در سخنرانی ها ، نگوئیم . . . . بهتر است بگوئیم . . . . ( ۲۴)

نگوئیم : زاد و بوم ، بگوئیم : زاد بوم . نگوئیم : زاد و ولد ، بگوئیم : زاد ولد . نگوئیم : خواروبار فروشی ، بگوئیم : خواربار فروشی . نگوئیم : شب لیلة القدر ، بگوئیم : شب قدر یا لیلة القدر . نگوئیم : حسن خوبی این کار ، بگوئیم : حسن این کار یا خوبی این کار . نگوئیم سوابق گذشته ، بگوئیم : سوابق ... یا گذشته ... . نگوئیم : فینال آخر مسابقه ، بگوئیم : فینال مسابقه یا دور پایانی مسابقه . نگوئیم : مدخل ورودی ، بگوئیم : مدخل یا ورودی . نگوئیم : گردن بند گردن ، بگوئیم : گردن بند . نگوئیم : پارسال گذشته ، بگوئیم : پارسال یا سال گذشته . نگوئیم : قند شیرین . نگوئیم : سایر شهرهای دیگر ، بگوئیم : سایر شهرها یا شهرهای دیگر . نگوئیم : خوبیّت ، شهریّت ، رهبریّت ، آشنائیّت و ... زیرا خوب ، شهر ، رهبر ، آشنا و ... فارسی هستند و جایز نیست از " یت " که عربی است استفاده کنیم .  

نگوئیم : اخبارها ، خواص ها ، اخلاق ها ، کتب ها ، طرق ها ، حواس ها، اولادها و... بگوئیم :  اخبار، خواص ، اخلاق ، کتب ، طرق ، حواس ، اولاد و ...

نگوئیم : صلی الله ، بگوئیم : صلّی الله علیه و آله .

نگوئیم : پیشنهادات ، گرایشات ، سفارشات ، فرمایشات و . . . ، بگوئیم : پیشنهادها ، گرایش ها ، سفارش ها ، فرمایش ها و ...

نگوئیم : اعراب ، بگوئیم : عرب . اعراب ، جمع عرب نیست و اعرابی ، یعنی بادیه نشین .

نگوئیم : شاعره ، مدیره ، محترمه ، اینجانبه و ... ، برای بانوان هم بگوئیم : شاعر ، مدیر ، محترم ، اینجانب و ...

واژه ی «برخوردار» به معنی «بهره مند» است و در جایی به کار برده می شود که مفهوم مثبت و مفید داشته باشد ؛ مثلاً در عبارت : « او از سلامت کامل برخوردار است » کلمه ی «برخوردار» در معنی صحیح خود به کار رفته است امّا اگر بگوییم : «این بیمار از ضعف و کم خونی برخوردار است» نادرست است.