مدل فلسفی که در اینجا بدان می پردازم در واقع جزو اولین آموزه های موجود در جهان به عنوان هنر گقت و شنود و اقناع سازی است. و به دلیل آنکه در بیشتر مذاکرات و هر آنچه در آن گفت و شنود وجود دارد می توان از آنها یاری جست به آن پرداختم .
از دیرباز یکی از ادوات مورد استفاده توسط فیلسوفان دیالکتیک است، شایان ذکر است این واژه در بین فیلسوفان دارای معانی و کاربرد های گوناگونی است. و در این نوشته منظور من :
هنر فلسفی بحث و گفتمان یا روند حل و فصل و یا ادغام تناقض است.
دیالکتیک به مدل خاصی از بحث و مناظره گفته می‌شود که اولین بار به این معنا توسط سقراط مورد استفاده قرار گرفت. هدف وی از این روش، رفع اشتباه و رسیدن به حقیقت بود.
روش به این صورت است که او در آغاز، از مقدمات ساده شروع به پرسش می نمود و از طرف خود موافقت می گرفت . سپس به تدریج به سوالات خود ادامه می داد تا اینکه بحث را به جایی می رساند که طرف مقابلش، دو راه بیشتر نداشت: یا اینکه مقدماتی را که پیش از این در آغاز بحث پذیرفته بود، انکار کند و یا اینکه از مدعیات خود دست کشیده و  ......