صدا درمانی

صدا درمانی یا تمرین صدا به روش‌هایی گفته می‌شود که برای تغییر در صدای انسان بدون نیاز به جراحی استفاده می‌شود.جراحی زنانه سازی صدا با روش‌های صدا درمانی متفاوت است.جراحی زنانه سازی صدا به روش‌های دارویی و درمانی تغییر صدا می‌گویند در حالی که صدا درمانی به روش‌های تمرینی تغییر صدا گفته می‌شود.
 
صدا به عنوان یکی از شاخصه‌های مهم تشخیص جنسیت شناخته می‌شود. معمولا تراجنسی‌های زن صدا درمانی را به عنوان بخشی از مراحل تغییر انجام می‌دهند تا راحت‌تر توسط جامعه به عنوان زن شناخته شوند.
 
مبدل‌پوشان نیز ممکن است مایل باشند صدا درمانی را انجام دهند تا به صدای زنانه برسند.
 
خلاصه
 زمانی که هوا از ریه به سمت حنجره می‌آید و از چاکنای عبور می‌کند، تارهای صوتی به لرزش در‌می‌آیند و صدا به وجود می‌آید. لرزش تارهای صوتی باعث ایجاد صدا می‌شود و گلو و دهان باعث تشدید این فرکانس می‌شوند.
 زنانه سازی صدا به معنای تلاش و هدف برای تغییرصدای مردانه به زنانه است. اصطلاح زنانه سازی صدا شامل جراحی‌، تمرین‌های شخصی و یا تمرین در جامع است.
 مردانه سازی صدا برخلاف زنانه سازی صدا تبدیل صدای زنانه به مردانه است. بر خلاف صدای زنانه، وجود صدای مردانه یک نیاز اساسی برای تراجنسی‌های مرد و نشانه‌ای برای مرد بودن نیست.مصرف تستوسترون  و اثر آن در حنجره به اندازه کافی برای تولید صدای مردانه کافی است
 
تفاوت صدای مردان و زنان
 
فیزیکی
 ارتفاع صدا: ارتفاع صدای زنان بالاتر از مردان است. بسیاری از مردم این را تنها تفاوت اساسی زن و مرد می‌دانند اما این تنها یکی از تفاوت‌ها است.
 فرکانس پایه صدای مردان عموما بین ۱۰۰ الی ۱۵۰ هرتز است در حالی که در زنان در محدوده ۱۷۰ الی ۲۲۰ است
 در سال ۱۹۸۸ مطالعه‌ای بر روی تشخیص صدای دوجنس مخالف انجام شد و مشخص شد فرکانس پایه صدای مردان ۱۶۰ یا کمتر است اما فرکانس پایه صدای زنان ۱۶۰ به بالا است
 
آهنگ صدا: یکی دیگر از مشخصات صدای زنانه یا مردانه آهنگ صدا است. آهنگ صدا حتی از ارتفاع صدا نیز مهم‌تر و در تشخیص جنسیت صدا حیاتی‌تر است.
 یک تراجنسی زن با اینکه فرکانس پایه صدای خود را از ۱۱۰ به ۲۰۵ رسانده اما کماکان در پشت خطوط تلفن یک مرد شناخته می‌شود علت آن تنها آهنگ صدای وی است. یکی از فاکتور‌های مهم تفاوت اندازه مجرای صوتی زنان و مردان است. تعریف آهنگ صدا در آواشناسی بستگی به فاصله مجرای صوتی دارد که بین پرده‌های صوتی و لب‌ها است. جمجمه مردان بزرگتر است، همچنین حنجره مردان در حالت عادی پایین‌تر قرار دارد در نتیجه طول مجرای صوتی مردان بیشتر است. هرچه طول مجرای صوتی کوتاه‌تر باشد صدای زنانه‌تری تولید می‌شود.
 
روانی
 لهجه: مردان معمولا با لحن یکنواخت و یکسانی صحبت می‌کنند اما زنان تمایل دارند با صدای خود بازی کنند و طیف وسیعتری از آواها را به کار گیرند.
 
الگوی صحبت کردن: مردان تمایل دارند واژه‌ها و جملاتی را به کار گیرند که جسورانه‌تر و قاطعانه‌تر است در صورتی که زنان از کلماتی استفاده می‌کنند که نرم‌تر و مطیعانه‌تر است.
 
منبع:
 
ویکیپدیا