کنندگان در سمینار مهارت های کار و اشتغال با موضوع و رویکرد روش های موفقیت در مصاحبه های استخدامیa بود.
این سمینار با رویکردی جدید و متفاوت با شیوه ها و نگرش های رایجی که بر مصاحبه های استخدامی حاکم است توسط کانون فارغ التحصیلان دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد.تفاوت این سمینار نسبت به سمینار هایی که برای مدیران صورت می گیرد در تغییر زاویه دید و نگاه آموزشی و اطلاعاتی بود که در سطح فارغ التحصیلان داشت.
دکتر ابراهیم شیخ سخنران این سمینار عضو هیات علمی و مدرس دانشگاه های آزاد و سراسری و ارزیاب ارشد جایزه ملی بهره وری و ارشد جایزه تعالی منابع انسانی ایران است که تا کنون بیش از سه هزار مصاحبه استخدامی داشته و در تربیت ارزیاب های کانون های ارزیابی و تربیت مصاحبه گر حرفه ای همت گمارده است. وی در ابتدای جلسه که با موضوع "آشنایی با مفاهیم و مبانی و فنون مصاحبه های رفتار محور برای مصاحبه شوند گان " برگزار شد در تعریف مصاحبه گفت : " مصاحبه یکی از کلیدی ترین فعالیت های متداول در امر جذب نیروی است و درهمه جای دنیا این روش به روشی با سازو کارهای درست و علمی تبدیل شده است." وی افزود " مصاحبه علمی مصاحبه ای رفتار آور است. هدف آن نیز این است که مصاحبه گر بتواند با مشاهده و مطالعه رفتار مشاهده شونده به شناخت خصوصیاتی از او برسد که ممکن است در محیط کار از او سر بزند.به این ترتیب می توان دریافت که در مصاحبه های استخدامی دانش افراد در درجه دوم قرار دارد و رفتارشان در محیط کار در اولویت استخدامی قرار می گیرد"
دکتر شیخ در ادامه سه روش را برای اعتبار مصاحبه استخدامی لازم دانست و متذکر شد" مصاحبه را با سه روش به صورت معتبر انجام می دهند نخست( افزایش ساختار مصاحبه) این ساختار ها به شکل سئوالات شخصی ،روانشناسی ، شغلی و..صورت می گیرند دوم (انجام مصاحبه بر مبنای قابلیت ها ) اینکه فرد باید دارای چه قابلیت هایی باشد و برای چه کاری می خواهد استخدام شود. در این بخش شناخت شغل مورد نظر ، استعداد های مورد نیاز و اینکه ایا همه این قابلیت ها را دارند از جمله سئوالات و مواردی است که مطرح می شود.مورد سوم نیز (انجام مصاحبه های رفتاری است) با این پیش فرض که رفتارهای گذشته فرد بهترین پیش بینی رفتار های آینده او نیز خواهد بود."
دکتر شیخ در ادامه سخنرانی اش در باره مفاهیم و مبانی و فنون مصاحبه های رفتار محور برای مصاحبه شوندگان به 10 قدم اصلی برای مصاحبه های استخدامی اشاره کرد و گفت" نخستین قدم به ( آماده شدن ) برای مصاحبه باز می گردد. تهیه رزومه ها یا CV ، تاکید بر جنبه های مرتبط با کار مندرج بر رزومه ها ، طراحی سئوالات کلیدی مبتنی بر قابلیت ها ، شناخت کامل از شغلی که انتخاب کرده اید،سوابق کار در آن حرفه و تجارب حرفه ای و آزمون ها مرتبط با آن شغل. قدم دوم (داشتن برنامه برای مصاحبه ) مصاحبه را گرم و با اعتماد به نفس آغاز کنید. سئوال های را خوب گوش کنید. شنونده خوبی باشید، پرگویی نکنید، سخنان مصاحبه گر را با تکان دادن سر و نگاه کردن تعقیب کنید. قدم سوم (تلاش در جهت فراهم آوردن محیط و فضا ) ، قدم چهارم (آرامش داشتن در هنگام مصاحبه ) ، قدم پنجم ( ارائه پاسخ های موثر) بکوشید در قالب سخنانتان بسیار خوب و جذاب از قابلیت هایتان سخن بگوید. معمولا مصاحبه ها بین 30 و یا 45 دقیقه به طول می انجامد اگر این زمان کمتر شود اتفاقی غیر نرمال پیش آمده یا به سرعت پذیرفته اید و یا رد شده اید.قدم ششم ( مواظب سئوالات جهت دار باشد) این پاسخ ها با سئوالات آری و خیر مطرح می شود. در این حالات سعی کنید مصاحبه را باز کنید. قدم هفتم ( تشویق مصاحبه گر برای گفت وگو است) ، قدم هشتم ( شنونده دقیق و حساسی باشید) بکوشید تا پاسخ ها را با پختگی و اعتماد به نفس پاسخ دهد.منظور قطعی پاسخ دادن به سئوالات نیست. آغاز مصاحبه بسیار مهم است سعی کنید در آغاز مصاحبه بیشترین تاثیر را بر مصاحبه گر بگذارید زیرا 10 تا 20 دقیقه نخست در انتخاب بسیار تاثیر گذار است. قدم نهم ( تکنیک های شنیدن فعال را بدانید) این تکنیک ها شامل ابزار تعقیب چشمی مصاحبه گر ، تکان دادن سر ، تفسیر ، تشویق ، سکوت و در خواست وضح تر مطرح کرد سئوال از مصاحبه گر است. قدم دهم ( سعی کنید از سئوالات و اطلاعات ارائه شده یادداشت بردارید) .
دکتر شیخ در خاتمه گفت: " در پایان مصاحبه باید به دو نتیجه مهم دست پیدا کنید نخست اینکه با شواهد ارائه شده این شغل تا چه میزان با شما تناسب دارد و دیگر اینکه این شغل انتظارات واقع گرایانه شما را بر آورده می کند یا خیر ؟
در پایان این جلسه دکتر ابراهیم شیخ به سوالات حاظران پاسخ داد.

http://www.aiau.ir/KanoonNews/Pages/kanoonkhabar.aspx
 

فنون مصاحبه

 


فنون مصاحبه
 
مقدمه:
 
متداول‌ترین وسیله بررسی تجربی در جامعه‌شناسی و بسیاری از رشته‌های مجاور دیگر و همچنین در بخش‌های کاربردی، روش مصاحبه است. زیرا گرچه با این وسیله، رفتار اجتماعی افراد فقط به طور غیر مستقیم، بر مبنای عکس‌العمل آنها به سوالات سنجیده می‌شود و به نظر می رسد با تکنیک‌هایی چون مشاهده و یا آزمایش ممکن است بتوان رفتار اجتماعی افراد را در گروههای کوچک به طور مستقیم و واقعی‌تر بررسی کرد، اما در گروه‌های بزرگتر، هنگامی که مقایسه نسبتاً دقیق رفتار گروه ها با یکدیگر مطرح می شود باید مقیاس‌های دقیق، قابل اطمینان و یک‌شکلی برای مقایسه و سنجش افراد با یکدیگر یافت که در مجموع "مصاحبه" در بیشتر موارد به این هدف ایده‌آل نزدیک‌تر است.
 
انجام مصاحبه عبارتست از هنر پرسیدن پرسش‌های درست و به دقت گوش‌دادن به آنچه که مصاحبه‌شونده می‌گوید و هم‌چنین چیزهایی که مصاحبه‌شونده نمی‌گوید.
 
مصاحبه ارتباطی طراحی شده، هدف‌دار، رودررو و نیازمند به تصمیم‌گیری است که دو طرف در آن حضور دارند و دست‌کم یکی از طرفین با برنامه‌ریزی قبلی در آن شرکت می کند. به عبارتی محقق طی برنامه ای معین به وسیله سوالات مشخص در پی سنجش هدف‌هایی مشخص است. با همین توضیح چنین بر می آید که:
 
1. در آغاز باید هدف‌های کل (هدف تحقق و بررسی) و هدف‌های جزء (هدف از طرح هر سوال) مشخص شده باشند
 
2. وسیله بررسی و سنجش در این روش، سوال و یا وسیله های شبیه آن (نظیر گویه) است.
 
3. این وسایل نسبت به موضوع و افراد و شرایط مکانی و زمانی مورد مطالعه باید هر بار با برنامه‌ای دقیق و قابل کنترل، پیاده شوند تا امکان مقایسه و نتیجه‌گیری قابل اطمینان وجود داشته باشد.
 
انواع مصاحبه
 
برای مصاحبه، انواع مختلفی قائل شده اند که در شکل گسترده و تفصیلی آن می توان از مصاحبه شفاهی، کتبی، گسترده (درسطح)، عمقی، مصاحبة هدایت‌شده، مصاحبة آزاد، مصاحبة تفسیری، مصاحبة خبری، مصاحبة باز، مصاحبة بسته، مصاحبة مطبوعاتی، مصاحبه رادیویی و تلویزیونی یاد کرد. این مجموعه از مصاحبه‌ها را می‌توان در سه طیف (مصاحبة خبری، مصاحبة فردی و مصاحبة گروهی) جمع بندی کرد.
 
مصاحبة شفاهی همچنان که از نامش پیداست، مصاحبه ای است که توسط مصاحبه‌گر به صورت طرح سؤال مستقیم از مصاحبه شونده و گرفتن پاسخ‌های مستقیم از او و به صورت شفاهی انجام می گیرد. مصاحبه شفاهی معمولاً زنده تر، داغ تر و به‌روزتر از مصاحبه کتبی است و غالب مصاحبه‌های خبرساز به شکل مصاحبه زنده صورت می گیرد. در مصاحبه کتبی، مصاحبه شونده ناگزیر است به پرسش‌نامه ای که به او داده می شود به صورت کتبی پاسخ دهد و یا این که ابتدا لیست سؤالات را به صورت کتبی از مصاحبه گر می گیرد و پس از مدت زمانی (که غالباً کم و زیادش دست خود اوست) به سؤالات (آن هم سؤالاتی که خودش می خواهد) پاسخ می دهد. در اکثر موارد این پاسخ ها ناقض و نارسا هستند. در مصاحبه‌های شفاهی، هم سؤالات جدید بر حسب مورد قابل طرح است و هم پاسخ ها مستقیم‌تر اند و مصاحبة شونده نمی تواند از پاسخگویی شانه خالی کند، اما در مصاحبه‌های کتبی، اختیار کار بیشتر در دست مصاحبه شونده است.
 
مصاحبه گسترده نیز (همچنان که از نامش پیداست) بیشتر "به صورت سطحی" به مسائل مختلف می پردازد و گرچه ممکن است سؤالات متعددی نیز در آن مطرح شود اما هدف، ریشه‌یابی و بررسی علت و معلول موضوع مورد مصاحبه نیست. در مصاحبه عمقی با وضعیتی برعکس روبرو هتسم. در این نوع از مصاحبه، ریشه یابی ها و کشف زوایای ناشناخته و پنهان یک موضوع، مدنظر است.
 
در مصاحبه هدایت شده معمولاً هم سؤال و هم جواب معطوف به زمینه و موضوع خاصی است و سؤالات در جهتی از پیش تعیین‌شده پرسیده می‌شود و بالطبع پاسخ ها هم به همین ترتیب در این جهت پیش می رود. اما در مصاحبه آزاد، پرسشگر می تواند درباره مسائل و موضوعات مختلف، سؤالات متعددی را مطرح کند و پاسخ های لازم را بگیرد. معمول است که در این نوع مصاحبه‌ها، از قبل بین مصاحبه گر و مصاحبه شونده معین می شود که آیا باید فقط در زمینه مسئله خاصی سؤال شود یا می توان مجموعه‌ای از سؤالات را از مسائل مختلفی (که مصاحبه شونده درباره آن اطلاعاتی دارد) مطرح کرد. این به خواست مصاحبه کننده، اجابت مصاحبه شونده و اقتضای خود موضوع بر می گردد که چگونه مصاحبه انجام شود، اما غالب مصاحبه شونده ها، مصاحبه‌ هدایت شده را ترجیح می دهند، زیرا می توانند از پیش خود را برای آن آماده کنند و حدود سؤالات را حدس بزنند. در مصاحبه آزاد چنین امکانی کمتر وجود دارد. نوع دیگری از مصاحبه هم هست که مصاحبه بسته خوانده می شود. مصاحبه بسته، مصاحبه ای است که پاسخ سؤالاتش فقط "آری یا نه" است و مصاحبه شونده حق و امکان توضیح بیشتر را ندارد و اصلاً چیزی بیشتر از این از او خواسته نمی شود. اما در مصاحبة باز مصاحبه شونده مختار است که به سؤالات مطرح شده به هر شکل که می خواهد پاسخ دهد.
 
مصاحبه فردی
 
در مصاحبه فردی هدف، بیشتر کسب آگاهی و شناساندن افراد (خبرساز یا عادی و غیر معروف)، عقاید، افکار و نظرهای آنان در زمینه های سیاسی، فرهنگی، مذهبی، اجتماعی، علمی و ... است. تفاوت این نوع مصاحبه با نوشتن بیوگرافی در این است که بیوگرافی در مورد شخص "نوشته می شود" در حالی که در مصاحبه فردی، شخص در مورد خودش "سخن می گوید".
 
در تهیه مصاحبه فردی باید به این نکات توجه کرد:
 
1. برخلاف مصاحبه خبری که توصیف محیط مصاحبه و حرکات مصاحبه شونده ضروری نیست، در تنظیم مصاحبه فردی چه با افراد معروف و چه افراد عادی این کار ضروری است.
 
2. ذکر تکیه کلام مصاحبه شونده یا عبارت هایی که او در مصاحبه زیاد تکرار می کند، در مصاحبه خبری ضروری نیست؛ در حالی که در مصاحبه فردی در اکثر مواقع لازم است، زیرا این گونه مطالب ویژگی های فردی شخص را نمایان می کند؛ اما باید توجه داشت که بیان این‌گونه مطالب نباید موضوع اصلی مصاحبه را تحت‌الشعاع قرار دهد.
 
3. به طور کلی در مصاحبه، اشتباه های مصاحبه شونده از لحاظ دستور زبان باید تصحیح شود. فراموش نشود که در مصاحبه فردی، هدف اصلی شناساندن طرز فکر، عقیده و نظر مصاحبه شونده است و در مصاحبه خبری ارائه اطلاعات جدید در مورد یک رویداد.
 
مصاحبه گروهی
 
در مصاحبه گروهی، آگاهی از عقاید، افکار و نظر تعداد زیادی از افراد جامعه مورد توجه و نظر است و خبرنگار اطلاعات خود را از چندین نفر به دست می آورد. معمولاً موضوع مصاحبه گروهی مطالبی در رابطه با وقایع جاری است که مستقیماً به مردم مربوط می شود. تفاوت مصاحبه گروهی با مصاحبه خبری در این است که مصاحبه شونده شخص مسئولی نیست، بلکه فردی است که صرفاً نظر خود را بیان می کند.
 
در تهیه مصاحبه گروهی باید به نکات زیر توجه داشت:
 
1. گرچه یافتن افراد برای مصاحبه گروهی کار مشکلی نیست، ولی باید توجه داشت که انتخاب افراد باید با موضوع مصاحبه منطبق باشد، مثلاً اگر موضوع مصاحبه در زمینه مسایل کارگری است، مصاحبه شونده را باید از میان کارگران کارخانه ها انتخاب کرد و نه مردم کوچه و بازار.
 
2. تعداد مصاحبه شوندگان اندازه معینی ندارد، در اکثر موارد تعداد بین 10 تا 20 نفر کافی است ولی باید توجه داشت که این گونه مصاحبه‌ها را هیچ گاه نمی توان به عنوان تحقیق علمی تلقی کرد مگر اینکه تعداد و روش انتخاب افراد با اصول آمار و روش های سنجش افکار منطبق باشد. در مصاحبه گروهی نباید اطلاعات جمع آوری شده را به کل جامعه و حتی گروه خاص تعمیم داد.
 
3. در این گونه مصاحبه‌ها برای اینکه پاسخ ها را بتوان با یکدیگر ترکیب کرد، برای همه مصاحبه شوندگان باید سوال یکسان باشد. اگر در زمینه یک موضوع سوال ها به گونه های مختلف طرح شود، ترکیب یا تجزیه و تحلیل پاسخ ها امکان پذیر نخواهد بود.
 
4. پرسش باید ساده و روشن طرح شود تا مصاحبه شونده بتواند مفهوم مطلب را به سرعت دریابد. بنابراین نباید پرسش های طولانی و پیچیده را در مصاحبه گروهی مطرح کرد. همچنین پرسش ها نباید جهت دار باشند؛ زیرا در چنین مواردی پاسخ ها حاوی تاثیر مصاحبه کننده بر روی مصاحبه شونده خواهد بود.
 
مصاحبه خبری
 
مصاحبه خبری گزارش و حاصلی است از فراگرد ارتباط میان دو سوی ارتباط، به منظور دستیابی به واقعیتی که دارای یک یا چند ارزش خبری است. این گزارش ضمن آنکه تحت تاثیر ویژگی های دو سوی این فراگرد ارتباطی است، احتمالاً از عوامل درون سازمانی و برون سازمانی نیز تاثیر می پذیرد.
 
بخش قابل توجهی از اخبار رسانه ها را مصاحبه خبری تشکیل می دهد و مطالب تازه دیدنی و شنیدنی در خلال آنها به مخاطبان ارائه می شود. از این رو خبرنگاران همیشه به دنبال تهیه مصاحبه‌های جذاب و پرطرفدار و دارای بار و ارزش خبری هستند و از این رهگذر به بخشی از نیازهای مخاطبان رسانه پاسخ می گویند.
 
اهمیت مصاحبه خبری
 
در این نوع مصاحبه:
 
* مطالب ناگفته که تا قبل از مصاحبه انتشار نیافته، به مخاطبان ارائه می شود.
 
* مخاطب مطالب را به طور مستقیم از منبع مسئول دریافت می کند.
 
* مخاطبان با منابع خبری آشنا و به توانایی های آنان آگاه می شوند.
 
* مخاطب با گرفتن اطلاعات مصاحبه شونده به ارزیابی روند امور می پردازد.
 
مصاحبه در صورتی موثر است که در آن از مجریان مجرب و مصاحبه‌شوندگان توانا استفاده شود و موضوع نیز بااهمیت و مهم باشد. تعیین موضوع و هدف در مصاحبه خبری بسیار مهم است؛ تعیین اینکه در مصاحبه چه اهدافی پیگیری می شود؛ چنین شرایطی مخاطب را در فهم مطالب بسیار یاری می‌دهد و جذابیت مصاحبه را افزایش می دهد.
 
طبقه‌بندی مصاحبه‌های رسانه‌ای:
 
مصاحبه با هدف گردآورنده اطلاعات: مقصود اصلی از این نوع مصاحبه به دست آوردن واقعیت‌ها یا روشنگری درباره موضوعی است و می توان آن را به صورت مستقیم یا ضبط شده پخش کرد و شامل مصاحبه با متخصصان، سخنگویان رسمی یا شاهدان عینی است. باید اطمینان حاصل کنید که با مطلع ترین فرد در دسترس گفتگو می کنید و باید وقت کافی صرف کنید برای اینکه به تمام سوالاتی که احتمالاً قرار است بپرسید، برسید تا مطمئن شوید که تمام مبحث را به روالی روشن و منطقی پوشش داده اید.
 
مصاحبه های بیانگر عقیده یا تشریح کننده: همین که مطالب در دسترس قرار گیرد به فردی نیاز دارید که آنها را برای شما و  مخاطبان تعبیر و تفسیر کند. بنابراین مجدداً با متخصص آشنایتان درباره این موضوع، یا سخنگوی رسمی از سازمانی برای واکنش به آنها تماس می گیرید. ممکن است تصویری فوری از عقیده عموم نیز بخواهید؛ این قسمت از مصاحبه معمولاً در قالب صدای توده یا تلفنی است.
 
مصاحبه های پاسخگومحور: هدف از این نوع مصاحبه آن است که از فردی که در قبال اتخاذ تصمیم و ارائه طرحی مسئول بوده بخواهد که دلایل خود را برای مبادرت ورزیدن به رشته ای از اقدامات اظهار و توجیه کند. ممکن است شما در مقام مصاحبه‌گر درباره این اقدامات به جدل بپردازید، یا نظر مصاحبه شونده دیگری را بخواهید که با این اقدامات مخالفت می کند یا دست کم موافق نیست.
 
مصاحبه‌های عاطفی یا احساسی: این نوع مصاحبه برای بسیاری از خبرنگارها مشکل ترین نوع است. سوال رایج که معمولاً می پرسند این است: "درباره ... چه احساسی دارید؟" این قالب قابل درک است چون خبرنگاران می کوشند وضع درونی مصاحبه شونده را کشف کنند. موضوع هر چه باشد، مصاحبه‌هایی که پاسخ هیجانی تولید کنند به پرسش هایی با احساس و غیرمداخله‌جویانه نیاز دارند. در مقدمه چینی برای ورود به چنین مصاحبه‌هایی باید دقت مضاعف داشت. توصیه می شود:
 
الف) تا از مصاحبه شونده مدنظر اجازه دریافت نکرده اید،
 
ب) و در وضعی که به نظر می رسد فرد در حالت ضربه روحی است،
 
مصاحبه را اجرا نکنید. این مصاحبه باید آنچه را که روی داده توصیف کند یا توضیح دهد، یا حاوی اطلاعاتی باشد که دیگران را از حوادث مشابه در آینده بر حذر دارد.
 
عواملی وجود دارند که یک مصاحبه معمولی را به مصاحبه به یاد ماندنی تبدیل می کنند این عوامل عبارتند از:
 
ارتباط زنده میان مصاحبه گر و مصاحبه شونده
 
افشای غیرمنتظره قضیه ای از سوی مصاحبه شونده
 
نگاه افشاگرانه به یک موقعیت یا شخصیت
 
عرضه اطلاعات تازه.
 
اصول مصاحبه:
 
اولین مرحله در فرایند مصاحبه ایجاد انگیزه در پاسخگو برای مصاحبه و ارائه اطلاعات است. در بر انگیختن پاسخ دهنده به همکاری سه عامل زیر کمک می کند:
 
- پاسخگویان باید احساس کنند که گفتگو با مصاحبه گر موفقیت آمیز و رضایت بخش خواهد بود. مصاحبه گران باید خود را همدل و هم‌صحبت نشان دهند.
 
- مصاحبه شونده باید احساس کند که مصاحبه ارزشمند است. نه تنها باید احساس کند که این مصاحبه برای او مفید است، بلکه باید بداند که با موضوع مهمی سروکار دارد و مشارکت وی بسیار حائز اهمیت است. مصاحبه کننده باید با ذکر اهمیت مطالعه، پاسخگویان را به مشارکت در این امر علاقه‌مند کند.
 
- باید بر موانع ذهنی پاسخ گویان فائق آمد. مصاحبه کنندگان باید سوءبرداشتها را اصلاح کنند. بعضی از پاسخ گویان ممکن است با تردید به مصاحبه‌گران بنگرند و آنان را فروشندگان یا نمایندگان دولت بدانند. مصاحبه گران باید اهمیت مطالعه، شیوه انتخاب پاسخگویان و ماهیت محرمانه بودن مصاحبه را دوستانه توضیح دهند.
 
موسسه پژوهش های اجتماعی دانشگاه میشیگان در مورد اینکه چگونه مصاحبه کننده باید خود را به پاسخگو معرفی کند، نکات زیر را عنوان کرده است:
 
خود را به پاسخگو معرفی کنید و بگویید از طرف چه کسی آمده اید.
 
به پاسخگو به شیوه ای که برای او ایجاد انگیزه کند بگویید چه کاری انجام می دهید.
 
به پاسخگو شیوه انتخاب او را بگویید.
 
راهکار خود را با موقعیت تطبیق دهید.
 
سعی کنید رابطه ای اطمینان بخش و حاکی از تفاهم بین خود و پاسخگو به وجود آورید.
 
پس از این مقدمات مصاحبه کننده برای شروع مصاحبه آماده است. فنون ویژه ای که مصاحبه گر می تواند در این فرایند استفاده کند، عبارتند از:
 
پرسشها باید مطابق با پرسشنامه پرسیده شود، اما می توان به صورت غیر رسمی سوال کرد.
 
مصاحبه باید در فضایی غیررسمی و آرام انجام شود و مصاحبه کننده باید از ایجاد این ذهنیت که آنچه انجام می شود یک امتحان است، خودداری کند.
 
هر سوال را به آرامی و با تامل بخوانید. مطالعات نشان داده اند که سرعت روخوانی ایده آل باید دو کلمه در ثانیه باشد. سرعت کند و آرام به مصاحبه کنندگان این امکان را می دهد که منظورشان را واضح تر کنند و به پاسخ دهندگان نیز این فرصت را می دهد که سوال را درک کنند و جواب خود را آماده کنند.
 
پرسشها باید به همان ترتیب پرسشنامه پرسیده شود. پژوهشگر ترتیب پرسش‌ها را به نحوی پیوسته طراحی کرده که این اطمینان را به وجود آورد پاسخهای پاسخگویان تحت تاثیر پاسخشان به سوالهای دیگر قرار نگیرد. علاوه بر آن برای استاندارد کردن مصاحبه، هر مصاحبه‌گر باید از همان ترتیبی تبعیت کند که پژوهشگر معین کرده است.
 
هر سوال را که در پرسشنامه آورده شده است مطرح کنید. بعضی اوقات پاسخ دهندگان پیش از آنکه از آنان سوال شود جواب‌ها را می دهند. هنگامی که چنین امری رخ می دهد، مصاحبه‌کننده باید کماکان به موقع سوال مزبور را مطرح کند اما پاسخ قبلی پاسخ دهنده را نیز تایید کند، به عنوان مثال بگوید: می دانم که قبلاً به این سوال پاسخ داده اید اما ...
 
پرسش‌هایی را که به اشتباه تفسیر یا درک می شوند باید تکرار و روشن کرد. در بیشتر مواقع پاسخگویان هیچ مشکلی در تفسیر یا درک ندارند. حداکثر، بعضی از افراد پیش از پاسخ به یک پرسش به خصوص به زمان بیشتری نیاز دارند. کاهش اوقات پاسخگویانی که مشکل شنوایی یا گویایی دارند، در درک پرسش مشکل ایجاد می کند؛ بنابراین مصاحبه گر باید آن پرسش را تکرار کند. به ندرت پیش می آید که مصاحبه گر پرسش را با عبارت دیگری بیان کند و تنها زمانی که متقاعد شد پاسخگو پرسش را اشتباه تفسیر کرده، باید به این کار مبادرت ورزد.
 
اهداف مصاحبه‎ها
 
مصاحبه‎ها اهداف گوناگونی دارند. ممکن است انجام مصاحبه به ‎منظور جمع‎آوری اطلاعات، ارزیابی طرف مقابل، اقناع و تغییر عقیده شخص، راهنمایی و توضیح برخی مسائل و یا جهت استخدام باشد.  بدین ترتیب برای دستیابی به هر یک از اهداف ذکر شده، برنامه‎ریزی متفاوتی جهت انجام مصاحبه مورد نیاز خواهد بود.
 
الف- مصاحبه برای جمع‎آوری اطلاعات
 
هدف از چنین مصاحبه‎ای، جمع‎آوری اطلاعات، اخبار یا عقاید در مورد یک موضوع یا شخص است. تنظیم سؤالات در این نوع مصاحبه باید به نحوی باشد که اهداف مصاحبه‎گر را تأمین کند و به اطلاعات او در مورد موضوع بیفزاید. سؤالات باید به نحوی طراحی و مطرح شوند که نظرات، ادراکات، موضع و برداشت‎های مصاحبه‌شونده در مورد موضوع خاص دریافت شود. در این نوع مصاحبه‎ها معمولاً از اشخاصی سؤال می‎شود که دارای تخصص، صلاحیت و موقعیت شغلی متناسب با موضوع مصاحبه باشند.
 
ب- مصاحبه جهت ارزشیابی
 
در این‎گونه مصاحبه، معمولاً شخصی که دارای موقعیت شغلی بالاتری است برای مقام پایین‎تر از خود سؤالاتی را مطرح می‎کند تا از پاسخ‎های دریافت‌شده به موارد مرتبط بکار پی‎ببرد. اطلاعاتی نظیر، چگونگی انجام کار، کیفیت و شرایط فعلی، امکان انجام بهتر کار و اینکه شخص مصاحبه شونده چه کاری را بهتر می‎تواند انجام دهد. در طی چنین مصاحبه‎هایی، روحیات و انتظارات شخص بهتر ارزیابی می‎شود و مصاحبه‎گر از نقطه‎نظرات دیگران نسبت به کارشان و نسبت به خودشان آگاهی می‎یابد.
 
ج- مصاحبه اقناعی
 
در این نوع مصاحبه، مصاحبه‎گر قصد دارد، نظر، عقیده، رفتار و یا برخورد مصاحبه‎شونده را نسبت به موضوعی تغییر دهد. همراه پیشر‎فت مراحل مصاحبه این انتظار وجود دارد که مصاحبه‎شونده به هدف یا اهداف مصاحبه‎گر نزدیک‎تر شود و عکس‎العمل متناسب نشان دهد. این‎گونه مصاحبه‎ها معمولاً در موارد بازرگانی و فروش محصولات میان خریدار و فروشنده انجام می‎شود.
 
د- مصاحبه جهت راهنمایی و مشاوره
 
در چنین مصاحبه‎هایی، معمولاً مصاحبه‎گر از نظر روان‎شناختی، شخص آگاهی است و قصد دارد با ارائه سؤالات و دریافت واکنش‎ها، شخص مصاحبه‌شونده را راهنمایی کند و به هدف خاصی برساند. در این‎گونه مصاحبه‎ها، مصاحبه‎شونده برای حل مشکلات و مقابله با مسائل، کار مثمرثمر، برخورد مناسب با دیگران، کسب توانایی در ایجاد ارتباط با سایرین و در کل برای برقراری ارتباط صحیح و موفقیت‎آمیز در زندگی روزمره راهنمایی می‎شود.
 
ه- مصاحبه تودیعی
 
این مصاحبه معمولاً زمانی انجام می‎شود که کارمندی قصد خروج از سازمانی را دارد. در این مصاحبه سعی می‎شود علت‎های مختلف عدم مطابقت و علل اختلاف میان کارمند و کارفرما که موجب خروج کارمند شده است، کشف شود. اطلاعاتی که از این نوع مصاحبه به‎دست می‎آید در مورد اشخاص دیگر و کسانی که قصد استخدام دارند به کار گرفته می‎شود. بدین‎وسیله موارد اختلاف کمتری در روابط شغلی ایجاد می‎شود. در نتیجه، انجام کارها با رضایت بیشتر طرفین و برخورد کمتر صورت می‎گیرد.
 
ر- مصاحبه استخدامی
 
مصاحبه جهت استخدام یا پذیرش، کاربردترین و معمول‎ترین نوع مصاحبه است که هر شخصی به احتمال زیاد در طول زندگی در آن شرکت می‎کند. نتیجۀ چنین مصاحبه‎ای این است که شخص برای انجام کاری یا پذیرش مسئولیتی مناسب یا غیرقابل قبول معرفی می‎شود. در چنین مصاحبه‎ای باید ارتباطی مفهوم‎دار میان مصاحبه‎گر و مصاحبه‎شونده ایجاد شود. ماحصل کار تعیین می‎کند که آیا امکان به‎وجود آمدن همکاری متقابل و سازنده وجود خواهد داشت یا خیر. در مصاحبۀ استخدامی، مصاحبه‎گر این امکان را به‎وجود می‎آورد تا مصاحبه‎شونده نیز سؤالاتی را در مورد شغل آینده مطرح و پاسخ‎هایی دریافت کند. بنابراین در این مصاحبه پرسش و پاسخ، دوطرفه خواهد بود.
 
فرایند مصاحبه:
 
مصاحبه تنها یکی از مراحل تحقیق است و خود یک فرایند کامل نیست. اکثر مصاحبه‎های موفق از نظم خاصی پیروی می‎کنند. به‎طور خلاصه هر مصاحبه‎ای دارای یک مقدمه، یک بخش اصلی و یک انتهاست.
 
الف) مقدمه یا گشایش مصاحبه در حقیقت راهگشای ورود به مرحلۀ اصلی است.
 
ب) بخش اصلی مصاحبه در برگیرندۀ بیشترین بحث انجام شده و شامل گفت‎وگوهای دو جانبۀ طرفین است.
 
ج) در انتها نیز ضمن یک نتیجه‎گیری کلی از خلاصۀ گفت‎وگو، مصاحبه به پایان می‎رسد.
 
در شروع مصاحبه، یک معارفۀ صمیمانه می‎تواند احساس اعتماد و دوستی را بین طرفین حاکم سازد و شرایطی را ایجاد کند که هر دو طرف قادر به برقراری ارتباط صحیح با یکدیگر باشند. در این مرحله احساس ترس از طرف مقابل از بین می‎رود و به جای آن احساس اطمینان و حس همکاری جایگزین می‎شود. برقراری چنین حالتی به منزلۀ کلیدی برای ورود به بحث اصلی مصاحبه است. معمولاً گفت‎وگو از آب و هوا، وضعیت خیابان‎ها، اخبار روز و مسائلی از این دست باعث می‎شود که مصاحبه‎شونده، ترس از مصاحبه‎گر را از خود دور می‎سازد و آرامش بیشتری بیابد.
 
کانل و کان (Cannell & Kahn)، کل فرایند مصاحبه را به مراحل چند گانه زیر تقسیم کرده اند:
 
- تنظیم یا انتخاب برنامه مصاحبه (مجموع پرسش ها، اظهارات، تصاویر، یا دیگر محرک‌هایی که موجب بیان پاسخ می شوند) و یک مجموعه قواعد یا رویدادهای خاص برای استفاده از برنامه.
 
- اجرای مصاحبه (سعی در دریافت پاسخ ها یا بروز وقایعی که می بایست طبقه بندی شوند)
 
- ثبت پاسخ ها (توسط یادداشت برداری، تجهیزات الکترونیکی یا وسایل دیگر)
 
- تهیه رمزهای عددی (مقیاس یا دیگر نظام های عددی که پاسخ های ثبت شده به آنها تبدیل شوند و نیز مجموعه قواعد تبدیل آنها)
 
- رمزگردانی پاسخ های مصاحبه.
 
انواع سوالات مصاحبه:
 
سوالات به دو دسته کلی و جزئی تقسیم بندی می شوند:
 
- سوالات کلی: که پاسخهای کلی را به دنبال دارند؛ پاسخ کلی موجب طولانی شدن مدت مصاحبه می شود و باعث می شود که کنترل مصاحبه در دست مصاحبه شونده باشد و طرح سوالات کلی محیط مصاحبه را گرم و صمیمی می کند.
 
- سوالات جزئی: در آن مصاحبه شونده مجبور می شود که با سوال به صورت مستقیم مواجه شود؛ مدت مصاحبه کوتاه می شود و کنترل مصاحبه در دست مصاحبه کننده خواهد بود.
 
مسایل زبانی:
 
اولین نکته ای را که در هنگام طرح سوال باید بدان توجه داشت، مسایل زبانی است. بدین معنی که هسته اساسی روش مصاحبه را "زبان" تشکیل می دهد و از آنجا که واژه ها و قواعد زبانها نسبت به فرهنگ‌ها و ارزش های حاکم بر آنها با یکدیگر متفاوتند، نمی توان سوالی را که در جامعه مطرح می شود، همیشه به همان صورت در جوامع دیگر نیز به کار برد. این تفاوتها فقط در بین دو جامعه وجود ندارد، بلکه در داخل یک جامعه نیز هر یک از گروه های اجتماعی دارای هنجارها، ارزش ها و معیارهای گوناگونی هستند که در زبان خاص آن گروه متجلی می شود.
 
مسایل روانی:
 
با مطرح ساختن اصل تفهیم صحیح و سریع و امکان تغییر قواعد دستوری یک سوال در واقع ما از مسایل زبانی فراتر رفته و مسایل روانی را نیز پیش کشیده ایم. عوامل روانی بر روی آمادگی و تمایل پاسخگو به واقعیت گوئی عموماً به دو گونه تاثیر می گذارند:
 
هنگامی که پاسخگو هیچ‌گونه جبهه گیری خاصی در مقابل سوالات و مطالب ندارد، اما محقق و پرسشگر، آگاهانه (مثلاً مغرضانه) و یا ناآگاهانه (در اثر اشتباه) موانعی در راه ارائه پاسخ‌ها ایجاد کرده، به افکار پاسخگو جهت داده و موجب جبهه گیری او می شوند.
 
وقتی که پاسخگو تمایلی به پاسخ دادن و گفتن مطالب و واقعیت ها ندارد و در ذهن او موانعی برای گفتن واقعیت ها وجود دارد.
 
در هنگام طرح سوال باید کوشش شود که این عوامل را خنثی کرد.
 
مسائل موجود در طرح یک مطالعه مبتنی بر مصاحبه
 
ویچ و بنزمن (Vich and Benzman)، انواع خطاهای با اهمیت و منابع اطلاعات گمراه کننده در یک مصاحبه را مشخص کردند. فهرست آنها شامل موارد زیر بود:
 
- خطاهایی که ناشی از قصد عمدی پاسخ گو در فریب دادن یا گمراه کردن هستند
 
- مشکلاتی که به طور موقتی با پاسخ‌گو پیوند دارند
 
- خطاهایی که به موقعیت روانی پاسخ گو مربوط هستند
 
- خطاهای غیرعمدی پیرامون موارد بالا.
 
این دو محقق در مقاله خود بیان کرده‌اند که هر یک از عوامل زیر می تواند موجب کسب اطلاعات نادرست گردد:
 
- اطلاعات سودار یا تحریف شده که در نتیجه قصد پاسخ گو برای اثر گذاشتن بر نتیجه تحقیق ارائه می گردد. این سوداری ها را می توان از کارگزاران جامعه که مایلند تصویر خوبی را از شهرشان ارائه دهند، انتظار داشت.
 
- اطلاعات نمایشی که به منظور افزایش لطف و جاذبه اطلاع دهنده و اجتماع، طرح ریزی شده است.
 
- اطلاعات اغراق آمیز که توسط اصلاح طلبان و به قصد استفاده از تحقیق برای نمایش و اصلاح اجتماع ارائه می شود
 
- جلوگیری از کوشش‌هایی که به منظور کسب اطلاعات در مورد مسائل خاصی مانند پدیده جنسی، قدرت و طبقه اجتماعی به عمل می آید
 
- دلیل تراشی برای رفتارهایی که مورد پذیرش جامعه نیستند
 
- اطلاعاتی که به دلیل جاه طلبی های شخصی، خود بزرگ‌نمایی، حمایت از خود یا حل و فصل عداوت های شخصی تحریف می‌شوند
 
- از پیش آماده کردن پاسخ ها بر اساس شایعات و دیگر انواع ارتباط در مورد تحقیق که منجر به ارائه پاسخ هایی با سبک یکسان و کلیشه ای می‌شوند.
 
عوامل تعیین کننده کنش متقابل بین پرسشگر و پاسخگو
 
مصاحبه در واقع یک نوع کنش متقابل بین پرسشگر و پاسخگو است؛ اگرچه چارچوب آن - تا حد زیادی- به وسیله پرسشنامه تعیین می شود. اما عموماً پاسخگویان -حداقل در آغاز- به پرسشگر بیشتر از وسیله او (پرسشنامه) توجه دارند. از این رو موافقت یا مخالفت آنها با مصاحبه، در آغاز بیشتر تابع این مساله است که پرسشگر تا چه حد بتواند نظر آنها را جلب کند. به عبارت دیگر پرسشگر تا چه حد با ارزش‌های آنها مطابقت دارد. بنابراین در جریان یک مصاحبه عوامل تعیین کننده کنش متقابل بین پرسشگر و پاسخگو عموماً بدین ترتیب است:
 
- اولین قضاوت درباره پرسشگر با قیافه ظاهری او شروع می شود که نمی باید با انتظارات و ارزش های پاسخگو مغایرت داشته باشد. لذا ایجاب می کند که پرسشگران وضع ظاهری و لباس خود را با شرایط خاص جامعه مورد مطالعه وفق دهند. وضع ظاهری گاه معرف بعضی از عوامل و ارزش های دیگر - مانند ملیت و ارزش های وابسته آن- نیز می تواند باشد.
 
- عامل جنس نیز می تواند تعیین کننده باشد. در بیشتر موارد اگر پرسشگر  و پاسخگو هم‌جنس باشند، مصاحبه راحت تر انجام می‌شود (خصوصاً وقتی سوالات مربوط به مسایل شخصی و خصوصی باشد).
 
- پس از قیافه ظاهری عامل تعیین کننده دیگر، زبان یا نحوه سخن گفتن پرسشگر است که باید با ارزش‌ها و انتظارات پاسخگو منطبق باشد. مثلاً پرسشگری که بخواهد درباره قشر بالای جامعه تحقیق کند اما الفاظ و لهجه ای دور از انتظارات پاسخگویان داشته باشد، ممکن است با مشکل برخورد کند.
 
زمان و مکان مصاحبه
 
مصاحبه باید در وقتی انجام شود که پاسخگو با طیب خاطر بتواند در مصاحبه شرکت کند. مثلاً تحقیقات در روستاها زمانی مناسب است که فعالیت‌های زراعی پایان یافته اند و یا در اوج خود نیستند.
 
محلی که برای مصاحبه در نظر گرفته می شود باید حتی الامکان طوری باشد که:
 
- پاسخگو بتواند خود را بر روی سوالات متمرکز کند و حواسش در پی کارهای ضروری دیگر نباشد.
 
- پرسشگر بتواند با پاسخگو تنها باشد تا شخص دیگری به طور مستقیم یا غیرمستقیم در مصاحبه شرکت نکند. زیرا برای پرسشگر یا محقق فقط نظر این پاسخگو را (که در نمونه آماری او انتخاب شده است) حائز اهمیت است (هر چند که اطلاعات او نسبت به دیگران کمتر و یا ناقص باشد).
 
مدت مصاحبه
 
در بسیاری از مواقع طولانی شدن زمان مصاحبه نه فقط موجب خستگی و بی حوصلگی پرسشگران و اشتباهات ناشی از آن می شود، بلکه علاوه بر آن تاثیر مشابهی بر روی پاسخگو خواهد داشت. لذا تا آنجا که به پرسشگران مربوط می شود، خصوصاً در تحقیقات طولانی و چندین روزه بهتر است که پرسشگران روزانه بیش از چهار ساعت (وقت خالص) مصاحبه نکنند و بین مصاحبه‌ها آنقدر فاصله بگذارند تا بتوانند مصاحبه‌های بعدی را با آمادگی، تمرکز و اشتیاق بیشتری انجام دهند و بقیه اوقات را به مسایل دیگر تحقیقی مانند اصلاح و تصحیح یادداشت های خود در پرسشنامه های پر شده، مشاهده محیط تحقیق و توصیف مسایل و عوامل جانبی و غیره بپردازند. در گذشته تصور بر این بود که مدت هر مصاحبه نباید از حدود 30 تا 35 دقیقه تجاوز کند اما تجربیاتی که در این مورد به وسیله پرسشگران مختلف کسب شده است، نشان می دهد که پاسخگویان می توانند حتی حدود یک ساعت تا یک ساعت و نیم نیز به طور فعال و مشتاقانه در مصاحبه شرکت کنند، مشروط بر اینکه موضوع مورد مطالعه و یا سوالات و محتوای پرسشنامه جالب و جاذب بوده و شرایط مصاحبه (زمان و مکان و عوامل دیگر) بر روی پاسخگو تاثیر منفی نداشته باشد.
 
انتقادهای وارد به مصاحبه
 
گرچه مصاحبه یکی از متداول‌ترین و قابل اعتمادترین تکنیک های تحقیق در علوم اجتماعی است اما این بدان معنی نیست که بتوان با آن به کلیه خصوصیات پاسخگویان پی برد و افکار و اندیشه ها، گرایش ها و انگیزه های آنها را در همه زمینه ها با دقت و اطمینان زیاد سنجید؛ بدین منظور به تکنیک های دیگری نیز نیاز است. از سوی دیگر کارایی، دقت و اطمینان این روش برای بررسی مفاهیم و مسایل ساده تری که در شعاع سنجش آن قرار می گیرد از طرف بسیاری از منتقدین مورد تردید است. این شک و تردید به دو گونه زیر عنوان می شود:
 
مصاحبه، خصوصاً به طور استانداردیزه، پرسشگر و پاسخگو را در شرایطی بسیار غیر طبیعی قرار می دهد. به طوری‌که طرح مسایل از سوی پاسخگو در چارچوبی که از سوی محقق تعیین شده است محدود می شود و لذا از تمایل او به صحبت کردن و شکافتن مطالب و بدین ترتیب از عمق مسایل مورد بررسی می کاهد. به همین دلیل نیز اولین دانشمندانی که روش پرس و جو را در مکتب نورنبرگ در آلمان به کار بردند، معتقد بودند که مصاحبه می بایست حتی الامکان همانند صحبت روزمره با حالتی کاملاً طبیعی انجام گیرد و سوالات در طول یک صحبت مطرح شوند. پرسشگر می باید نه سوالات را از روی پرسشنامه بخواند و نه جوابها را در مقابل پاسخگو یادداشت کند. به طور خلاصه ایده آل آن است که پاسخگو اصلاً متوجه نشود که سوالاتی از او به عمل آمده است.
 
انتقاد دیگر، در زمینه صحت گفته های پاسخگویان ابراز می شود. بدین معنی که از یک سو پاسخگویان درباره برخی از مسایل، آگاهانه اطلاعات صحیح و واقعی در اختیار پرسشگر نمی گذارند و از سوی دیگر وقتی عکس العملهای پاسخگویان را درباره مسایلی که در آینده پیش می آیند و هنوز برای او اتفاق نیفتاده است، جویا می شویم - هر چند که او مایل باشد تا حقیقت و واقعیت را بگوید- اما چون هنوز در آن وضعیت خاص، با تمام عواملی که بر روی او تاثیر خواهند گذاشت، قرار نگرفته است، نمی توان به گفته او در مورد عکس العمل آینده اش اطمینان کرد. مثلاً اگر او بگوید در آینده فلان اتومبیل را خواهد خرید یا به فلان حزب رای خواهد داد... نمی توان اطمینان داشت که او واقعاً این کار را انجام خواهد داد. لذا نمی توان به تکنیک ها و شیوه های سنجش گرایش ها و یا آنگونه تحقیقاتی که پیش گویی هایی درباره آینده می کنند اعتماد کرد و بر اساس آنها تصمیماتی گرفت.
 
منابع:
 
1. بیمن، جیم (1383). مصاحبه رادیویی، ترجمه احمد ارژمند، تهران: تحقیق و توسعه رادیو
 
2. فرانکفورد، چاوا؛ نچمیاس، دیوید (1381). روش های پژوهش در علوم اجتماعی، ترجمه دکتر فاضل لاریجانی و رضا فاضلی، تهران: انتشارات سروش
 
3. رفیع پور، فرامرز (1381). کندو کاوها و پنداشته ها، تهران: شرکت سهامی انتشار
 
4. محسنیان راد، مهدی (1382). روشهای مصاحبه خبری، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها
 
5. میشل و تری گوال گمبل (1372). مصاحبه: ارتباط رودررو و هدفدار، ترجمۀ محسن کریمی، رسانه، سال 4، ش 2
 
6. دلاور، علی (1380). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی، تهران، انتشارات رشد
 
7. Gatto, R.P.( 2000). The Smart Manager's F.A.Q. Guide: A Survival Handbook Today's Workplace. San Francisco: Jossey-Bass

منبع :

http://www.hccmr.com/news-649.aspx

شگردهای مصاحبه های استخدامی

شگردهای مصاحبه های استخدامی

نوشتن یک رزومه خوب و موثر، منجر به دعوت برای انجام مصاحبه استخدامی می شود. استخدام شدن هم معمولا نتیجه یک مصاحبه موفقیت آمیز است. براد فردریک از اعضای سایت Resome Doctor.com ، در این باره چنین می گوید: " بسیاری از جویندگان کار، زمانی که باید به پرسش های مصاحبه، پاسخهای کامل و پرمعنا بدهند، این کار را نمی کنند. باید توجه داشته باشید که به پرسش های آزاد، جواب مناسب و به جا بدهید.
 " درباره خودتان صحبت کنید." ، بدین معنی نیست که همه سرگذشت زندگی خود را تعریف نمایید.
 اخیرا سایت Resome Doctor.com، به منظور دستیابی به پرسش های متداولی که معمولا در مصاحبه ها، از آنها استفاده می شود، بر روی بیش از 2000 نفر از مدیران و کارگزینان سراسر جهان، تحقیقاتی انجام داده است. شرکت کنندگان در این تحقیق از صنایع مختلفی برگزیده شده بودند، از جمله: فناوری اطلاعات، بازاریابی و فروش، امور مالی و بهداشت.
 پانزده پرسش اصلی و متداولی که در مصاحبه ها مطرح می شوند، به ترتیب اهمیت عبارتند از:
 1- درباره شغل و یا رییس مطلوب خود، توضیح دهید.
 2- چرا به دنبال کار هستید؟ چرا قصد دارید شغل فعلی خود را ترک کنید؟
 3- چه تجارب یا ویژگی های خاصی دارید که شما را از داوطلبان دیگر، متمایز می سازد؟
 4- درباره خودتان صحبت کنید.
 5- نقاط ضعف و قوت شما چیست؟
 6- درباره مهم ترین دستاوردهای شغلی که تاکنون داشته اید، توضیح دهید.
 7- اهداف بلند مدت و کوتاه مدت شما کدامند؟
 8- درباره زمانی که با یک موقعیت چالشی موجه می شوید و اینکه چگونه با آن برخورد می کنید، توضیح دهید.
 9- چه میزان حقوق درخواستی، در نظر دارید؟
 10- چرا به این شغل یا به شرکت ما علاقمندید؟
 11- نظر رییس/ همکاران سابق شما، درباره شما چیست؟
 12- بهترین و بدترین وجوه شغل پیشین شما چه بود؟
 13- درباره شرکت ما، چه می دانید؟
 14- چه چیزی باعث ترغیب شما می شود؟ شما چگونه دیگران را ترغیب می کنید؟
 15- آیا قصد تغییر شغل دارید؟
 اکثر مدیران و کارگزینان اظهار می دارند که این پرسش ها، اغلب به منظور شناخت خصوصیات فردی جویندگان کار، از اخلاق کاری گرفته تا شیوه های مدیریتی آنها، مطرح می شوند تا موضوعاتی همچون شناخت سابقه کاری.
 تیفانی کلچلین، مدیر امور مالی شرکت نرم افزاری Blue Dolphine (دلفین آبی) در فلوریدا، این چنین می گوید:
 « شناخت ویژگیها و خصوصیات فردی داوطلبان، کار بسیار دشواری است، اما این ویژگی ها، در بسیاری از موقعیت های شغلی، بسیار حائز اهمیت هستند. این نوع پرسش ها باعث می شود که داوطلب کمی بیشتر درباره خودش و ویژگیهایی به جز ویژگیهای مربوط به سوابق کاری خود، صحبت کند.» وی در ادامه می افزاید: « روند مصاحبه ممکن است به کمی احتیاط نیاز داشته باشد. در پرسش های مربوط به خصوصیات فردی و اخلاقی داوطلب جانب احتیاط را رعایت کنید. پرسش های آزاد و فرضی، پرسش های بسیار مناسبی برای آشکار ساختن خصوصیات فردی داوطلب هستند."
 تیم میلر، کارشناس ارشد استخدامی گسترش HR در هند، پرسش های مبهمی همچون " چه چیزی با توجه به شغل/ موقعیت شما، باعث ترغیب شما می شود؟" ، را برای آشکار شدن ویژگیهای واقعی یک داوطلب، مناسب می داند. برخی از داوطلبان پاسخ می دهند پول و یا پاسخهای دیگری که نشان دهنده این است که او به خود شغل علاقه ای ندارد

http://www.iran-eng.com/archive/index.php/t-103595.html

مروري بر مصاحبه شغلي

 

مروري بر مصاحبه شغلي

مصاحبه هاي استخدامي، متداولترين روش مورد استفاده در فرآيند گزينش هستند. بسياري از سازمانها و كارفرمايان، مصاحبه هاي استخدامي را معتبرترين روش جمع آوري اطلاعات مي دانند. بررسي مدارك و شواهد نشان مي دهد كه براي قضاوت در مورد هوش داوطلب، توان تحليل، انگيزش، توانش هاي شناختي، گستره تفكر، مهارت ارتباط با ديگران، ثبات هيجاني و ...، مصاحبه مي تواند مفيد واقع شود. اين جزوه سعي دارد كه به مصاحبه ، چهارچوب آن ، شرايط و بايدها و نبايدهاي آن ، بپردازد.

تعريف مصاحبه:
مصاحبه نوعي تماس چهره به چهره است كه از طريق آن مصاحبه كننده اين امكان را مي يابد كه رفتار مصاحبه شونده،  ويژگي هاي آشكار و شخصيت او را، از ابعاد مختلف مشاهده و بررسي كند. مصاحبه كننده مي تواند با كمك مشاهدات خود و اطلاعات ديگري كه با روش هاي ديگر ( آزمونها ، برگ درخواست و ... ) بدست آورده، تصميم بگيرد مصاحبه شونده را انتخاب كند يا نه ( به منظور استخدام ارتقا و ... ).
در واقع مصاحبه، در فرآيند گزينش، يك گفت و شنود رسمي و عميق است كه به منظور ارزيابي شايستگي داوطلب، صورت مي گيرد كه درآن مصاحبه كنندگان در جستجوي پاسخ به سه سوال اساسي هستند:
-1-1آيا داوطلب شغل مي تواند كار را انجام دهد؟ در غير اينصورت، آيا از ظرفيتهاي لازم جهت انجام كار برخوردار است؟
-2-2در صورت وجود مهارت يا ظرفيت انجام كار، آيا داوطلب، كار مورد نظر را انجام خواهد داد؟ (انگيزه و مسئوليت(
-3-3چگونه مي توان اين داوطب را، با باقي داوطلبين مقايسه كرد؟ (ارزشيابي، امتياز دهي و رتبه بندي(
انواع مصاحبه:
-1-1سازمان يافته يا مستقيم: مصاحبه كنندگان در اين مصاحبه، معمولا مجموعه اي از سوالات معين و از پيش تعيين شده را مطرح مي كنند. اگر چه سوالات اين نوع مصاحبه، صحت فرآيند مصاحبه را، تا حدود زيادي تضمين مي كند، اما به مصاحبه كننده، امكان پي گيري پاسخ هاي جالب را نمي دهد مانع بروز خلاقيت مصاحبه گري و كسب اطلاعات جامع تر مي شود. بنابر اين، كسب اطلاعات جامع از مصاحبه شونده، در اين نوع مصاحبه ها با محدوديت مواجه است.
-2-2مصاحبه هاي سازمان نيافته يا غير مستقيم: در اين نوع مصاحبه، به مصاحبه شونده فرصت داده مي شود تا به سوالات مختلفي كه بر حسب موضوع، در طول مصاحبه مطرح مي گردد، آزادانه و حتي بدون محدوديت زماني، در محيط دوستانه پاسخ دهد. اين روش، قابليت اعتمادش پايينتر از مصاحبه سازمان يافته است.
-3-3مصاحبه هاي مختلط : معمولا مصاحبه كنندگان در عمل، تركيبي از سوالات مستقيم و غير مستقيم را به كار مي برند. اين روش، از قابليت اعتماد بيشتري نسبت به دو روش قبلي برخوردار است.( عموما در طرح مديران فردا از اين نوع مصاحبه استفاده خواهدشد. )
-4-4 مصاحبه هاي تحت فشار: اگر موقعيت شغلي، تحمل فشارهاي عصبي زيادي را مي طلبد، اينگونه مصاحبه ها، سعي در كشف چگونگي واكنش متقاضي دارد، تا بتواند واكنش مصاحبه شونده را به فشارهاي ناشي از شغل بررسي كند.
تيم مصاحبه:
تيم مصاحبه، با توجه به تركيب تعداد مصاحبه كنندگان و مصاحبه شوندگان، متفاوت است كه از آن جمله مي توان به تيم هاي مصاحبه زير اشاره داشت:
-1-1مصاحبه فرد به فرد: در اين مصاحبه فقط يك نفر مصاحبه كننده و يك نفر مصاحبه شونده وجود دارد. از اين روش معمولا براي ارزيابي عميق تر شخصيت مصاحبه شونده استفاده مي شود.
-2-2مصاحبه گروهي: در اين روش معمولا چهار مصاحبه كننده و پنج مصاحبه شونده، در حاليكه دور يك ميز گرد نشسته اند، حضور دارند. مسئوليت مصاحبه كنندگان، عموما به عهده يك روان شناس متخصص است و ارزيابي داوطلب نيز، به شيوه مشاهده عملكرد افراد در گروه انجام مي گيرد.
-3-3مصاحبه چند نفر با يك نفر: در اين روش، مصاحبه با حضور چند نفر مصاحبه كننده و يك نفر مصاحبه شونده انجام مي شود. مصاحبه كنندگان هر يك در زمينه اي خاص،  مثلا روانشناسي، مهندسي، مديريت سازمان و ... تخصص دارند.  ( در طرح مديران فردا از اين -4- 4-       مصاحبه تحت فشار: اگر موقعيت شغلي ، تحمل فشارهاي عصبي زيادي را مي طلبد، اينگونه مصاحبه ها ، سعي در كشف چگونكي واكنش متقاضي دارد تا بتواند واكنش مصاحبه شونده را به فشارهاي ناشي از شغل بررسي كند.
انتخاب هر يك از اين تيم هاي مصاحبه، بسته به هدف مصاحبه ، مهارت و تخصص مصاحبه كننده، در زمينه ارزيابي ويژگي مرتبط با معيارهاي انتخاب،  متغير است.
مراحل اجراي مصاحبه:
فرآيند مصاحبه، از مراحل مختلفي تشكيل مي شود كه طي اين مراحل بايد به ترتيب زير، در جريان مصاحبه رعايت گردد:
1- مرحله آمادگي: پيش از تشكيل جلسه مصاحبه، لازم است مصاحبه كننده اطلاعات مربوط به مصاحبه كننده ( نظير نمرات آزمون هاي كتبي، فرم درخواست و ... ) و نيز شرايط احراز شايستگي مرتبط به شغل را مورد بررسي قرار دهد و مصاحبه را بر اساس اين اطلاعات انجام دهد.  به نوعي ساختار مصاحبه، دستورالعمل آن و پرسشهاي مطروحه، تا حدود زيادي به اين مطالعه مقدماتي وابسته است.
2- آغاز مصاحبه و ايجاد ارتباط: فشار ايجاد ارتباط بر دوش مصاحبه كننده است فرض كنيد داوطلب كمي نگران است و علايم تنش رواني ديده مي شود،  اگر مصاحبه كننده بر آن است كه به واقعيت هاي پي ببرد،  بايد نخست كاري كند تا از ميزان تنش داوطلب كاسته شود و وي احساس آرامش و راحتي نمايد.  براي اين منظور بهتر است يكي از اعضاي تيم مصاحبه پيش از ورود به مرحله مصاحبه اصلي به گرمي به مصاحبه شونده سلام و خوش آمد بگويد، لبخند زده و اعضاي مصاحبه را معرفي كند،  به بعضي از تعارفات روزمره بپردازد و برخي سوالات غيرمرتبط و ساده را مطرح كند. مثلاً : هواي امروز گرم نبود ؟ در مسير راه ترافيك سنگين بود؟ ، سپس با بيان مختصر اهداف و انتظارات خود از مصاحبه مقدمه چيني لازم را براي ورود به فرايند اصلي مصاحبه به عمل آورد.
3- ورود به مصاحبه اصلي و تبادل اطلاعات: در اين مرحله مصاحبه كننده بايد كوشش كند بر مبناي شرايط احراز ( يا معيار هاي شايستگي ) با دقت و ظرافت سوالاتي را مطرح كند تا ضمن جمع آوري اطلاعات مورد نياز،  بتواند ديدگاه كلي مصاحبه شونده را نسبت به مسايل مربوط به كار و زندگي مورد ارزيابي قرار دهد.  به طور كلي مصاحبه گر بايد سوالات را به گونه اي مطرح كند تا بيشترين اطلاعات ممكن را در ارتباط به معيارهاي مربوط به گزينش،  به دست آورد.
در واقع در اين مرحله مصاحبه گران بايد بر مبناي برنامه از پيش تعيين شده،  به طرح موضوعات مختلف بپردازند و در اذهان آنها،  طرح جامعي از سوالاتي كه بر پايه آنها قضاوت كنند وجود داشته باشد. بهتر است ابتدا از موضوعات ساده و روزمره شروع كرده (مثلاُ درباره كار و فعاليت كنوني وي پرسيده شود) ، پس از اطمينان خاطر از آرامش مصاحبه شونده به مرور سوالات اساسي تر طرح شود. "روابط كاري" ،  "سوابق كاري"، "زمينه هاي مورد علاقه " ، "شرايط كلي"، "دلايل جذت" ، محورهاي اساسي هستند كه اگر سوالات بر پايه آنها طرح شوند ، مي توانند اطلاعات نسبتا جامعي در مورد مصاحبه شونده و نتيجه گيري از مصاحبه بدست دهد. 
قابل ذكر است سوالاتي كه با كلمات استفهامي مانند " چرا "شروع شوند،  يا طرح  سوالاتي كه پاسخ آنها بلي يا نه است،  نمي تواند اطلاعات دقيقي ، در اختيار مصاحبه كننده قرار دهد.
4- پايان مصاحبه: پس از كسب اطمينان از اينكه همه سوال هاي مورد نياز ارزيابي،  مطرح شده و براي هر سوال نيز پاسخ مناسب در يافت شده، مصاحبه به پايان خود نزديك مي شود.
ختم مصاحبه را بهتر است با نشانه هاي رفتاري مثل نگاه كردن به ساعت،  بستن پرونده و يا گفتن اينكه "نكته ديگري براي صحبت نداريد؟"  اعلام كنيد. در اين مرحله از مصاحبه بايد آگاه بود كه هيچ گونه نشانه اي دال بر پذيرش مصاحبه شونده به او داده نشود زيرا ممكن است مصاحبه شوندگان بعدي،  داراي كيفيت برتري باشند و يا مصاحبه شونده در مراحل ديگر فرايند گزينش،  نتواند موفق شود.
5- نتيجه گيري از مصاحبه: پس از پايان مصاحبه،  مصاحبه كنندگان بايد برداشت كلي خود را همراه با تجزيه و تحليل پاسخ هاي مصاحبه شونده،  گزارش دهند، مصاحبه كنندگان براي اينكه بتوانند صحت، قابليت اعتماد و اعتبارمصاحبه هاي خود را ارتقا دهند، مي بايست ارزيابي هاي خود را به  به مصداقهاي  حاصل از مصاحبه وابسته كنند. 
خطاهاي مصاحبه:
مصاحبه كننده آگاه متخصص و آموزش ديده با خطاهاي مصاحبه آشناست و در حد امكان سعي مي كند اين خطاها در قضاوت وي اثر نگذارد از جمله آنها مي توان به خطاهاي زير اشاره داشت:
1- 1-       خطاي هاله اي (Hallo error ): گرايش مصاحبه كننده به قضاوت مطلوب يا نامطلوب،  در مورد مصاحبه شونده بر اساس برداشتها و ادراك هاي كلي خود،  ( به  جاي ارزيابي واقعي وبر مبناي معيارهاي تدوين شده ) ، مصاحبه گر را با خطاي هاله اي مواجه مي كند. نكته مهم اين است كه خطاي هاله اي يك تحريف آگاهانه درجه بندي نيست بلكه بر عكس مصاحبه گران باور دارند كه  امتياز هاي مناسب و واقعي به افراد داده اند. مثلا ادراك كلي مصاحبه گر مبني بر اينكه فارغ التحصيلان فلان دانشگاه داراي يك ويژگي خاص هستند مي تواند در نوع امتياز دهي وي تاثير سو بگذارد.
2- 2-       خطاي تساهلي(Leniency error) : اين خطا هنگامي رخ مي دهد كه مصاحبه گران بر مبناي استانداردهاي شخصي خود،  فرد را ارزيابي كنند . هر چه استانداردهاي شخص ارزيابي كننده بالاتر باشد،  احتمال كسب امتياز هاي پايين تر،  بيشتر خواهد بود. يا بر عكس هر چه استانداردهاي شخص پايين باشد،  تمايل بيشتري به داد ن امتيازات بالاتر وجود خواهد داشت.
3- 3-       تعميم پذيري بيش از حد (Over generalization error ): در صورتيكه يك ويژگي خاص مصاحبه شونده (مثلا يك ويژگي خيلي مثبت يا خيلي منفي) در ساير نتيجه گيري هاي ارزيابي كننده از مصاحبه شونده،  تاثير بگذارد،  مصاحبه گر دچار خطاي تعميم پذيري بيش از حد شده است. مثلا معدل خيلي بالا يا مهارت بالاي زبان انگليسي و ... ، باعث شود مصاحبه گر، در ساير عوامل ديگر نيز،  وي را در حد خوب و بالاتر ارزيابي كنند.
4- 4-       خطاي گرايش به مركز (Central tendency error ): عموما در شرايطي كه مصاحبه گران جهت ارزيابي،  نتوانند اطلاعات لازم را جمع آوري كنند و در عين حال مجبور به دفاع از ارزيابي خود شوند، . اين خطا ظاهر مي شود. در اين خطا مصاحبه گر،  مصاحبه شونده ر ا در عوامل مورد بررسي ، عموماً در حد متوسط ارزيابي مي كند..
فهرست منابع :
1- آر بينل ، لستر و همكاران(1380)،  آنچه يك سرپرست بايد بداند،  ترجمه ايرج هاشمي، انتشارات دانشكار ،ص 195 تا 198
2- رابينز ،استيفن (1380) ،رفتار سازماني ،  ترجمه علي پارسائيان ، سيد محمد اعرابي ، نشر دفتر پژوهشهاي فرهنگي ،ص 991 تا 995
3- جزني ، نسرين (1378)  مديريت منابع انساني ،  نشر ني  ،ص 257 تا 274
4- ساعتچي ، محمود (1380) ، روان شناسي بهره وري ،  نشر موسسه ويرايش : ص 152 تا 159
5- Ronald E Riggo (1999) Introduction to industrial organizational psychology . Publisher  Prentice hall. P 107 to 112 
منبع : سايت مجاب
تدوين :فرنگيس افتخاري

http://www.ikasbokar.com/آموزشهاي-كسب-و-كار/آموزش-ويژه-كارجويان/مروري-بر-مصاحبه-شغلي

مصاحبه شغلي

 مصاحبه شغلي



در جهان پررقابت امروز، آمادگي براي مصاحبه بهترين سرمايه شماست. آمادگي در پاسخگويي به سوالهايي از قبيل: براي مصاحبه چه بپوشم؟ براي چه سوالهايي بايد خودم را آماده كنم؟ راجع به سازمان چه تحقيقاتي بايد انجام دهم؟ آيا همه چيز را در مورد مدير استخدام يا تيم استخدام مي‌دانم؟ وضعيت اقتصادي و مالي شركت چگونه است؟ آيا جديداً راجع به محصولات ، پروژه و اعضايشان مقاله‌اي دارند؟ كليدي است كه موجب دريافت پيشنهاد كار مي‌شود. اما اينجا توقف نكنيد ... ياد بگيريد كه چگونه به سوالها براساس تجربه‌هاي شغلي پاسخ دهيد. به اين طريق در رقابت با ديگران برجسته خواهيد شد.
اصول رفتاري
سوالهاي مصاحبه رفتاري، بيشتر روي نتيجه پروژه‌هاي قبلي كه انجام داده‌ايد، متمركز است.
با توجه به اين كه عملكرد گذشته بيان‌كننده توانمندي در رفتارهاي آينده است، استخدام كننده در جستجوي كليدي در عملكردهاي گذشته است. مديران استخدام در بازار امروز بسيار به زندگي حرفه‌اي شما توجه دارند كه ببينند آيا شما مناسب هستيد؟ هرچه موضوع كاري شما مرتبط‌تر باشد بيشتر در ذهن مصاحبه‌گر باقي مي‌ماند. . وقتي سرگذشت كاري خود را توضيح مي‌دهيد به جاي استفاده از "ما" از "من" استفاده كنيد. آنها به مشاركتها و رفتارهاي شغلي شما علاقمند هستند نه  ديگران.
5 كليد اساسي كه در موقع پاسخ به سوالهاي رفتاري بايد بدانيد:
1- تصور كنيد در كلاس نگارش وانشاء هستيد
از الگوي (موقعيت، كار، عمل ، نتيجه) استفاده كنيد. وقتي به سوال رفتاري پاسخ مي‌دهيد مانند وقتي كه مي‌خواهيد انشاء بنويسيد لازم است راجع به موضوع در چارچوب مقدمه‌ (موقعيت و نوع كار)، متن اصلي (عملكرد) و پايان مطلب (نتيجه) بگوييد.
- موقعيت يا شرايط كار مقدمه‌اي است كه به مديراستخدام جزئياتي را راجع به موضوعي كه شما مي‌خواهيد بگوئيد (چه وقت، كجا، با چه كسي) مي‌دهد.
- اقدامات يا رفتارهايي كه شما كرده‌ايد علت پرسيدن اين سوالات است. شما در آن موقعيت چه اقدام خاصي انجام داديد؟ چگونه مشكل را حل كرديد؟ اگر اشتباهي انجام داديد، آيا از آن درس گرفتيد و از تكرار آن اجتناب كرديد؟
- نتيجه بايد قابل اندازه‌گيري باشد. براي تبلور يك نتيجه ويژه از اقدامات انجام گرفته، از درصد، مقدار و ميزان پول و درآمد و واحد شمارش استفاده كنيد. به ياد داشته باشيد اين مطالبي كه گفته مي‌شود قابل كنترل است و به عنوان مطالبي است كه درگذشته واقعاً اتفاق افتاده است بنابراين براي اطمينان، حقايق را بررسي و مرور كنيد.
2- تمرين كنيد
سوالات مربوط به عملكرد خود در رابطه با شغل جديد را بنويسيد و با كسي كه مي‌تواند نقش مقابل را بازي كند تمرين كنيد. اين باعث مي‌شود موضوعات را خلاصه كنيد و در چارچوب الگوي نگارش بنويسيد تا اعتماد به نفس لازم را براي گفتن تمام مطالب مهم و تاثيرگذار به دست آوريد.
3- بهتر است قبل از پاسخ مكث كنيد
آمادگي نقش مهمي در پاسخ به سوالات رفتاري دارد اما ممكن است سوالي از شما بپرسند كه انتظارش را نداريد. اجازه بخواهيد كه فرصتي به شما داده شود تا فكرتان را جمع كنيد و سپس با دنبال كردن الگوي نگارش (مقدمه – موضوع – نتيجه ) به سوال پاسخ دهيد.
4- از توضيحات اضافي اجتناب كنيد
از موفقيت‌ها و اقدامات كاري گذشته صحبت كردن آسان است. مواظب باشيد ، خيلي از مواقع مصاحبه شونده چيزهايي را به داستانهاي شغلي‌اش اضافه مي كند. وقتي شما نتايج قابل اندازه‌گيري و خاص را ارائه داديد توقف كنيد. اگر مصاحبه‌گر كنجكاو و يا مجذوب شده باشد درخواست مي‌كند كه شما توضيح و اطلاعات بيشتر ارائه كنيد.
5- سؤال را با اظهارنظر ، تئوري و يا عبارات مبهم پاسخ ندهيد
هدف از سوالهاي رفتاري گذشته شغلي شما است. عقايد شما ، عقيده و نظر شماست و هيچ توضيحي در مورد آنچه كه شما درگذشته انجام داده‌ايد نمي‌دهد. ارائه نظر و تئوري هيچ ارزشي ندارد، كما اينكه ارزش تجربي معتبر هم ندارد . پاسخ مبهم، مدير استخدام را وادار مي‌كند كه حدس بزند و بيشتر مواقع آنها كنجكاو مي‌شوند كه اطلاعاتي را كه در پي آن هستند استعلام كنند.
ترجمه: افسانه شكوري

منبع : بازار كار

چه پرسش‌هايي بايد در هنگام انجام مصاحبه بپرسيم؟

 چه پرسش‌هايي بايد در هنگام انجام مصاحبه بپرسيم؟

1- مقدمه

انجام مصاحبه عبارتست از هنر پرسيدن پرسش‌هاي درست و به دقت گوش‌دادن به آنچه كه مصاحبه‌شونده مي‌گويد و هم‌چنين چيزهايي كه مصاحبه‌شونده نمي‌گويد. هنگام مصاحبه يك داوطلب كار، توصيه‌هاي زير را به خاطر داشته باشيد:

* پرسش‌هايي بپرسيد كه بر سابقه، دانش فني و عمومي روزآمد و مهارتهاي انساني مربوط به پست شغلي تمركز مي‌كنند.

* پرسش‌هاي باز بپرسيد تا فضاي گفتگو دوطرفه بين مصاحبه‌كننده و مصاحبه‌شونده ايجاد شود.

* براي مصاحبه فضايي آرام و كاري ترتيب دهيد. جوي كه هنگام مصاحبه ايجاد مي‌كنيد تأثيري بسزايي در ايجاد تبادل ايده‌ها خواهد داشت. به گونه‌اي برخورد نكنيد انگار كه شما كارهاي مهم‌تري نسبت به مصاحبه داريد يا اينكه تمام روز را در حال مصاحبه كردن هستيد.

* مصاحبه را با توضيح در خصوص هدف مصاحبه و آنچه كه مي‌خواهيد به آن برسيد آغاز كنيد.

* پيش از مصاحبه خود را آماده كنيد. اطلاعات زيادي حاصل از مقايسه يك داوطلب با ديگر داوطلبان يا پيروي از تعصب‌هاي شخصي، موجب سردرگمي شما خواهد شد. قبل از انجام مصاحبه خود و افكار خود را براي انجام يك مصاحبه منصفانه آماده كنيد.

* به خاطر داشته باشيد كه به دقت گوش دهيد و به خوبي يادداشت‌برداري كنيد.

2- انواع مصاحبه

در خصوص نوع مصاحبه‌اي كه انجام مي‌دهيد تصميم‌گيري كنيد

* مصاحبه ساخت‌نيافته: شكل مصاحبه و پرسش‌ها به عهده مصاحبه‌كننده خواهدبود.

* مصاحبه ساخت‌يافته: از فهرستي از پرسش‌هاي از پيش تعيين‌شده استفاده مي‌شود و اين پرسش‌ها از تمام مصاحبه‌شوندگان پرسيده مي‌شود (فهرست معمولاً مكتوب است).  ممكن است اين پرسش‌ها پيش از انجام مصاحبه به تمام مصاحبه شوندگان ارسال شود تا پس از دريافت پاسخ‌ها به عنوان مبناي مقايسه مورد استفاده قرار گيرند.

* مصاحبه براي شرايط كاري: تمركز بر رفتارهاي مورد نياز در يك كار خاص است كه بر موفقيت‌آميز بودن آن كار تأثير مي‌گذارند. براي مثال ممكن است از داوطلب بخواهيد كه سبك برقراري ارتباط خود را در كاري كه به طور معمول نيازمند تعامل داوطلب با مردم است، توصيف كند.

3- پرسش‌ها

فهرست زير شامل پرسش‌هاي خوبي است كه مي‌توانند اطلاعات ضروري براي ارزيابي داوطلب را دريافت كنند:

* سوابق خود را به طور خلاصه بيان كنيد.

* با تغيير به يك پست كاري جديد مي‌خواهيد به چه چيزي برسيد؟

* سوابق كاري شما چگونه شما را براي شغل جديد آماده كرده است؟

* كار فعلي يا قبلي خود را توصيف كنيد. موفقيت شما چه بوده است؟ مواردي كه در آنها بهبود پيدا كرده‌ايد چيستند؟

* مدير يا سرپرست قبلي خود را توصيف كنيد. در چه مواردي شبيه به او هستيد؟ در چه مواردي با او تفاوت داريد؟

* يك تجربه ناخوشايند يا استرس‌زا در محيط كاري خود را بيان كنيد. چگونه آن را برطرف ساختيد؟

* چالش‌هاي كار فعلي يا قبلي خود را توصيف كنيد. با اين چالش‌ها چگونه برخورد مي‌كنيد؟

* آيا برنامه‌ريزي يكي از وجوه مهم كاري قبلي شما بوده است؟ چه وقت و چگونه برنامه‌ريزي مي‌كنيد؟

* سبك تصميم‌گيري خود را شرح دهيد. (براي مثال، آيا با همكاران مشورت مي‌كنيد، مطالب مرتبط با موضوع تصميم‌گيري را مطالعه مي‌كنيد، از رئيس خود مي‌پرسيد يا خود به تنهايي تصميم‌گيري مي‌كنيد؟).

* روش برقراري ارتباط با ديگر كارمندان را شرح دهيد.

* سبك رهبري خود را توصيف كنيد.

* تجارب يادگيري مهم زندگي شما تا به الان چه مواردي است؟

* شرايطي را كه در آن به بهترين شكل كار مي‌كنيد توصيف كنيد.

* در حال حاضر در چه طرح‌هاي توسعه‌اي كار مي‌كنيد؟

 

علاوه بر اين، پرسش‌هايي شخص درباره وجوه فني كار بپرسيد. به آنچه كه مصاحبه‌شونده در خصوص هريك از ويژگي‌هاي زير اشاره مي‌كند خوب گوش كنيد:

* توانايي حل مسئله ،توانايي رهبري ، طرز تلقي مثبت ، توانايي همكاري ، توجه به ديگران ، سبك برقراري ارتباط ، صداقت ، گوش دادن ، تماس چشمي ضعيف ، مهارتهاي سازماني ، مشكلات احتمالي با اختيار و اقتدار ، احساسات منفي،  كنترل ،  خودمحوري ، بي‌علاقگي ، كم‌تجربگي ،  مزاحمت‌ها ، عصبي بودن ، عدم سازماندهي ، شكايت

4- مراجع تأييد داوطلب

بعد از مصاحبه، خوب است كه با سه تا چهار نفر از مراجع تأييد كه داوطلب اشاره كرده است صحبت كنيد تا از صحت اطلاعات داوطلب اطمينان حاصل كنيد. پرسش‌هايي كه مي‌توان از مراجع تأييد پرسيد عبارتند از:

* مسئوليت‌هاي داوطلب در آخرين كارش چه بوده است؟

* آيا داوطلب از عهده مسئوليت‌ها برآمده است؟

* اصول اخلاقي كار داوطلب چيست؟

* داوطلب در شرايط فشار چگونه كار مي‌كند؟

* داوطلب چگونه با همكاران و سرپرست خود تعامل مي‌كند؟

* آيا مطلب خاصي مورد توجه در خصوص داوطلب به نظر شما مي‌رسد؟

* چرا اين فرد را استخدام كرديد؟

* داوطلب چگونه با ديگران ارتباط برقرار مي‌كند؟

* اگر داوطلب در جلسه‌اي باشد، آيا متفاوت از بقيه رفتار مي‌كند؟

با به دست آوردن يك تصوير تركيبي از چند نفر مرجع تأييد، علاوه بر كسب اطمينان از آنچه كه داوطلب به شما گفته است مي‌توانيد از تضاد شخصيت نيز جلوگيري كنيد. براي مثال اگر يك مرجع بگويد كه كار كردن با داوطلب مشكل است اما سه مرجع ديگر بيان كنند كه وي يك همكار تيمي بسيار خوب است شما فرض خواهيد كرد مسئله مربوط به مرجع اول است نه به داوطلب.

5- مثالي از مصاحبه

1. به طور كلي سوابق كاري خود را شرح دهيد. بيست و سه سال سابقه به عنوان مهندس عمليات و مدير كارخانه، كار در امور طراحي، راه‌اندازي كارخانه و مديريت كيفيت.

2. توانايي و مهارتهاي خود را به عنوان يك سرپرست شرح دهيد. من به خوبي با ديگران ارتباط برقرار مي‌كنيم، مي‌دانم كه چگونه فرايندها را مديريت كنم و توانايي زيادي در ياددادن و هدايت ديگران دارم.

3. سبك كاري و سبك رهبري خود را بيان كنيد. دوست دارم با افرادي كار كنم كه بفهمند كه چه چيزي مورد انتظار است و بپذيرند كه بايد پاسخگو باشند.

4. به چه روشي ارزيابي عملكرد مي‌كنيد؟ آرمانها و اهداف را تعيين مي‌كنم و اهداف عملكرد را به گونه‌اي تنظيم مي‌كنم كه قابل اندازه‌گيري بوده و توسط سرپرست و كارمند درك شود.

5. چگونه مسائل و موضوعاتي كه در طول روز پيش مي‌آيد را حل مي‌كنيد؟ اطلاعات جمع‌آوري مي‌كنم و آنها را در خصوص مسائل يا موضوعات ارزيابي مي‌كنم.

6. فكر مي‌كنيد فشار اصلي وارده به يك مدير كارخانه چيست؟ موضوعات كاركنان كه مربوط به كار معمول آنها نمي‌شود.

7. چه استراتژي يا روشي براي مواجه با فشارهاي مربوط به كار اتخاذ مي‌كنيد؟ اطلاعات جمع‌آوري و ارزيابي مي‌كنم و موارد غيرمنتظره را در نظر مي‌گيرم.

8. نوع مهارتهاي سرپرستي را كه شما در كارتان بدست آورده‌‌ايد توصيف كنيد. افراد دوست دارند كه با آنها منصفانه برخورد شود (نه هميشه يكسان، بلكه منصفانه). برقراري ارتباط براي عمليات موفق كليدي است. به افراد ياد بده كه كارشان را انجام دهند و آنها را پاسخگو تربيت كن.

9. توضيح دهيد چرا يك مدير كارخانه اثربخش هستيد. من كاركنان را خوب آموزش مي‌دهم و به آنها مي‌فهمانم كه چه چيزي از آنها انتظار مي‌رود.

10.  چه پيشنهاداتي در آخرين پست كاري خود ارائه كرديد؟ تغيير روش توليد قطعه و ايجاد تنوع در تركيب رنگ.

11.  مهارتهاي سازماني خود را توصيف كنيد. من معتقد به برنامه‌ريزي هستم و كار را از طريق برنامه دنبال مي‌كنم.

12.  دليل اصلي ترك كار فعلي يا قبلي چيست؟ به خاطر مسائل مربوط به سلامت جسمي و عدم توافق با رئيس.

13.  فكر مي‌كنيد چه تجاربي در طول پست‌هاي كار قبلي بدست‌ آوريد كه باعث شدند شما به عنوان مدير كارخانه پذيرفته شويد؟ افراد سازمان عناصر كليدي سازمان هستند و كاركنان مي‌توانند بين موفقيت و شكست تفاوت ايجاد كنند.

14.  يك شرايط ناخوشايند يا استرس‌زا در پست‌هاي قبلي شما چه بوده است و چگونه با آن برخورد كرده‌ايد؟ مجبور شدم كه يك كارمند را به خاطر نزاع در كارخانه اخراج كنم.

15.  دوست داريد با دريافت پست جديد چه كار كنيد؟ من علاقمند به كار عنوان مدير كارخانه هستم تا مهارتهايي را كه در طول بيست و سه سال كسب كرده‌ام بكار بندم.

توجه كنيد كه پاسخ‌هاي اين فرد خلاصه، مستقيم و خيلي كاري و رسمي است. تجارب شخصي ارائه نمي‌شود. اين مصاحبه چيزي در مورد احساسات و افكار مصاحبه‌شونده خارج از حوزه پرسش‌ها ارائه نمي‌كند.

اين نوع مصاحبه كتبي مي‌تواند در مقايسه پاسخ‌هاي داوطلبان خيلي سودمند باشد. پس از مرور پاسخ‌ها، مصاحبه‌كننده مي‌تواند يك مصاحبه براي شرايط كاري يا مصاحبه ساخت نيافته با داوطلبان نهايي انجام دهد.

------------------------------------------------------------------------

منبع: Gatto, R.P. 2000. The smart manager's F.A.Q. guide: a survival handbook for today's workplace. San Francisco: Jossey-Bass

منبع : سايت "راهكار مديريت"

شما مي‌توانيد اين مطلب را در سايت‌هاي ديگر با ذكر منبع و درج لينك نقل كنيد.

منبع : سايت راهكارمديريت http://www.mgtsolution.com/

نويسنده: ركس پي گاتو

مجيد اميدوار

http://www.ikasbokar.com/آموزشهاي-كسب-و-كار/آموزش-ويژه-كارجويان/چه-پرسش‌هايي-بايد-در-هنگام-انجام-مصاحبه-بپرسيم؟

چگونه خود را براي مصاحبه استخدامی آماده كنيم؟

 

چگونه خود را براي مصاحبه استخدامی آماده كنيم؟

ابتدا، بايد در مورد شركتي كه از شما مصاحبه مي‌كند تحقيق كنيد. روش تحقيق اين گونه است:
* به كتابخانه برويد و اطلاعات شركت را استخراج كنيد؛
* از مراكز، فروشگاهها يا كارخانه‌هاي شركت بازديد كنيد تا نوع كار و سازمان را در عمل ببينيد؛
* از اينترنت براي يافتن اطلاعات روزآمد استفاده كنيد؛
* با افرادي كه اطلاعاتي در خصوص شركت دارند صحبت كنيد و نظرشان را درباره شركت جويا شويد.
دوم، براي آمادگي پرسش‌هاي زير را از خود پرسيده و به آنها پاسخ دهيد:
* آنچه كه را از مسووليت‌هاي شغل مورد نظر درك كرده‌ايد توصيف كنيد؛
* چه مهارتها و توانايي‌هايي داريد كه مي‌توانيد از عهده مسووليت‌هاي اين شغل برآييد و آيا فرصتي براي پيشرفت وجود دارد؟؛
* اصول اخلاقي كار خود را شرح دهيد؛
* چه روشي را براي ارزيابي و پياده‌سازي ايده‌ها و تصميم‌هاي كاري اتخاذ مي‌كنيد؟ ؛
* چگونه مسايل و موضوعاتي را كه روزانه در كار با آنها مواجه مي‌شويد حل مي‌كنيد؟ ؛
* فكر مي‌كنيد اصلي‌ترين فشار كاري در چنين شغلي چه باشد؟ ؛
* چه روش يا استراتژيي براي برخورد با فشارهاي كاري و زندگي اتخاذ مي‌كنيد؟ ؛
* چگونه با ديگر افراد حرفه‌اي در يك سازمان، تيم تشكيل مي‌دهيد؟ ؛
* شرح دهيد چرا يك تصميم‌گير اثربخش هستيد؟ ؛
* فرصت‌هايي را كه انتظار داريد اين شركت براي رشد شما ايجاد كند برشمريد؛
* چگونه مطالب كاري را ارايه مي‌كنيد يا سخنراني مي‌كنيد؟ ؛
* سبك كاري خود را شرح دهيد.چرا شما يك فرد اثربخش براي سازمان هستيد؟ ؛
* شرح دهيد چگونه مي‌توانيد يك مشاور براي رييس خود باشيد؟؛
* در پست قبلي خود چه چيزي را اجرا يا پيشنهاد كرديد كه موجب رشد كسب و كار يا بهره‌وري شد؟ ؛
* دلايل اصلي ترك شغل قبلي چيست؟ ؛
* چه دانش و تجربه‌اي در پست‌هاي قبلي كسب كرده‌ايد كه مي‌تواند در اين شغل جديد مفيد باشد؟ ؛
* بهترين استفاده از استعدادهاي خود مربوط به كسب وكار را شرح دهيد؟ ؛
* شرايط ناخوشايند يا استرس‌زا در محيط كار را چه مواردي مي‌دانيد و چگونه با آنها برخورد مي‌كنيد؟ ؛
* هدف شما از گرفتن اين شغل جديد چيست‌؟ ؛
* اهداف و افكار درجه اول شما درباره خودتان و داشتن يك شغل چيست؟
سوم، علاوه بر تحقيق در مورد شركت و آماده‌سازي خود براي مصاحبه، نكات زير را به خاطر داشته باشيد:
* آنچه كه شما در مصاحبه نمي‌گوييد مهم است؛
* از اين شاخ به آن شاخ نپريد و به گونه‌اي صحبت نكنيد كه آشفته به نظر برسيد. اما در همان حال، خيلي خلاصه‌گو و كم‌حرف نباشيد تا مصاحبه كننده فكر كند شما تمايلي به ارايه اطلاعات نداريد؛
* خودتان باشيد و آرامش داشته باشيد و به خودتان فشار نياوريد؛
* از حركات خود آگاه باشيد. خيلي شل و ول هم‌چنين خيلي خشك ننشينيد؛
* با مصاحبه كننده تماس چشمي داشته باشيد اما به حد خيره شدن نباشد.
با آگاه بودن از نكات فوق، تحقيق از پيش در مورد شركت و آماده‌سازي خود براي مصاحبه، شما بهترين شانس را براي ايجاد يك تأثير مثبت در هنگام مصاحبه خواهيد داشت.


مترجم : مجيد اميدوار


منبع:www.mgtsolution.com

http://www.ikasbokar.com/

بايد و نبايدهاي مصاحبه استخدامي


بايد و نبايدهاي مصاحبه استخدامي


مدير نيروي انساني و رئيس يك شركت استخدامي فهرست بايدها و نبايدهايي را كه داوطلبان استخدام براي جلسه مصاحبه استخدامي بايد رعايت كنند را به شرح ذيل مشخص كرده است.
بايدها
1- به موقع در جلسه حاضر باشيد.
2- براي جلسه دوم مصاحبه تفاهم و توافقي ايجاد كنيد.
3- با رفتار و گفتار نشان دهيد كه براي پست مورد نظر مناسب هستيد.
4- تصويري حرفه اي از خود ارائه دهيد. مناسب لباس بپوشيد. دراين زمان بيش از هميشه محافظه كار باشيد. بهتر است خيلي محافظه كارانه لباس بپوشد،‌حداقل براي اولين مصاحبه.
5- با آمادگي به جلسه مصاحبه وارد شويد. تحقيقات لازم را در مورد تاريخچه شركت كرده باشيد. از طريق اينترنت، روزنامه يا هر وسيله ديگر درمورد شركت،‌محصولات،‌خدمات و افرادي كه با آن ها در تماس هستند،‌ اطلاعات كسب كنيد.
6- مشخص كنيد از جه راههايي مي توانيد با اين شركت مشاركت داشته باشيد. واقع گرا باشيد و از مثالهايي استفاده كنيد كه قبلا اتفاق افتاده و يا در رابطه با شركت فعلي يا قبلي است.
7- مشتاق باشيد،‌هيجان و علاقه خود را به شغل نشان دهيد. خشك و بي احساس بودن خريدار ندارد.
8- از فعل ها و كلمات موثر استفاده كنيد و احساس خود را نشان دهيد.
9- اگر شما عضو يك گروه كاري بوديد،‌  شركت در آن گروه را اعلام كنيد. اگر موفقيت شركت حضور شما در آن گروه بوده (بدون تكبر) بگذاريد مصاحبه گر اين را بداند.
10-  دقت كنيد،‌ خشك و ناراحت به نظر نياييد. قبل از شروع مصاحبه نفس عميق بكشيد و به خودتان مسلط باشيد.
11-  اگر شما را براي شغل جديد توجيه كرده اند اطلاعاتي را كه كسب كردهايد در اختيار مدير نيروي انساني بگذاريد. فكر شما و بازخورد اطلاعات شما به او در ارتباطش با مشتري كمك مي كند و مي تواند در گرفتن تصميمات موثر به او كمك كند.
12-  يك يادداشت تشكر ظرف 24 ساعت بفرستيد. اين نشان مي دهد كه شما علاقه مند هستيد،‌ به جزئيات و فرصتهاي ديگر براي نشان دادن توانايي هاي خود توجه كنيد. به نكات كليدي در طول مصاحبه اشاره كنيد و اينكه چرا شما بهترين و مناسبترين فرد هستيد.
13-  در حرفه خود نقش يك الگو را داشته باشيد. 
نبايدها
1- خودتان را پيش فروش نكنيد. زماني است كه بايد خودتان و اعتبارتان را بفروشيد. كالا و متاعتان را معرفي كنيد. در جستجوي راهنما و كليد باشيد. گفتگو بايد به بحث گشايش كار و چالش ها و فرصتهاي آن تغيير  يابد.
2- خودتان را ارزانتر نفروشيد. اين جا جاي فروتني نيست. مطمئن  شويد كه شما مي توانيد توجه آنها را به فضايل ويژه خود جلب كنيد و كيفيت و كميت اين برتري ها را تعيين كنيد.
3-  گرسنه به جلسه مصاحبه نرويد. در اين صورت به اندازه كافي هوشيار نخواهيد بود. مطمئن شويد كه قبلا چيزي خورده ايد. شما كه نمي خواهيد كسل و تنبل به نظر برسيد؟‌
4- در مورد خدمات ،‌ كاركنان و محصولات شركت در صورتيكه موردي شنيده ايد وذكر آن مي تواند باعث تحقير شود، ‌با حالت تمسخر برخوردار نكنيد. مدير استخدام عضوي از اين شركت است و از اينكه براي اين شركت كار مي كند افتخار مي كند و به خود مي بالد. به علاوه چه چيزي به تمسخر هست شما مي خواهيد ارتقاء پيدا كنيد؟‌ نه نزول كنيد.
5- متكبر و مغرور نباشيد.
6- در مورد كارفرما،‌ كاركنان يا شركتهاي قبلي به نگوييد. يك روزي ممكن است گذرتان به آنها بيافتد.
7- دروغ نگوييد. صداقت داشته باشيد. اين بهترين سياست است. اگر شما چيزي را پنهان كنيد(بالاخره كارفرماي جديد در آينده به آن پي خواهد برد).
8- در جلسه مصاحبه با صدايي يكنواخت صحبت نكنيد.  چون موجب ناراحتي ديگران ميشود و خوابشان ميگيرد. صدايتان را زير و بم كنيد و از انعطاف آن استفاده كنيد. لبخند هم به آن كمك ميكند. جلوي آئينه تمرين كنيد . مي خواهيد با خودتان مصاحبه كنيد؟
9- همه چيز را بديهي و مسلم فرض نكنيد. شما بايد اعتماد مصاحبه گر را جلب كنيد تا از شما براي كار دعوت شود.

http://www.ikasbokar.com/