سیاست های خارجی دیپلماسی

دیپلماسی هنر و مهارت پیشبرد و ارتقای منافع ملی از طریق مبادلا ت مستمر اطلا عات و ایجاد ارتباطات پایدار بین دولت ها، ملت ها و افراد است. در این فضا، تعامل و اطلا عات به عنوان دو عامل اصلی دیپلماسی، با بهره گیری از رسانه ها می توانند ارتقای جدی پیدا کنند. از سوی دیگر، برخلا ف گذشته که شبکه رسمی ارتباطات بین المللی هر دولت را سفارتخانه ها و دیپلمات های آن دولت تشکیل می داد، امروز هر پیام که از مرزهای ملی به سطوح بین المللی ارسال می شود، حکم یک سفیر پرقدرت نامرئی را دارد. این سفیر که همه راه های صعب العبور را در ثانیه ها می پیماید، از سویی معرف علا یق و منافع ملی است و از سوی دیگر ممکن است علا یق و منافع و اولویت را تخریب کند و این امر به معنای افزایش قدرت دولت فرستنده پیام است. امروز این سفیر کوچک آمده است تا مفاهیم بزرگ و در عین حال گنگ روابط بین الملل را روشن سازد. داشتن اطلا عات و شبکه ارتباطی، مقولا ت آگاهی و اراده سیاسی را روشن تر می سازد. در حقیقت در مذاکره، طرفین با توجه به مطلب فوق به قصد حل وفصل اختلا ف یا توسعه و تبیین روابط، دور یک میز می نشینند و به طور کلی دیپلماسی: هنر، علم و فن تامین منافع ملی با در نظر گرفتن مصالح جهانی کشور از طریق گفت وگو، رفتار و مواضع سیاسی است.

در این مورد علا وه بر مولفه های استراتژی ملی نکات فراوانی وجود دارند که باید مورد توجه اطراف مختلف مذاکره قرار گیرد و عدم توجه به آنها ممکن است نه تنها اهداف و منافع ملی را تامین نکند بلکه موجبات تسلط ناخواسته و نامرئی طرف مقابل را فراهم سازد و . . . . .