دانش ارتباطي و آشنايي با مهارت هاي ارتباطات
دانش ارتباطي و آشنايي با مهارت هاي ارتباطات
امروزه هر فردي كه بخواهد در راديو و تلويزيون براي مردم و با مردم سخن بگويد، بايد
عالي ترين فنون و هنرهاي ارتباطي را بشناسد و آنها را بپذيرد و نهايتاً بكار ببرد. امكان نداردرسانه هاي الكترونيكي امروز بدون توجه به علم ارتباطات موفق شوند. البته آگاهي و علم به
دانش ارتباطي كافي نيست. بايد اين علوم دروني و تبديل به ميل و رغبت ارتباطي شوند. گاهي
شخص چيزي مي گويد كه به آن علم دارد اما آن را باور ندارد و قبول نمي كند. ميل به برقراري
ارتباط بايد دروني باشد. بسياري از افراد در كسب عالي ترين مدارك و نيل به عالي ترين مدارج
علم ارتباطات موفق مي شوند اما در كاربرد اين علوم موفق نيستند. منظور آشنايي با علم
ارتباطات، پذيرش، درك و كاربرد آن علم است. البته گاهي بعضي افراد در عمل، ارتباطي و
برون گرا هستند و در ارتباطات اجتماعي و رسانه اي موفقند اما به آنچه مي كنند آگاهي ندارند.
اين حالت نيز مطلوب نيست. گوينده هم بايد به دانش ارتباطات و هم به شيوه كاربرد آن آشنا
و علاقه مند باشد.
مردم به گويندگاني كه در ايجاد ارتباط موفقند علاقه دارند.آنها را مي پذيرند. دوست
دارند خبر را از دهان آنها بشنوند. اينگونه افراد شخصيت هاي اصلي يك برنامه خبري هستند.
گوينده اي كه از پشت ميز خبر به دوربين نگاه مي كند اما نمي تواند نگاه خود را از دوربين
عبور دهد و مفهوم را به دل و جان و ذهن مخاطب برساند، راه و شيوه و دانش ارتباطات را
نمي داند و نمي شناسد. وي فردي است خنثي و بدون تأثير. او همه زحمات عوامل خبري را
هدر مي دهد. در بعضي از برنامه هاي خبري،گوينده خبر با ابتدايي ترين شيوه هاي ارتباط
رسانه اي با مخاطب آشنا نيست.
مثلاً هنوز نمي داند زماني كه قصد دارد در آغاز با مخاطب سلام كند بايد مستقيم و با
ارتباط چشمي سلام كند نه اينكه نيمي از نگاهش پايين و به متن باشد.
در ارتباط كلامي،شروع خوب اعجاز مي كند.البته بايد به شدت از احساساتي شدن،
هيجاني سخن گفتن و خنديدن كه از هيبت گوينده مي كاهد، خودداري شود.
منبع :
+ نوشته شده در شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۸:۲۸ ب.ظ توسط سید محمد فقیه سبزواری
|