کم گویی و گزیده گویی!
سخن آغازین یادداشت سردبیر:کم گویی و گزیده گویی!
به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه برنگذرد
در آستانه‌ی برگزاری چهارمین جشنواره‌ی فیلم کوتاه دینی«رویش» -مشهد 7 تا 11 آبان‌ماه 78-فرصتی فراهم آمده است تا از دنیای پرتنوع فیلم کوتاه و فیلمنامه‌ی کوتاه سخن به میان آوریم.
در فرهنگ و ادب دیرساله‌ی ما ایرانیان،همواره کم گویی و گزیده گویی کاری به عنوان خصلتی نیکو و پسندیده مورد توجه بوده است. کم گویی و گزیده گویی کاری پسندیده اما به راستی دشوار است.
از دیدگاه ارتباطشناسی،امروزه دیگر تنها راه برقراری ارتباط استفاده از کلام و واژگان در قالب ارتباطهای کلامی و گفتاری نیست،بلکه در چار چوب ارتباط غیر کلامی و در هیئت ارتباطهای دیداری-بصری- در عرصه‌های چون هنر عکاسی،فیلم و نمایش‌های صحنه‌یی در اشکال و قالب‌های پر تنوعی-زنده،عروسکی و نقاشی متحرک- و در اندازه‌های بلند و نیمه بلند و کوتاه می‌توان فضاهای تازه‌یی از ارتباطهای تأثیر گذار ایجاد کرد.در تنوع این فضاهای پر آب و رنگ ارتباطی،همین بس که حتی گاهی می‌شود بسیاری از مفاهیم عمیق، پیچیده و شاعرانه را نیز در دل تصاویری خیال گونه-در قالب سینمای شاعرانه-به تماشا نشست و از دل تصاویر با نگاهی عمیق و فلسفی دیگر،سینما توان پرداختن به کشف راز و رمزهای جهان هستی از منظر نگاهی هستی شناسانه و فلسفی را نیز دارد.
سینمای تجربی که عمده‌ی آثار دلبستگان آن را می‌توان در قالب فیلم‌های کوتاه و نیمه بلند به تماشا نشست،به اعتباری سینمای «ایجاز»است؛در عین حال با وجود فشردگی و تأکید بر کم گویی و گزیده گویی عرصه‌ی مناسبی برای تفکر و خلاقیت است،خلاقیتی که بی‌گمان از دل اندیشه زاده می‌شود و در بن مایه‌های تفکرات روشنگرانه‌ی انسانی تمدن ساز ریشه دارد.
فیلمسازان جوانی که به ساخت فیلم کوتاه علاقه و رغبت بی‌حد و اندازه‌یی نشان می‌دهند به خوبی می‌دانند که به مصداق این سخن حکیمانه که می‌گوید:«آن خشت بود که پر توان زد»!گفتن سخنی که همچون در کمیاب و پربها باشد،کار چندان آسانی نیست.فیلم کوتاه نیز چنین حال و هوایی دارد!قرار است که طی 03 تا 53 (به تصویر صفحه مراجعه شود)
دقیقه شخصیت با شخصیت‌های محوری و برجسته‌ی اثر را با حفظ ویژگی‌های پویایی و تحرک درونی آن‌ها در قالب داستانی کوتاه و در عین حال برگشتن و جذاب به مخاطب خود معرفی کند!فیلمساز جوان به خوبی آموخته است که برای موفقیت هرچه بیش‌تر،با حفظ پویایی و تحرک درونی اثرش،باید شرایطی در کارش پدید آورد که هم به لحاظ ساختاری و هم به لحاظ پرداختن به شرایط محوری به حاشیه‌ها نپردازد و کشش درونی اثرش به گونه‌یی باشد که به لحاظ ساختاری اثری پربار و منسجم به حساب آید!
به نظر می‌رسد که امروزه فیلم کوتاه بیش از هر اثر هنری مناسب حال انسان‌های روزگار پر شتاب ماست که گویا در میان سایر محصولات فرهنگی،عاشق این نمونه‌های کوچک اما نه کم ارزش و در عین حال بی‌ادعایی هستند که به لحاظ پیشینه‌ی تاریخی،شکل‌گیری این پدیده‌ی پرجاذبه‌ی هنری را می‌توان با ظهور و پیدایش سینما و مبدأ تاریخ سینما که عمری 011 ساله دارد،یکی دانست.
عرضه‌ی فیلم‌های کوتاه در قالب آثار تک حلقه‌یی از روزگاری که کسانی همچون«برادران لومیر»،«ژرژ مه‌لیس»،«گریفیت»و... به کار فیلمسازی روی آورده بودند،نشان می‌دهد که فیلم کوتاه رفته رفته با دخالت دادن عناصری مثل تداوم،تأکید و حرکت می‌تواند آثار جذاب‌تری پدید آورد که ضمن سرگرمی گاه نیز لحنی آموزشی به خود بگیرد یا برای نمونه مستندی تماشایی باشد که در کنار استفاده از عناصر زیبایی شناسانه،بر پیام‌های اخلاقی و انسانی و به ویژه داستان پردازی‌های آموزنده نیز تکیه کند.
با رواج فیلم‌های 8 و 61 میلیمتری کوتاه و نیمه بلند و بروز و ظهور جریان و موج‌هایی از«سینمای آزاد»،«سینمای جوان»،«سینمای متفاوت»،«سینمای موج نو»بازار این‌گونه فیلم‌ها در سینمای جهان هر روز گرم و گرم‌تر شد.
امروز که در آستانه‌ی برگزاری چهارمین جشنواره‌ی فیلم کوتاه دینی رویش قرار گرفته‌ایم،شد کمی و کیفی نمونه آثار رسیده به این جشنواره-چه در زمینه‌ی ایده و فیلمنامه و چه در عرصه‌ی تولید-از بالندگی دلشادکننده‌یی حکایت می‌کند که تنها در صورت تداوم و حراست از چنین جریان مثبت و سازنده‌یی است که می‌توان به شکوفایی روز افزون چنین سینمایی چشم امید داشت؛به ویژه که در خصوص فیلم کوتاه نیز می‌توان به ویژگی‌هایی همچون جذابیت اثر و حتی سرگرم‌کننده بودن آن توجه داشت،به شرطی که به کمک یک پژوهش جدی و دامنه‌دار در عرصه‌ی تولید فیلم کوتاه در جهت مخاطب‌شناسی آن نیز گام‌های بلندی برداشته شود*
با احترام عزیز اللّه حاجی مشهدی
http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/628882?sta=%u06af%u0648%u06cc%u06cc
مثل خردمندان فكر كنيد اما با مردم به زبان خودشان حرف بزنيد.