«خبر بد» شايد قدمتي به طول تاريخ داشته باشد. از اولين لحظه‌اي که انسان پا بر زمين خاکي نهاد و يا شايد کمي پيشتر از آن، زماني که مقرر شد آدم و حوا از بهشت بر زمين خاکي فرود آيند، انسان با اولين خبر بد آشنا شد: دوري و هبوط. هنوز مدتي از سکونت انسان در اين جهان نگذشته بود که هابيل کشته شد و آدم با دومين خبر بد رو در رو شد: مرگ عزيزان..

پس از آن تا همين لحظه که نگارنده، اين خطوط را مي‌نويسد يا کمي بعدتر وقتي که مخاطب، اين سطور را مي‌خواند، همواره اتفاقي در جريان است که ماحصل آن شايد خبري بد باشد. انسان همواره با مفهوم خبر بد در تماس بوده است.

فارغ‌ از اين جنبه تاريخي، مفهوم خبر بد را از چهار منظر مي‌توان مورد بررسي قرار داد: اول اينکه خبر بد، در همه شئون زندگي بشري امکان وقوع دارد. براي مثال در زمينه شغلي، خانوادگي و سلامت. اما شايد در اين ميان خبر بدي که با سلامتي انسان مرتبط است بيش از همه حساسيت‌برانگيز است. دوم اينکه خبر بد، ممکن است جنبه فردي يا اجتماعي داشته باشد. آگاهي از وقوع فجايع تاريخي، جنگ‌ها، حوادث طبيعي و بيماري‌هاي همه‌گير، گاهي تاثيري به مراتب بيشتر از اخبار بد شخصي بر انسان مي‌گذارند. سوم اينکه خبر بد گريبان همه افراد جامعه از هر رده‌اي، چه غني و چه فقير را خواهد گرفت و با وجود همه نابرابري‌ها، تاثيرات کم و بيش يکساني بر آنها خواهد گذاشت.

چهارم اينکه همواره نوعي نسبيت در تعريف بدي يک خبر وجود دارد. اين نسبيت هم در مورد ماهيت بدي يک رويداد حاکم است، (براي مثال دوري انسان از بهشت و   ...   ....