محبت هدیه‌ای است که همه بدان نیازمندند
محبت هدیه‌ای است که همه بدان نیازمندندمحبت، کیمیای خودسازی و سازندگی است. عشق به خداوند متعال همه زشتی‌های اخلاقی را یک جا درمان می‌کند و همه صفات نیکو را یک جا به عاشق هدیه می‌دهد. کیمیای عشق، چنان عاشق را جذب معشوق می‌کند که هرگونه پیوند او را با هر کس و هر چیز جز خدا قطع می‌کند. 
محبت بر دوگونه است: 
۱) محبت صادق
۲) محبت کاذب. 
محبت صادق آن است که انسان کمال را درست تشخیص بدهد و البته وقتی به کمال آگاهی پیدا می‌کند، به آن دل می‌بندد، مانند: محبت به خداوند. متقابلا کمال هم جاذبه دارد و محب را به سمت خود جذب می‌کند و در حقیقت محبت صادق، دوجانبه است؛ محبت کاذب، آن است که انسان، نقص را کمال بپندارد و براساس چنین پندار باطلی به آن کمال موهوم علاقمند گردد؛ مانند محبت غیر خدا. 
در یک تقسیم‌بندی کلی می‌توان محبت را در چهار دسته قرار داد: 
۱) محبت در گفتار و بیان. بیان محبت‌آمیز جذاب قلوب است و غذای روح. اما محبت را در دل نگه داشتن کافی نیست، باید بتوان آن را ابراز کرد. 
۲) محبت در دیدن و شنیدن: یعنی خوبی‌ها و نقاط مثبت را دیدن و از خطاها و عیب‌ها چشم پوشیدن. 
۳) محبت در تفکر: یعنی نیک‌اندیشی و مثبت‌نگری و پاک کذدن فکر و قلب از غبار هرآنچه دیده و شنیده، برای کشف حقیقت. 
۴)محبت در عمل و رفتار: که به صورت اطاعت از اوامر الهی، همکاری و همدلی، احترام، درک شرایط یکدیگر، ترجیح منافع دیگران به جای نفع شخصی و... متجلی می‌شود. 
▪ محبت در تقدیم شاخه گلی است... 
▪ محبت دعا برای سلامتی والدین، گذشت از خواسته‌ها و حتی نگاهی پرمهر بدان‌هاست. 
▪ محبت در کاسه آشی است که برای پیرزن همسایه می‌بری. 
▪ محبت در کمک به عبور ناتوان از عرض خیابان است. 
▪ محبت گرفتن سبد سنگین خرید از دست یک خسته است. 
▪ محبت در راهنمایی یک گم کرده راه است. 
▪ محبت در لیوان چای داغی است که در یک صبح سرد زمستانی به رفتگر محله تقدیم می‌نمایی. 
▪ محبت دست نوازش بر سر یتیمان کشیدن، روی بنده را زمین نیانداختن و دستگیری از درماندگان است. 
▪ و نهایتا محبت هدیه‌ای است که همه بدان نیازمندند. 
▪ بیایید محبت را به یکدیگر هدیه کنیم.
خبرگزاری ایسنا