لباس های مناسب جلوی دوربین

دربسیاری از برنامه‌ها، هنرمندان لباس های خود را می‌پوشند. آنها با لباس های خود احساس راحتی می‌کنند و احتمالا انتخاب خود را از روی فکر و منطق انجام می‌دهند. بنابراین گروه تولید باید قبل از هرگونه اظهار نظر در مورد نامناسب بودن لباس های موجود در بایگانی استودیو،‌ احساسات و علایق بازیگران را در نظر بگیرند.
مشکل انتخاب :
طرح: لباسهای گشاد و شل و وارفته، ‌بدون طرح و شکل خوشایند،‌ حالتی نازیبا و کیسه مانند به پوشش انسانس می‌دهند.
رنگ :
- لباس های تیره‌رنگ و ساده به طور معمول در برابر دوربین تلویزیونی موفقترند.
- بهتراست از لباس های با رنگ بسیار روشن احتراز شود. رنگهای تند و قوی در نماهای بسته‌تر پرخاشگر و خشن به نظر می‌رسند. علاوه بر آن،‌ رنگ تند آنها روی گردن و صورت انعکاس پیدا می‌کند.
- سیگنال برخی رنگ های ترکیبی، ‌هنگام تدوین تصاویر دو دوربین، تغییرات کمی پیدا خواهند کرد ( مثل رنگهای ارغوانی و بنفش).
- هنگامی که از سیستم کروماکی (chromakey) یا برش فام استفاده می‌کنیم، ‌هر رنگ آبی که درلباس بازیگر وجود داشته باشد، ‌به اصطلاح موج (bizarre) می‌زند و اثر تداخل رنگها را به همراه خواهد داشت.
- بهتر است رنگ و تن یا رنگمایه لباس های بازیگران،‌ بارنگ و رنگمایه زمینه صحنه دارای تضاد باشند.
- از تضاد بسیار زیاد در رنگمایه‌ها پرهیز کنید. رنگمایه‌های روشن براحتی در تصویر، ‌به اصطلاح می‌سوزند و دیده نمی‌شوند. برعکس رنگهای خیلی تیره، ‌توده سیاه رنگی را به نمایش می‌گذارند.
- وقتی بازیگری پیراهن سفید و کت و جلیقه بر تن دارد، فقط بخش محدودی از پیراهن سفید از زیر لباسها دیده می‌شود که تقریبا برای دوربین ویدئو قابل پذیرش است. اما هنگامی که کت و جلیقه را در می‌آورد، ‌قسمت بیشتری از پیراهن سفید نمایان می‌گردد که حاصل آن، ‌بازتاب مقدار بیشتری نور از روی پیراهن سفید به سوی دوربین، و به اصطلاح سوختن آن بخش از تصویر،‌ است.
- لباس های تیره‌تر،‌ رنگ چهره روشن را روشن‌تر می‌کنند. همان طور که لباس های روشن،‌ رنگمایه پوست تیره‌تر به نظر می‌رسد.
- لباسهای با پارچه‌های سخت و خشن در تن بازیگران، ‌صداهای ریز وناهنجاری ایجاد می‌کنند که هنگام استفاده از میکروفن های گردنی و یقه‌ای مشکل‌ساز می‌شوند.
شرح تصویر:
1- از اختلاط رنگ و رنگمایه لباس بازیگران با زمینه دکور اجتناب کنید.
2- از طرحهای شلوغ و پر زرق و برق، ‌در لباس بازیگران و زمینه دکور، ‌پرهیز کنید.
3- در فاصله‌های نزدیک و معین ،‌لباسهای راه‌راه،‌ باخطوط باریک همیشه برای دوربین ویدئو مشکل‌سازند.
 
ظاهر و سطح لباس:
لباسهای با جنس براق و شفاف، نور را منعکس می‌کنند و نواحی بزرگی از سطح لباس، به اصطلاح می‌سوزد وبه رنگ سفید یکدست دیده می‌شود. لباسهای تیره یا سطح و جنس براق و شفاف نیز به همین دلیل تصویر نامطلوبی به‌دست می‌دهند؛ از آن جمله‌اند لباسهای آهاردار و پیراهن های از جنس ساتن و غیره که ویژگی بازتابی بالایی دارند.
پارچه‌های مخمل و مخمل‌نما به قدری نور را جذب می‌کنند که تصویر ویژگی حجم‌سازی و برجسته‌نمایی خود را از دست می‌دهد.
جزئیات:
زمینه‌های پوشاک با تضاد بسیار زیاد، بویژه درنماهای بسته، ‌تهاجمی و توفنده به نظر خواهند رسید.
از گزینش پارچه‌های طرح جناغی یا چهارخانه و پیچازی،‌ که خطوط تشکیل دهنده طرح آنها بسیار نزدیک به یکدیگر است ،‌یا پارچه‌های راه‌راه ریز،‌ باید پرهیز کرد. با این نوع پارچه‌ها، ‌تصویری ارائه خواهد شد که ممکن است موجدار،‌لرزان و ابرمانند به نظر برسند. هنگامی که تصویر این پارچه‌ها به طور کامل واضح یا فوکوس می‌شوند،‌ درنماهای نزدیک،‌ تماشای آنها چشم را ناراحت می‌کند و هنگامی که در نماهای باز از آنها،‌ در رنگ و رنگمایههای دیگر مخلوط می‌شوند.
جواهرات یا وسایل تزیینی،‌ روی صفحه کوچک تلویزیون، اغلب نور را پیش از حد معمول بازتاب می‌دهند و به نحو ناخوشایندی چشمک می‌زنند. سایه‌های نامطلوبی را روی صورت منعکس می‌کنند یا باعث نوفه‌های نوری و تصویری می‌گردند .

منبع :

http://mojri3.blogfa.com/post-67.aspx