چگونه بهتر كنفرانس يا سمينار بدهيم ؟

 

چگونه بهتر كنفرانس يا سمينار بدهيم

وقتي استاد مي خواهد از روي فهرست اسامي، فرد مورد نظر را براي كنفرانس يا سمينار انتخاب نمايد اكثر بچه ها (بويژه آنهايي كه طبق ليست جز نفرات اول محسوب مي شوند)دل توي دلشان نيست ودلهره عجيبي آنها را فرا مي گيرد، به نوعي دنبال فرار از اين امر يا آماده كردن بهانه هستند.
چرا اين حالات به وجود مي آيد؟ آيا از ترس است؟ آيا ازبي حالي و تنبلي است؟ و يا...

ببينيد اينها نيز مي توانند از دلايل اين امر باشند !!! اما خوب مي دانيم اصل ماجرا را بايد در جاي ديگري جستجو كرد!!!

تصور كنيد قرار است در مقابل 20 الي 30 نفر بايستيد و برايشان سخنراني كنيد!!! آنهم دوستاني كه تا همين چند لحظه پيش همه چيز را با هم به سخره مي گرفتيد از زمين و . . . .

ادامه نوشته

کنفرانس و اضطراب !

 

کنفرانس دادن، قطع شدن نفس، لرزش دست، عدم اعتماد به نفس و ... به راستي علت چيست که برخي از دانشجويان موقع کنفرانس دادن يا موقعي که تو جمع صحبتي مي کنند، يا موقع درس پس دادن و ... دچار اين معضلات مي شوند؟ در اين زمينه به پرسش و پاسخي که براي يکي از دوستان دانشجو پيش اومده، توجه کنيد:

سؤال:
جرأت كنفرانس دادن را ندارم؛ احساس مي كنم آن گونه كه بايد بر سخن گفتن مسلط نيستم و نمي توانم آنچه را كه مي دانم بر زبان آورم. در ضمن اگر كسي هنگام سخن گفتن انتقاد كرد، چگونه بايد برخورد كنيم؟ لطفاً راهنمايي ام كنيد.

يكي از علل نداشتن جرأت براي ارائه كنفرانس يا سخنراني، نداشتن اعتماد به نفس كافي است. اگر بتوانيد قبل از شروع كار، اراده و اعتماد به نفس خود را تقويت كنيد و به خود تلقين كنيد كه قادر بر انجام اين كار هستيد، مشكل شما تا حد زيادي حل مي شود. علاوه بر اين، در اينجا به بعضي از راه كارهايي ديگر براي برطرف شدن اين مشكل اشاره مي شود. اما قبل از آن توجه به مقدمه اي در اين باره بايسته است:
اضطراب و ترس از شركت در برنامه هاي جمعي، علل زيادي دارد. يكي از آنها داشتن افكار منفي است و چون زير بناي احساسات انسان افكار او است، اگر اين افكار منفي باشد، احساسات او نيز منفي و تخريب گر خواهد بود. اگر بتوانيد افكار منفي را تبديل به افكار مثبت كنيد، ترس شما از بين مي رود.
چند نمونه از افكار منفي كه منجر به ترس از سخن گفتن در حضور جمع مي شود عبارت است از:
«اگر من صحبت كنم، مي ترسم عصبي و   ...   ...

ادامه نوشته

پنج اشتباه رایج در ساخت پاورپوینت

۱- استفاده خیلی زیاد از اسلاید: معمولا سوال می‌شود چه تعداد اسلاید برای یک “ارائه” خوب مناسب است. جواب دادن به این سؤال آسان نیست – برخی ارائه‌ها به آن نیازی ندارند، در حالی که بعضی دیگر کم و بیش و پیوسته درهر یک دقیقه به آن نیاز دارند.

اما به طور کلی از نشان دادن بیش از یک اسلاید در هر سه دقیقه پرهیز کنید. شما باید ستاره‌ی صحنه باشید نه نمایش اسلایدها. اسلایدها نباید اطلاعات جدید را به مخاطب‌ها بگویند، بلکه آن‌ها باید پیام‌‌های کلیدی را تقویت کنند. پس تعداد اسلایدها را کم کنید اگر آن‌ها به تقویت نکته‌های مهم کمک نمی‌کنند.

۲- استفاده از کلمات زیاد: گاهی دیده می‌شود که یک سخنران در یک اسلاید بیش از ۱۰۰ کلمه گنجانده است. مسئله‌ای که باعث می‌شود هیج‌کس نتواند مطالب اسلاید را بخواند، و البته بعد از مدتی کسی به حرف‌های سخنران هم گوش نخواهد داد.

برای هر سطر بیش از ۳ یا ۴ کلمه استفاده نکنید، و برای هر اسلاید بیش از ۳ سطر. نکته‌ی دیگر این‌‌که از اسلایدها به‌گونه‌ای استفاده نشود که آن‌ها مستقل باشند و بیننده نیازی به حرف‌های شما نداشته باشد، اگر چنین اتفاقی بیافتد احتمالا شما از اطلاعات بیش از حد در اسلایدهای خودتان استفاده کرده‌اید.

۳- استفاده از انیمیشن غیر ضروری: شما ممکن است فکر کنید که چون مایکروسافت پاورپوینت را بوجود آورده بنابراین حالا نوبت سخنران‌‌هاست که  از همه‌ی امکانات آن استفاده کنند. این‌طور نیست. روبرت گاسکینس  کسی که دست‌اندکار پروژه پاورپوینت در مایکروسافت بوده در این‌باره می‌گوید:

علی‌رغم تاثیرات گرافیکی مؤثری که این روزها به آسانی می‌شود با ابزارهای مدرن برای ارائه سخنرانی‌های استفاده کرد.  ارائه‌های امروزی باید به فرم‌های نسبتا مختصر قدیمی گذشته که شفافیت بالاتری داشتند بازگردند.

حق با اوست. انیمیشن و گرافیک اگر به منظور یک هدف مشخص به کار گرفته شوند که کمکی در یادآوری پیام اصلی به مخاطبان باشد خوب است. اما در ۹۹ درصد مواقع آن‌چه دیده می‌شود به این صورت نیست.

۴- استفاده کافی از گرافیک: همان‌طور که گفته شد اسلایدها باید پیامی را که شما می‌خواهید ارائه کنید تقویت کنند؛ گراف‌ها، نمودارهای دایره‌ای، و تصاویر روش‌هایی برای انجام این مقصود هستند.

البته منظور این نیست که ارائه‌ی خودتان را پر از گراف بکنید، شما باید آگاهانه یک تعادل بین کلمات و گرافیک برقرار کنید. شما باید از این طریق به پاورپوینت ارائه‌ی خودتان نگاه کنید، مثلا هر وقت با سنگینی متن‌ها روبرو شدید از خودتان بپرسید که آیا بهتر نیست این مطلب را از طریق عکس و گراف نشان بدهم.

۵- پیچیدگی بصری: سه نکته‌ی کلیدی یک گرافیک خوب این‌هاست: سادگی، سادگی و سادگی. هر چیزی که اسلایدهای شما باید نشان بدهند باید تا ردیف‌های آخر سالن هم قابل مشاهده باشد. بنابراین هر متن کوچک، اگر جزء ضروری‌ترین بخش‌ها هم بود باید حذف شوند. اسلایدی که در ابتدای مطلب آمده یک نمونه‌ی وحشتناک از  پیچیدگی بصری‌ست.

و به عنوان یک مثال مثبت به اسلاید بالا اشاره می‌کنیم که البته ممکن است در این‌جا چندان معنا نداشته باشد اما در هنگام ارائه و با توضیحات سخنران کمک می‌کند که نکته‌ی مهم در ذهن مخاطب باقی بماند.

http://todaymedia.org/