آسیب شناسی ، تهدیدها و آفت های زبان و بیان

۴۰ / ۹ - پرحرفی ، زیاده گویی ، پرگوئی . بسیارگوئی . روده درازی ، پرچانگی

زشت تر از پرحرفی و پرگویی ؟ !

به استثنای برخی انسان های کمال یافته و حفاظت شده ، هیچ انسانی ، بی عیب و نقص مطلق و عاری از خلل نیست و ممکن است ضمن رهیافتگی به برخی شایستگی های معنوی و مادی ، نارسایی هایی نیز داشته باشد چه در ساختار پیکر وجسمش ؛ و چه در ناحیه ضمیر و باطن ؛ و در سمت و سوی روحش .

قابلیت برتر و نهفته در انسان ، نیروی اکتساب و قدرت یادگیری و توان بالای تعلّم و اثرپذیری اوست که می تواند اگر بخواهد در کارگاه زیبایی شناسی و زیبایی پذیری ذهن خود ، زیباترین پندارها ، گفتارها و کردارها را بشناسد ، دریافت کند و به خدمت گیرد تا پوششی جمیل و با شکوه ، بر کاستی ها و نارسایی های جسم و روح خود کشد و همه وقت و همه جا ، زیبا جلوه کند و هم ، به کمال نسبی نائل شود .

با اینهمه ، نمی توان منکر شکل گیری عادت های ناپسندیده و زشت ، به دلائل بسیار و به اعتبار جائز الخطا بودن انسان شد . عادت هایی که ظهورش در هر انسان حتی عالم و فهیم و متشخص ، تابع خاصیت وراثت و شرائط محیطی خانه و مدرسه و مکان و سرزمینی است که درآن تربیت شده ، رشد کرده و حتی به کمال و اقتدار نسبی در حوزه های دانایی و تخصص و ثروت و قدرت و شهرت رسیده است .

پر حرفی و پرگویی ، یکی از عادت های کریه و نفرت انگیز ؛ و به دلیل وجود اختلال های مشترکی است در عامل وراثت و اکتساب و تربیت ؛ و کم سخن گفتن و بهره برداری به جا و به اندازه از زبان ، نشانه توسعه یافتگی عقل انسان است و من ، فکر می کنم هیچ عیب و خطا و نقصی ، زیانبار تر از پرحرفی نیست چرا که نه تنها از سویی ، دلیل کم خردی انسان پرحرف و پرگو است ، از سوی دیگر ، منشآ بروز خطاهای کوچک و بزرگ دیگر نیز هست . خطاهایی که موجب پیدایش آسیب ها و زیان های جبران ناپذیر برای گوینده و شنوندگانش می شوند .

شخص بزرگی را می شناسم که عادتش به پرحرفی ، موجب مرگ زود هنگام اوشد . او ، به هنگام بیماری نیز ، بیشتر پرحرفی کرد و بیهوده ، بسیار گفت و گفت ؛ و شگفتا ، در مقطع حساسی که نیاز به کمک جدی داشت ، مراقبانش به این گمان که حرف ها و درخواست هایش ، ادامه همان عادت پرحرفی است ، به حرف ها و خواست هایش اعتنا نکردند و جان به جان آفرین تسلیم کرد . بارها ، پرستاران خسته خودرا بی دلیل و بی مورد ؛ و صرفا به دلیل عادت به پرحرفی ، احضار کرده بود در حالی که فراخواندن آن ها ، هیچ ضرورتی نداشت !

سید محمد فقیه سبزواری