فن بیان،اصول سخنرانی و هنرگویندگی وگفتگو

 در سخنرانی ها ، نگوئیم . . . . بهتر است بگوئیم . . . . ( ۱۶)

نگوئیم : چِنین ( chenin ) و چِنان . بگوئیم چُنین و چُنان . چُنین ، مخفّف " چون این " و چُنان ، مخفّف " چون آن " است .

نگوئیم :  خواهشاً . بگوئیم : خواهشم این است ... یا خواهش می کنم ...

نگوئیم : انگشتر . بگوئیم : انگشتری .

نگوئیم : خِرمن ( kherman  ) . بگوئیم : خَرمن .

نگوئیم : عَطر . بگوئیم : عِطر ( Etr )

نگوئیم : ناخُن . بگوئیم : ناخَن .

نگوئیم : فَراق ) Faragh ) . بگوئیم : فِراق . فِراق به معنای جدائی و دوری و فَراغ به معنای آسودگی است .

نگوئیم : هِدیه ( Hedye ) . بگوئیم : هَدیّه ( Hadiyye )

نگوئیم : وِداع ( Veda ) . بگوئیم وَداع . یعنی پدرود ، بدرود و خداحافظی .

نگوئیم : تِکرار ( Tekrar ) . بگوئیم : تَکرار ( Takrar )

نگوئیم : وُجدان . بگوئیم : وِجدان ( Vejdan ) . یعنی قوه باطنی که خوب و بد کارها به وسیله آن درک می شود .

نگوئیم : نَصب العین ( Nasb ) . بگوئیم : نُصب العین یا نُصُب العین . یعنی : پیش چشم ، مقابل چشم ، دربرابر چشم .

نگوئیم : معدَن . بگوئیم : معِدن .

نگوئیم : مُنار . بگوئیم : مَنار . یعنی گلدسته .

نگوئیم : مستحَق . بگوئیم : مستحِق . یعنی کسی که استحقاق چیزی دارد .

نگوئیم : قَطار . بگوئیم : قِطار ( Ghetar  )

نگوئیم : قُمار . بگوئیم : قِمار .

نگوئیم : غَذاء . بگوئیم : غِذاء . یعنی خوراک .

نگوئیم : غَلّ ( که معمولا همراه با غش به کار میرود ) . بگوئیم : غِلّ . یعنی حقد ، کینه ، آلودگی .

نگوئیم : غِفلت ( در مقابل هوشیاری ) . بگوئیم : غَفلت .

نگوئیم : عَوَض . بگوئیم : عِوَض .

نگوئیم : عَلاج . بگوئیم : عِلاج . یعنی درمان کردن .

نگوئیم : عُذراء (از القاب حضرت زهراء سلام الله علیها و حضرت مریم سلام الله علیها ) . بگوئیم : عَذراء .

نگوئیم : عَلاوه . بگوئیم : عِلاوَه .

نگوئیم : عناصُر . بگوئیم : عناصِر . جمع عنصر یعنی : اصل ، حسب ، ماده ، جسم بسیط